Του Απόστολου Κουρουπάκη
Ξεκινάει ο νέος χρόνος, πολιτιστικά μιλώντας πάντα, με μία αλλαγή στο ∆.Σ. του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, η Ελλάδα Ευαγγέλου παραιτήθηκε από τη θέση της, λόγω ασυμβιβάστου που διαπιστώθηκε από την Επιτροπή ∆ιερεύνησης Ασυμβιβάστου. Τη θέση της πήρε ο καθηγητής γραφιστικής Ανδρέας Αππιος και ιδιοκτήτης αντίστοιχου γραφείου. Η στήλη νομίζει πως το ασυμβίβαστο της Ελλάδας Ευαγγέλου ως μέλος του ∆.Σ. του ΘΟΚ, που σχετίζεται με το Λεμεσός 2030, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης είναι κατά την άποψή μου «πελλάρες της απάνω Τζερκατζής» (συγχωρήστε μου την απόδοση της φράσης), αλλά πραγματικά αυτό πιστεύω. Τάχα μου η κα Ευαγγέλου θα έκανε το παν δυνατόν να πάει ο ΘΟΚ να παίξει στη Λεμεσό ή θα χρησιμοποιούσε τον Θεατρικό Οργανισμό προς όφελος της υποψηφιότητας της Λεμεσού; Προσπαθώ να καταλάβω, αλλά δεν μπορώ. Αν πάλι σφάλλω, θα ήθελα μία αιτιολόγηση από την Επιτροπή και θα απολογηθώ.
Τώρα τελείωσε όμως αυτό και ελπίζω με το που θα τελειώσουν οι θερινές διακοπές και συνεδριάσει το ∆ιοικητικό Συμβούλιο του ΘΟΚ να κάνουν ταχύρρυθμα μαθήματα στον κ. Άππιο για τα θεατρικά τεκταινόμενα του οργανισμού, να τον ενημερώσουν για όλες τις εκκρεμότητες, ώστε να μπορέσει να ακολουθήσει τις αποφάσεις του προηγούμενου ∆.Σ.
∆εν θέλω να είμαι Κασσάνδρα, αλλά νομίζω πως η νέα χρονιά θα έχει πολλές προκλήσεις για τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου και δεν είμαι σίγουρος πώς αυτές θα υπερπηδηθούν. Αναμένω να δω τις παραστάσεις, που οι περισσότερες έχουν εγγενή ρίσκα, με αποκορύφωμα τη θεατρική παράσταση της Λίνας Νικολακοπούλου, που πιθανολογώ πως θα είναι εισπρακτική επιτυχία, αλλά είναι αυτό που χρειάζεται ο Οργανισμός;
Μακάρι να είμαι λάθος και να αποδειχθώ ψευτομάντης, αλλά δεν μπορώ να είμαι αισιόδοξος, όταν ο μπροστάρης των θεατρικών πραγμάτων της χώρας λειτουργεί χωρίς καλλιτεχνικό διευθυντή και το ∆.Σ. παίζει τον ρόλο επιτροπείας. Και μάλιστα ένα ∆ιοικητικό Συμβούλιο που μπορεί πολύ εύκολα να αλλάξει για τον άλφα ή βήτα λόγο. Εύχομαι λοιπόν σύντομα να ξεπεραστεί το όποιο νομικό ή άλλο ζήτημα υπάρχει και να προκηρυχθεί το συντομότερο δυνατόν η θέση του διευθυντή, ώστε ο Οργανισμός να μπει σε μία δημιουργική και καλλιτεχνική κανονικότητα. Ώστε να μπορούν να επιλύονται προβλήματα και να μην ξαναζήσουμε εποχές όπως του προηγούμενου έτους, που ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου ήταν κυρίως απών από τα θεατρικά πράγματα, όταν η μία μετά την άλλη οι παραστάσεις και οι παραγωγές ακυρωνόντουσαν. Και περίμεναν την καλοκαιρινή παραγωγή να δείξουν πρόσωπο, με την παράσταση «Ικέτιδες» σε σκηνοθεσία Μαγδαλένας Ζήρα.
Ίσως πει κάποιος ότι καταντώ εμμονικός, ασχολούμενος συχνά-πυκνά με τον ΘΟΚ, αλλά πραγματικά πιστεύω πως ο Οργανισμός έχει πολλά να δώσει στα θεατρικά πράγματα της χώρας μας, έχει σπουδαίο ρόλο να επιτελέσει και υπάρχουν εκεί έξω ομάδες θεατρικές και καλλιτέχνες που θα ήθελαν να έχουν έναν μπούσουλα καλλιτεχνικό, ένα κέντρο αναφοράς, ή ακόμα και ένα αντίπαλο δέος. Γι’ αυτό ασχολούμαι, γιατί ο ΘΟΚ οφείλει να υπάρχει και να διαγράφει πορεία στα καλλιτεχνικά και όχι μόνο πράγματα της χώρας. ∆εν είναι ο ρόλος του να ασχολείται με ό,τι θέλει η κοινωνία, αλλά με ό,τι θα την βάλουν να σκεφτεί. Ρόλος του είναι να προωθήσει την καλή σύγχρονη, κυπριακή θεατρική συγγραφή, να βρει τρόπους να την αναπτύξει και να την προβάλει. Να βρει τρόπους να συνδυαστούν εμπορικό και μη εμπορικό θέατρο –αν είναι δόκιμες οι λέξεις.
Επαναλαμβάνω, με κίνδυνο να γίνω κουραστικός ο Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου οφείλει να δηλώνει παρών και εντός και εκτός της χώρας. Οφείλει να αφουγκράζεται την κοινωνία μεν, αλλά να μη γίνεται ακολούθημά της. Οφείλει να ανοίγει δρόμους δημιουργικούς, να δημιουργεί με βάση θεματικές ομπρέλα, όχι θεματικές όλα χωράνε κάτω από ευρείες έννοιες.
Μακάρι, λοιπόν, το νέο ∆.Σ. να παραμείνει ως έχει και τους επόμενους μήνες, και να δούμε να γίνονται πράγματα ωραία και σπουδαία προς όφελος θεατών, καλλιτεχνών και του πολιτισμού αυτού του τόπου, που πάσχει διαχρονικά και δεν βλέπει από πουθενά φως.
