Του Παναγιώτη Καπαρή
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄ φαίνεται ότι έκανε το θαύμα του από τον άλλο κόσμο και το «αουτσάιντερ» ο Πάφου Γεώργιος εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Οι φήμες έλεγαν ότι ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος δεν εγκατέλειπε τον Θρόνο του Αποστόλου Βαρνάβα, παρόλη την επιθυμία του, μετά την ανέγερση του νέου καθεδρικού ναού και την ασθένειά του, γιατί ο εκλεκτός του, ο Πάφου Γεώργιος, δεν μπορούσε να εισέλθει στο τριπρόσωπο. Δημοσκοπικά φαβορί ήταν πάντα ο Λεμεσού Αθανάσιος, ακολουθούσε ο Ταμασού Ησαΐας και ο Μόρφου Νεόφυτος. «Η γλώσσα του Θεού είναι σιωπή» λένε πατέρες της Εκκλησίας και άλλα είναι τα ανθρώπινα κριτήρια και άλλα τα κριτήρια του Θεού. Και όταν οι άνθρωποι σχεδιάζουν ο Θεός γελά, όπως λέει και ο λαός.
«Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το άγιον, βρύει προφητείας, ιερέας τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξεν, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν, όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας…». Το Άγιο Πνεύμα ξέρει μυστικά να κατευθύνει την Εκκλησία και στα μικρά και στα μεγάλα και στα προσωπικά ζητήματα και στα συλλογικά προβλήματα. Όταν εξελέγη ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β΄, με τον τρόπο με τον οποίο ανήλθε στον Θρόνο και τι δεν λέχθηκε και τι δεν γράφτηκε από φίλους και εχθρούς. Τελικά ο άνθρωπος εισήλθε στον παράδεισο, αν δεχθούμε τις μαρτυρίες για το οσιακό του τέλος και θα μείνει στην ιστορία, ως ο Αρχιεπίσκοπος ο οποίος τόλμησε να αποκαταστήσει ουσιαστικά το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Κύπρου, ύστερα από 800 χρόνια και «μυστικά» προώθησε σπουδαία έργα, τα οποία προβλημάτιζαν για δεκαετίες.
Ο νέος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, γόνος ιερατικής οικογένειας, έχει τη φήμη ενός αυστηρού παραδοσιακού ιεράρχη, ο οποίος αρέσκεται στην τάξη. Ο Μακαριότατος αναλαμβάνει τα ηνία της Εκκλησίας της Κύπρου σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο, τόσο στην Κύπρο, όσο και διεθνώς, όπως αναφέρουν αναλυτές, πολιτικοί, ακόμη και φωτισμένοι γέροντες και γερόντισσες. Οι παγκόσμιες ανακατατάξεις, με τον πόλεμο στην Ουκρανία, προκαλούν φόβο και τρόμο, ακόμη και για ένα νέο μεγάλο παγκόσμιο πόλεμο. Η φτώχια και η ανέχεια κτυπούν την πόρτα εκατομμυρίων ανθρώπων στις πλούσιες δυτικές χώρες. Ακόμη και οι ψυχασθένειες ήδη χαρακτηρίζονται ως η νέα πανδημία. Το Άγιο Πνεύμα μάλλον ξέρει ότι μόνο οι «στιβαροί» ώμοι του νέου Αρχιεπισκόπου και η μεγάλη του ποιμαντική πείρα θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στα δύσκολα χρόνια τα οποία έρχονται.
Η παρέμβαση του Αγίου Πνεύματος δεν απουσίαζε ούτε κατά την προεκλογική εκστρατεία για τον Θρόνο του Αποστόλου Βαρνάβα, ό,τι και να έλεγαν δημοσιογράφοι, θεολόγοι και άλλοι τηλεαστέρες. Για πρώτη φορά οι προεκλογικές εκστρατείες περνούσαν μέσα από τις τηλεοράσεις και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Αποτέλεσμα ήταν, άλλους να απομυθοποιηθούν και άλλους να αναδείξουν στη συνείδηση των πιστών, ανατρέποντας και αυτές τις δημοσκοπήσεις. Οι παραδοσιακοί «υποστηρικτές» των υποψηφίων παρέμειναν πιστοί, αλλά τη διαφορά την έκαναν οι λεγόμενοι «μετακινούμενοι» ψηφοφόροι.
Ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος κατέγραψε την απόλυτη επιτυχία. Εκμεταλλεύτηκε το προνόμιο του Τοποτηρητή, είχε συνεχείς προβολές στις τηλεοράσεις, έγινε γνωστός στους ψηφοφόρους και κάλυψε το κενό των δημοσκοπήσεων. «Στρογγύλεψε» τον αυστηρό του λόγο, απέφυγε ακραίες θέσεις, ακόμη και στο Κυπριακό. «Έταξε» στήριξη στα νέα ζευγάρια και νέες φοιτητικές εστίες. Εκπληκτική ήταν και η ηρεμία η οποία εξέπεμπε, ακόμη και σε μεγάλες εκκλησίες, όπου ο θόρυβος και τα κλάματα των μωρών, πολλές φορές προκαλούν ένταση στους ομιλητές.
Ο Ταμασού Ησαΐας αντέγραψε ουσιαστικά πολιτειακές προεκλογικές εκστρατείες, με συγκεντρώσεις, με υποστηρικτές λεγόμενους επώνυμους ανθρώπους, χωρίς να έχουν πάντα την έξωθεν καλή μαρτυρία, με ταμπέλες στους δρόμους και με ένα λόγο ο οποίος θύμιζε πολιτικούς και σίγουρα όχι τον κηρυκτικό του λόγο. Εικόνα, ξένη και από τη δική του εικόνα.
Ο Λεμεσού Αθανάσιος ακολούθησε την πεπατημένη, η οποία τον ανέδειξε πρώτο στις προτιμήσεις των πιστών, αναθέτοντας τα πάντα στη βούληση του Θεού. Ωστόσο, άνθρωποι γύρω από αυτόν, εξέπεμπαν φανατικό λόγο, προκαλώντας αισθήματα φόβου σε πολλούς πιστούς, γεγονός το οποίο οδήγησε και στη μείωση των αναμενόμενων ποσοστών του.
Ο Μόρφου Νεόφυτος δεν εκμεταλλεύτηκε το ρητορικό του χάρισμα, με την ουσιαστική αποχή του, από τα Μέσα Ενημέρωσης. Ακολούθησε, με επικοινωνιακά κριτήρια, μια πορεία διαχείρισης ήττας. Ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας Βασίλειος οχυρώθηκε πίσω από τον ακαδημαϊκό του λόγο. Με το βάρος της σκοποβολής των κληρικών της Μητρόπολης και με θέσεις διφορούμενες και δυσνόητες, δεν μπόρεσε να αγγίξει τις μάζες.
Ο Μητροπολίτης Κυρηνείας Χρυσόστομος διεκδίκησε τον Θρόνο χωρίς να αντιληφθεί κανένας τον λόγο. Δεν εμφανίστηκε στα Μέσα Ενημέρωσης, επέλεξε ταμπέλες στους δρόμους, ενώ περιορισμένες ήταν και οι συγκεντρώσεις του.
