Κύριο Άρθρο
Η τριήμερη παρουσία του προέδρου Μπάιντεν στην Ευρώπη υπήρξε κατά βάση σημειολογική, χωρίς όμως να απουσιάζει και η ουσία όσον αφορά στη συνέχεια. Ξεκινώντας από την τελευταία του παρέμβαση επί ευρωπαϊκού εδάφους λίγο πριν αναχωρήσει, και επιλέγοντας την κοντινή προς τις πολεμικές συγκρούσεις Πολωνία, φρόντισε να κλιμακώσει την ένταση με τον Ρώσσο ομόλογό του. Υπενθυμίζουμε ότι προ ολίγων ημερών τον χαρακτήρισε εγκληματία πολέμου, ενώ στην προχθεσινή του παρέμβαση έθεσε το ζήτημα της απομάκρυνσης του Βλαντιμίρ Πούτιν από την προεδρία, καθώς αποτελεί μια διαρκή απειλή για τους γείτονές του. Κλείνοντας, μάλιστα, φρόντισε να θέσει το διακύβευμα της παρούσας συγκυρίας λέγοντας ότι αυτή η περίοδος θα πρέπει να ιδωθεί ως μια διαμάχη μεταξύ των δημοκρατικών πολιτευμάτων σε αντιδιαστολή με τα απολυταρχικά μοντέλα διακυβέρνησης.
Σημαντικό κομμάτι της καθόδου του Αμερικανού προέδρου στην Ευρώπη υπήρξε και η συζήτηση γύρω από την ανάγκη απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο, οι αγορές του οποίου λόγω εκτόξευσης της τιμής χρηματοδοτούν ξεκάθαρα αυτόν τον πόλεμο κατά του ουκρανικού λαού. Οι συζητήσεις και κυρίως οι δημόσιες δηλώσεις κατέδειξαν τη δυσκολία του εγχειρήματος ακόμη και για σταδιακή απεξάρτηση, με τον στόχο φέτος να τίθεται όπως φαίνεται σε μη ρεαλιστικά επίπεδα. Σύμφωνα με τα επίσημα διαθέσιμα στοιχεία, η ΕΕ καταναλώνει ετησίως 385 δισ. κυβικά μέτρα (κ.μ.) φυσικού αερίου εκ των οποίων τα 155 δισ. κ.μ. προέρχονται από την Ρωσία.
Στην κοινή τους δήλωση με την επικεφαλής της Κομισιόν, ο Τζο Μπάιντεν εξέφρασε την ετοιμότητα των ΗΠΑ να προσφέρουν 15 δισ. κ.μ. υγροποιημένο φυσικό αέριο με στόχο να αυξηθεί αυτή η προσφορά στα 50 δισ. κ.μ. μέχρι το 2030. Όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι τα κράτη μέλη θα δημιουργήσουν την αναγκαία υποδομή αποθήκευσης αυτών των ποσοτήτων. Με βάση στοιχεία που αφήνουν να διαρρεύσουν διπλωματικές πηγές, η κίνηση Μπάιντεν στοχεύει να κινητοποιήσει και άλλες χώρες, κυρίως ασιατικές, να στείλουν υγροποιημένο φυσικό αέριο στην Ευρώπη. Ένα ακόμα πιθανό σενάριο, πέραν των εισαγωγών υγροποιημένου φυσικού αερίου, αποτελεί και η αξιοποίηση του αγωγού Νορβηγίας Αζερμπαϊτζάν, ο οποίος θα μπορούσε να προμηθεύσει φυσικό αέριο ανεβάζοντας μεσοπρόθεσμα τις επιπρόσθετες προμήθειες στα 20 δισ. κ.μ.
Εφόσον στην εξίσωση προστεθεί και η αλλαγή κουλτούρας των Ευρωπαίων καταναλωτών ως προς τον τρόπο και την ένταση κατανάλωσης ενέργειας, η μεσοπρόθεσμη απεξάρτηση θα μπορούσε να ανέλθει στο ένα τρίτο και να υπολείπεται κατά 50% από τον στόχο που έχει θέσει η ΕΕ σε σχέση με τις ρωσικές προμήθειες. Στο μεταξύ, σε μια προσπάθεια αποκλιμάκωσης των τιμών ενέργειας που επιβαρύνουν σημαντικά την κατανάλωση, η ΕΕ αποφάσισε την από κοινού αγορά φυσικού αερίου για όλα τα κράτη μέλη εξασκώντας αγοραστική ισχύ με στόχο την μείωση της τιμής ανά μονάδα. Τροχοπέδη υπήρξε η καταψήφιση από την ευρωπαϊκή Σύνοδο της πρότασης για θέσπιση πλαφόν στην τιμή ηλεκτρικής ενέργειας, ένα μέτρο που θα ανακούφιζε άμεσα τόσο τα νοικοκυριά όσο και τις επιχειρήσεις. Αν και δεν επετεύχθη τελική συμφωνία για όλες τις χώρες, η εξαίρεση που δόθηκε σε Ισπανία και Πορτογαλία -προβάλλοντας τη μεγάλη πρόοδο που έχουν πετύχει και οι δυο χώρες στην εφαρμογή ανανεώσιμων πηγών ενέργειας- αποτελεί ένα χαστούκι για όλες τις χώρες του Νότου που, αν μη τι άλλο, απολαμβάνουν αντίστοιχες κλιματολογικές συνθήκες, ενώ στην περίπτωση της Κύπρου ικανοποιείται και το κριτήριο της απομακρυσμένης θέσης που είχε επίσης προβληθεί για τους Ίβηρες.
