Κύριο Άρθρο
Η μεγάλης αύξηση των τιμών στα προϊόντα ενέργειας και τροφίμων είναι το αποτέλεσμα της συνέχισης των συγκρούσεων στο μέτωπο της Ουκρανίας. Η μεγάλη συζήτηση που γίνεται αυτό το διάστημα έχει να κάνει με το πώς θα πρέπει να αντιδράσουν οι κεντρικές τράπεζες, καθώς η κατάσταση δεν φαίνεται να εκτονώνεται γρήγορα ή ακόμα και αν εκτονωθεί, οι συνθήκες στην οικονομία που έχουν δημιουργηθεί θα μας ακολουθούν για πολύ καιρό ακόμα. Ήδη, οι αποτιμήσεις των ρωσικών περιουσιακών στοιχείων λόγω των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί από τη Δύση αποτιμώνται ωσάν να έχουν περιέλθει σε κατάσταση χρεοκοπίας.
Πριν αποφασιστεί η αντίδραση των κεντρικών τραπεζών σε αυτήν τη μεγάλη οικονομική αβεβαιότητα, θα πρέπει να επιμετρηθεί η μεσοπρόθεσμη επίπτωση που θα «βαραίνει» την οικονομία λόγω της γεωπολιτικής αστάθειας, ακόμα και αν τελεσφορήσουν οι διαπραγματεύσεις και επέλθει κατάπαυση του πυρός πολύ σύντομα. Το μόνο που μέχρι στιγμής έχει αποκρυσταλλωθεί είναι το γεγονός ότι η ρευστοποίηση ρωσικών περιουσιακών στοιχείων θα παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα μακρινή ανάμνηση και για αυτόν ακριβώς τον λόγο οι αποτιμήσεις βρίσκονται στον πάτο, όπως είναι η περίπτωση του ρωσικού κρατικού χρέους που αποτιμάται στο 10% της αξίας του.
Στην προσπάθεια που γίνεται για ξεκαθάρισμα της εικόνας προκύπτει ότι η σχεδόν βέβαιη χρεοκοπία της ρωσικής οικονομίας -κάτι που επιβεβαιώνουν και οι οίκοι αξιολόγησης- δεν πρόκειται να συμπαρασύρει τις παγκόσμιες αγορές σε μεγάλη αναταραχή, καθώς η έκθεση του δυτικού κόσμου στο ρωσικό χρέος υπολογίζεται στα 120 δισ. δολάρια, ποσό που θεωρείται διαχειρίσιμο.
Τα σημαντικότερα προβλήματα αυτήν την στιγμή σε οικονομικό επίπεδο εστιάζονται στην ευρωπαϊκή οικονομία, η οποία βρίσκεται σε μια κατάσταση όπου δέχεται τις μεγαλύτερες επιπτώσεις από τον οικονομικό πόλεμο που κήρυξε η Δύση κατά της Ρωσία. Με τον πληθωρισμό στα ύψη και τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για ανεξέλεγκτη πορεία, το μόνο που την «σώζει» προς το παρόν είναι η υποτονική ζήτηση, η οποία βοηθά την κατάσταση. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες καλούνται για ακόμα μια φορά να βρουν κοινό έδαφος και αφού ξεπεράσουν εμπόδια και αγκυλώσεις, να αποφασίσουν για ένα νέο πακέτο τόνωσης της οικονομίας και στήριξης των ασθενέστερων περιοχών. Γι’ αυτό το εγχείρημα υπάρχουν όμως σοβαρές επιφυλάξεις αναφορικά με το κατά πόσον η συγκυρία και οι διαπροσωπικές σχέσεις των ηγετών ευνοούν μια τόσο γενναία απόφαση. Όλα τα βλέμματα στρέφονται προφανώς πάνω στον Όλαφ Σολτς, ο οποίος καλείται να οδηγήσει τη νέα αυτή υπέρβαση, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που νοσταλγούν τις μέρες που η Άνγκελα Μέρκελ είχε αποφασίσει το ταμείο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας.
Η θέση της ΕΚΤ -ότι τα εργαλεία που διαθέτει είναι σε αυτήν τη συγκυρία περιορισμένα αφού το πρόβλημα των ανατιμήσεων είναι εισαγόμενο και δεν θα μπορούσε μια άνοδος των επιτοκίων να το αντιμετωπίσει- μας προδιαθέτει ότι τα πράγματα είναι δυσκολότερα από ό,τι δείχνουν. Και ο λόγος είναι ότι το βάρος των αποφάσεων πέφτει αποκλειστικά στους ώμους των Βρυξελλών και των αρχηγών κρατών. Μια κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων αποτελεί σήμερα τη μόνη ρεαλιστική επιλογή για να αναζωογονηθεί η ζήτηση και να φύγει η αβεβαιότητα που αναβάλλει τις επενδύσεις. Ακόμη και έτσι, όμως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει η αδήριτη ανάγκη ενεργειακής απεξάρτησης από τη Ρωσία και η εξεύρεση πόρων για χρηματοδότηση των εξοπλιστικών σχεδιασμών με τους οποίους για πρώτη φορά, φλερτάρει η Ευρώπη.
