Του Απόστολου Τομαρά
Ο διορισμός του Ανδρέα Παπακωνσταντίνου στη θέση του Γενικού Ελεγκτή θεωρείται μια σωστή επιλογή για ένα πόστο που βρισκόταν στο επίκεντρο του δημοσίου διαλόγου από την εποχή που στο πηδάλιο της Ελεγκτικής Υπηρεσίας ήταν η Χρυστάλλα Γιωρκάτζη. Ο νέος επικεφαλής εκτός από τα καθήκοντα της υπηρεσίας του που είναι ο έλεγχος, θα πρέπει να επαναφέρει την ηρεμία εντός και εκτός τερματίζοντας την αχρείαστη και υπερβολική δημόσια έκθεση της Ελεγκτικής Υπηρεσίας. Ο προκάτοχός του χρησιμοποίησε χωρίς μέτρο το δημόσιο βήμα που του πρόσφερε η θέση του πέφτοντας στην παγίδα της αυταπάτης πως ουδείς μπορεί να τον αγγίξει. Η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου αποτελεί για τον νέο Γενικό Ελεγκτή και όχι μόνο, το ευαγγέλιο για το κομμάτι της δημόσιας εικόνας του ιδίου αλλά και της υπηρεσίας που προΐσταται. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είχε μια πετυχημένη θητεία στον Οργανισμό Ασφάλισης Υγείας έχοντας σημαντική συμβολή στην εικόνα του οργανισμού προς τα έξω. Ωστόσο ο νέος Γενικός Ελεγκτής θα πρέπει να έχει αντιληφθεί πως άλλο ο ΟΑΥ και άλλο η Ελεγκτική Υπηρεσία. Το νέο πόστο καθηκόντων είναι περισσότερο απαιτητικό όπως και οι πιέσεις μεγαλύτερες. Το πρώτο ζήτημα που θα πρέπει να εμπεδώσει ο νέος Γενικός Ελεγκτής και ήταν το θανάσιμο λάθος του προκατόχου του είναι τα όρια του ρόλου του.
Ο Γενικός Ελεγκτής είναι ένας θεσμικός αξιωματούχους, όπως τόσοι άλλοι της Κυπριακής Δημοκρατίας, και όχι ένας πολιτευτής. Στο πνεύμα αυτό θα πρέπει να τερματίσει την πρακτική των συγκοινωνούντων δοχείων που ακολούθησαν πιστά οι δυο προκάτοχοί του. «Γενικός Ελεγκτής κερνά κάποια κόμματα πίνουν». Η πρακτική του παρελθόντος έδειξε πως τόσο η κα. Γιωρκάτζη όσο και ο κος. Μιχαηλίδης προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν την ανεξέλεγκτη δημοσιότητα πιστεύοντας ότι αυτή θα λειτουργεί ως ασπίδα. Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν θα πρέπει να επιτρέψει να χρησιμοποιηθεί ως «Δούρειος Ίππος» από κάποιους εντός και εκτός Βουλής προκειμένου να διατηρήσουν το καθημερινό δημόσιο βήμα τους. Η Ελεγκτική Υπηρεσία θα πρέπει να είναι εξωστρεφής χωρίς «Ομάδες Υποστήριξης», συγγενείς σε ρόλο προσωπικής φρουράς και το κυριότερο χρήση των εργαλείων ενημέρωσης με μέτρο και όχι ακρότητες. Η Ελεγκτική Υπηρεσία στο πλαίσιο της διαφάνειας θα πρέπει να είναι προσβάσιμη σε όλα τα Μέσα Ενημέρωσης και όχι στη λογική ποιο μέσο είναι «φιλικό» και ποιο «εχθρικό». Το μεγάλο στοίχημα για τον κ. Παπακωνσταντίνου είναι να επουλώσει τις πληγές που άνοιξαν με έναν άλλο κορυφαίο θεσμό, τη Νομική Υπηρεσία. Ο κ. Παπακωνσταντίνου μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά βάζοντας τα πράγματα στη σωστή τους θέση χωρίς να σημαίνει πως βάζει νερό στο κρασί του. Να μην περάσει δηλαδή την «κόκκινη γραμμή» (crossed the line), όπως αναφέρεται στην απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου για παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. «.. οι μεταξύ των Θεσμών διαφορές δεν επιλύονται με φραστικές, δημόσιες αντιπαραθέσεις..» σημειώνουν οι δικαστές σε μια απόφαση που εκ των πραγμάτων αποτελεί κώδικας συμπεριφοράς για θεσμικούς και πολιτειακούς αξιωματούχους.
