Πρίν μερικά χρόνια , όπως γίνεται συχνά, ένα κυπριακό λιμενικό βγήκε ανοιχτά του κόλπου της Χρυσοχούς, πιο σωστά ανοικτά του Πύργου Τηλλρίας για συνήθη έλεγχο των χωρικών υδάτων. Μάλλον για παρακολούθηση εισόδου μεταναστών προερχομένων από την Τουρκία .
Μια τουρκική τορπιλάκατος ή ακταιωρός, δεν είμαι βέβαιος, άρχισε να παρενοχλεί το λιμενικό μας και στη συνέχεια να το κυνηγά σπρώχνοντας το για γρήγορη επιστροφή. Μιλάμε, αν είμαστε ειλικρινείς, για καταδίωξη. Υπήρχε τότε μια συζήτηση ( θα έχει κάπου τρία ή τέσσερα χρόνια) για το αν το τουρκικό σκάφος εγκατέλειψε την καταδίωξη και σε ποιο ακριβώς σημείο. Στα έξι μίλια ή στο ένα. Μια ανακοίνωση της κυβέρνησης πως εγκατέλειψε την καταδίωξη στα βαθιά με έβαλε σε έγνοιες. Ψάχνοντας το θέμα συνάντησα ένα στρατιώτη που βρισκόταν κατά την κρίσιμη μέρα σε θέση να γνωρίζει όλη την αλήθεια. Μεχρι πού μας έφεραν ήταν η ερώτηση. Η απάντηση καταπελτική. Μέχρι το λιμάνι του Πύργου. Μέσα στο λιμανάκι. Η Τουρκία λοιπόν μας γυροφέρνει. Και ευτελίζει την εικόνα μας ως κράτους. Υπάρχουν άλλωστε και πολλά άλλα παραδείγματα, για να θυμίσω επιπρόσθετα μόνο τα εμπόδια στις θαλάσσιες γεωτρήσεις.
Ρώτησα και άλλα πολλά τον δεκαοκτάχρονο φίλο μου. Πλήρης απαισιοδοξία. Από την οικονομία και δουλειές για τους νέους, μέχρι τη διαφθορά και το Κυπριακό. Κι όταν τον ρώτησα τι φταίει, η απάντησή του με τρόμαξε : «Αποτύχαμε σαν λαός»! Δεν γνωρίζω αν είχε πλήρη επίγνωση του βάρους μιας τέτοιας διατύπωσης. Δεν άντεξα να μην διαφωνήσω. Άλλο πράγμα το αποτύχαμε σαν κράτος και άλλο το αποτύχαμε σαν λαός. Δεν καταπίνεται εύκολα αυτό. Άλλωστε, όπως πολύ σωστά διατυπώθηκε κάποτε, δεν υπάρχουν προδότες λαοί, υπάρχουν μόνο προδομένοι λαοί.
Ερχομαι στο σήμερα. Η διαφθορά πέρασε μέσα στο πετσί της κυπριακής κοινωνίας. Απο παντού ακούς πράματα που σε κάνουν να διερωτάσαι αν είναι στην Κύπρο που συμβαίνουν αυτά. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Πώς άνθρωποι που τάχθηκαν να υπηρετήσουν τον τόπο έχουν τελικά περισσότερη έγνοια για το πουγκί τους παρά για το λαό! Είναι διαχρονικό αυτό; Ναι είναι. Όμως κάθε νέα κυβέρνηση δε θα έπρεπε να έχει ως στόχο το ξερίζωμα του κακού, παρά να το λιπαίνει; Απο την άλλη η οικονομία ανθίζει για λίγους και τσακίζει τους πολλούς. Οι λίγοι δε όσο μακραίνουν από τους πολλούς, τόσο λιγότερο βλέπουν τι τρέχει ανάμεσα στα νοικοκυριά.
Και η Κύπρος; Δεν λέω το Κυπριακό, διότι όταν αναφέρεσαι σ΄ αυτό, πολλοί νομίζουν πως δεν αναφέρεσαι στην Κύπρο. Τόσο απλά. Μας αφορά όμως. Και καταλυτικά μάλιστα. Δεν θα κάνω ανάλυση του πώς φτάσαμε ως εδώ. Το βέβαιο είναι πως η λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Και δυστυχώς νομίζω πως η Τουρκία δεν θα επανέλθει, ή πάρα πολύ δύσκολα θα επανέλθει σε συζήτηση ομοσπονδιακής λύσης. Ανησυχώ δε πολύ αν υπάρχει υποψήφιος για την προεδρία που έχει διαφορετική άποψη. Δέχομαι όμως πως η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να υπερασπιστεί ξανά την ιδέα της λύσης. Ομως για να είναι αυτό έστω σε κάποιο βαθμό πιθανό, δεν χρειαζόμαστε ακόμα ένα πρόεδρο. Χρειαζόμαστε και μάλιστα επειγόντως κυβέρνηση εθνικής σύνεσης. Αν ακολουθηθεί η πεπατημένη, είμαι απόλυτα βέβαιος πως με τη λήξη της πενταετίας θα είμαστε ίσως με μερικά ήσσονος σημασίας ζητήματα κάπως λυμένα, αλλά με τα μεγάλα και τα σημαντικά να μας έχουν συντρίψει κυριολεκτικά.
Συντρίψει. Κρατήστε το ρήμα.
Κανείς δεν θα πρέπει να θέλει να ηγείται αν βλέπει, και οφείλει να βλέπει, όσα αναφέρω. Βλέποντας λοιπόν όσους διαγκωνίζονται για το αξίωμα, είμαι σε θέση να γνωρίζω πως αναγνωρίζουν αυτά που λέω. Ποιος θα κάνει το βήμα της σύνεσης δεν είμαι βέβαιος. Ενυπάρχει βέβαια και το γλυκαντικό(;) της εξουσίας που μπορεί να επικρατήσει ξανά. Όμως τότε θα γευτούμε όλοι τους καρπούς αυτού του πικραντικού.
Αν θελουμε στ΄ αλήθεια να στείλουμε μήνυμα στον κόσμο, στην Ευρωπη και αλλού πως εννοούμε όσα διακηρύττουμε, πως χρειαζόμαστε και θα εργαστούμε για μια λύση, αλλά και λύσεις σε μύρια ζητήματα που θα διασφαλίζουν το μέλλον όλων, αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν ο φάκελος που θα περιέχει το μήνυμα θα σταλεί με την υπογραφή μιας κυβέρνησης εθνικής σύνεσης. Και ευθύνης. Μόνο έτσι θα ασχοληθούν μαζί μας. Αλοιώτικα το μέλλον που είναι ήδη εδώ το βλέπω πάρα πολύ δυσοίωνο.
Όσοι θέλετε κρατήστε αυτό το άρθρο.