Του Απόστολου Τομαρά
Η δύναμη της εικόνας μπορεί να επικάλυψε σε κάποιες περιπτώσεις την πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο Οβάλ Γραφείο όμως η συνάντηση με τον απερχόμενο Πρόεδρο των ΗΠΑ Τζόζεφ Ρόμπινετ Μπάιντεν είχε και ουσία. Εντάξει οι Αμερικάνοι στο Κυπριακό δεν μας είπαν κάτι το θεματικό αλλά σε μια περίοδο όπου η Τουρκία εμμονικά προσπαθεί να ξεφύγει από το πλαίσιο λύσης, η τοποθέτηση του Τζο Μπάιντεν ότι «οι ΗΠΑ στηρίζουν λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας στο Κυπριακό» αποτελεί θετική συγκομιδή της παρουσίας του Νίκου Χριστοδουλίδη στην Ουάσιγκτον. Ιδιαίτερα στην παρούσα φάση που φαίνεται να υπάρχουν προοπτικές επανάληψης των συνομιλιών. Η Τουρκία ό,τι και αν απεργάζεται βρίσκεται μόνη της απέναντι σε ΟΗΕ, ΗΠΑ, Ε.Ε. Πέρα από το Κυπριακό υπάρχουν και μια σειρά άλλα θέματα που απασχόλησαν τους δυο προέδρους τα οποία είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά με το χθες και έχουν οδηγήσει τις Κύπρο-αμερικάνικες σχέσεις σε μια περίοδο άνοιξης.
Ορθά το Προεδρικό άφησε να βγει προς τα έξω πως το κάλεσμα Μπάιντεν σε Χριστοδουλίδη δεν ήταν μια συγκυριακή εξέλιξη αλλά το αποτέλεσμα μιας συνετής και με συνέπεια πολιτικής που χαράχθηκε επί υπουργίας Ιωάννη Κασουλίδη και υπηρετήθηκε πιστά μέχρι σήμερα. Η Κύπρος πάντοτε αποτελούσε το εξωτερικό σύνορο του δυτικού κόσμου στη ανατολική Μεσόγειο άσχετα με τις επιλογές που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια. Ουδείς ισχυρίζεται πως η Κυπριακή Δημοκρατίας αποτελεί για τις ΗΠΑ ότι το Ισραήλ όμως η αλλαγή δόγματος από τη Λευκωσία εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Κύπρου, της Ε.Ε αλλά και των ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί πεζοναύτες δεν θα έλθουν να πολεμήσουν στο πλευρό μας όπως δεν θα έλθουν οι Γάλλοι και άλλοι φίλοι μας. Η παροδική παρουσία όμως αμερικανικού ή γαλλικού στρατιωτικού προσωπικού στην Κύπρο στέλνει μηνύματα. Όπως μηνύματα στέλνουν οι στρατιωτικές και άλλες συμφωνίες συνεργασίας των δυο χωρών.
Η επέκταση της συμφωνίας CYCLOPS για αντιμετώπιση λαθρεμπορίου και τρομοκρατικών ενεργειών αποτελεί έμπρακτη απόδειξη του ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει η Κύπρος στην περιοχή με τις ευλογίες της Ουάσιγκτον. Η άρση του εμπάργκο μπορεί να μην έχει ανοίξει για την ώρα την πόρτα της αμερικάνικης στρατιωτικής αγοράς στην Κύπρο αλλά αποτελεί επιβράβευση της συνέπειας της κυπριακής διπλωματίας. Το κυριότερο όμως είναι πως η Κύπρος όπως και η Ελλάδα θεωρούνται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού η δεύτερη γραμμή άμυνας του δυτικού κόσμου. Οι ΗΠΑ στην περιοχή έχουν ζωτικά συμφέροντα και η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μια χώρα που τα εξυπηρετεί χωρίς να χάνει τον χαρακτήρα της δηλαδή του συμμάχου που μπορεί να μιλά και με αντιπάλους των ΗΠΑ. Η περίπτωση των εχθροπραξιών στο γειτονικό Ισραήλ το απέδειξε και οι ΗΠΑ φρόντισαν με την πρόσκληση στο Νίκο Χριστοδουλίδη να το ανταποδώσουν. Για όσους φωνάζουν με επιχειρηματολογία μιας άλλης εποχής απλά να πούμε πως η επιτήδεια ουδετερότητα, έκφραση του Ιωάννη Κασουλίδη, έχει παρέλθει ανεπίστρεπτη για την Κύπρο. Η Κύπρος ανήκει στο δυτικό κόσμο και εκεί θα παραμείνει.
