Του Απόστολου Τομαρά
Και ξαφνικά ανακαλύψαμε πως στα Κατεχόμενα πωλούνται ε/κ περιουσίες σε Τ/κ ή Τούρκους. Και βγήκαμε από τα ρούχα μας και θυμηθήκαμε, κάποιοι, τις πατριωτικές κορόνες για ξεπούλημα των ιερών και οσίων της φυλής. Τι υποκρισία. Αντί να δούμε την ουσία του θέματος, αντί να αναζητήσουμε γιατί κάποιοι Ε/κ ιδιοκτήτες περιουσιών στα Κατεχόμενα αναγκάζονται να τις «σκοτώσουν», αντιδρούμε λες και ήλθαμε από άλλο πλανήτη. Αυτό λέγεται φαρισαϊσμός. Τρεις Ε/κ ιδιοκτήτες ξενοδοχείων στην κλειστή πόλη της Αμμοχώστου λέγεται ότι τα πούλησαν σε Τ/κ. Πού το πρωτοφανές;
Όπως έχουν κάνει χιλιάδες άλλοι Ε/κ που είδανε και αποείδανε και κατέφυγαν στην Επιτροπή Περιουσιών που έχει συστήσει η Τουρκία στα Κατεχόμενα. Έχει διαφορά αν η περιουσία είναι στην κλειστή πόλη ή κάπου αλλού; Καμία απολύτως. Αν υπάρχει ευθύνη στο ξεπούλημα περιουσιών στα Κατεχόμενα αυτή δεν βαραίνει τους ιδιοκτήτες τους. Ειλικρινά υπάρχει, σήμερα, κάποιος σοβαρός άνθρωπος που μπορεί να επιρρίψει ευθύνες στο Μάικ Τύμβιο που το 2012 αντάλλαξε την περιουσία του στα Κατεχόμενα με τ/κ γη στη Λάρνακα; Και όμως τότε, όταν ο ίδιος είχε το σθένος να βγει δημόσια και να το δημοσιοποιήσει, στοχοποιήθηκε από κάποιους υπερπατριώτες, ανάμεσα σε αυτούς και κάποιοι δημοσιογράφοι που ανοιχτά τον αποκάλεσαν προδότη. Άσχετα αν οι εργοδότες τους στα μουλωχτά έκαναν μπίζνες με τους Τούρκους. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και σήμερα. Όλοι αναζητούσαμε να μάθουμε σε ποιους ανήκανε τα ξενοδοχεία. Η λογική του καφενείου. Με τον ίδιο ζήλο δεν αναζητήσαμε, τόσα χρόνια, γιατί φθάσαμε στο σημείο να ξεπουλιούνται περιούσιες όσο-όσο.
Ο κόσμος κουράστηκε δεν βλέπει προοπτική. Όλοι αυτοί που ξεπουλάνε πιστεύουν πως δεν υπάρχει προοπτική επιστροφής και τρέχουν να «σώσουν ό,τι σώζεται». Όλοι αυτοί που αφ’ υψηλού προσπαθούν να ξυπνήσουν τα πατριωτικά αισθήματα το κάνουν με γεμάτο το στομάχι. Υπάρχουν περιπτώσεις ιδιοκτητών στα Κατεχόμενα που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα κι ένας από αυτούς ήταν και ο Μάικ Τύμβιος το 2012. Άλλος ήταν ο Νίκος Σκουρίδης που πρόλαβε να επιστρέψει στον Λάρνακα της Λαπήθου, χωρίς λύση, προτού αποβιώσει.
Στην Καρπασία συμβαίνει το ίδιο που επιχειρείται στην Αμμόχωστο ή σε άλλες κατεχόμενες πόλεις. Αυτά που θεωρούσαμε ως δεδομένα ως προς τη λύση του Κυπριακού δεν έχουμε αντιληφθεί ότι δεν ισχύουν σήμερα. Εδώ και χρόνια η τουρκική πλευρά διαλαλεί πως θα ανοίξει την κλειστή πόλη και εμείς εμφανιζόμαστε σχεδόν πανικόβλητοι, επειδή η αγορά τριών ξενοδοχείων, από έναν Τ/κ, φανερώνει ότι η τουρκική πλευρά είναι συνεπέστατη με τις προκλήσεις της. Και ως συνήθως οι πολιτικοί μας ταγοί θα τρέχουν πίσω από τα γεγονότα κατακεραυνώνοντας τις τουρκικές μεθοδεύσεις. Έως εκεί για να έχουν ήσυχη και τη συνείδησή τους.
Ωστόσο, πέρα από τις πολιτικές ευθύνες για τα όσα βιώνουμε με τις πωλήσεις ε/κ περιουσιών ευθύνες έχουν κι άλλοι, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι το αίσθημα της απώλειας των προσφύγων προσπάθησαν να επιλύσουν ένα αμιγώς πολιτικό θέμα με νομικά μέσα. Και αντί να αρκεστούμε στα όσα αποκομίσαμε από τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ και να αναμένουμε το αποτύπωμά τους στην επίλυση του περιουσιακού, συνεχίσαμε ακάθεκτοι. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Το ΕΔΑΔ αναγνώρισε πως η Επιτροπή Περιουσιών που σύστησε η Τουρκία στα Κατεχόμενα είναι ικανοποιητικό εσωτερικό ένδικο μέσο που μπορεί να δώσει θεραπεία. Και έκτοτε άνοιξε ο ασκός του Αιόλου με τις προσφυγές Ε/κ ιδιοκτητών περιουσιών και το ξεπούλημά τους, στην κυριολεξία. Για αυτές τις περιπτώσεις δεν χύθηκε σάλιο, λες και δεν θα επηρεάσουν τον δημογραφικό χαρακτήρα των κατεχόμενων εδαφών, εάν και εφόσον επιλυθεί το πολιτικό πρόβλημα.
Για την ιστορία και για όσους το έχουν ξεχάσει. Με βάση επίσημα στοιχεία μέχρι και τον Νοέμβριο του 2020 η επιτροπή της Τουρκίας στα Κατεχόμενα εμφανίζει να έχει δεχθεί 6.761 αιτήσεις από Ε/κ ιδιοκτήτες. Με τα ίδια στοιχεία που παρουσιάζει η επιτροπή, θεραπείας έχει τύχει ε/κ γη εκτάσεως 34,6 εκατομμυρίων τ.μ. που σε σκάλες ισοδυναμεί με 25.872, έκταση που αντιπροσωπεύει το 0,8% επί του συνόλου των ε/κ περιουσιών στα Κατεχόμενα.
tomaras@kathimerini.com.cy
