Ηθικό το θέμα με τις διπλές συντάξεις

Περίπου 25 πολίτες, αξιωματούχοι της Κυπριακής Δημοκρατίας, λαμβάνουν διπλές αμοιβές – σύνταξη συν μισθό – είπε ο Γενικός Ελεγκτής της Δημοκρατίας με επιστολή του στον Γενικό Λογιστή προκαλώντας ένα ιδιότυπο κυνήγι μαγισσών. Τα γεγονότα λίγο πολύ είναι γνωστά το ερώτημα που τίθεται, ωστόσο, είναι: Οι λήπτες διπλών συντάξεων παρανομούν ναι ή όχι; Όπως έχει συμβεί και με άλλα θέματα με τεράστιο δημόσιο ενδιαφέρον το θέμα με τους συνταξιούχους αξιωματούχους που συνεχίζουν να έχουν εργασιακή δραστηριότητα δεν είναι καινούργιο. Από το 2011 και μετά κατά διαστήματα οι διπλές συντάξεις, ως θέμα φουσκώνουν και ξεφουσκώνουν χωρίς να ρυθμίζονται νομοθετικά. Όλο αυτό το διάστημα το μόνο που μένει είναι η καχυποψία απέναντι σε λήπτες δικαιούχους που αρνούνται να προχωρήσουν σε μια αυτορρύθμιση όπως έπραξαν κάποιοι άλλοι λήπτες. Οι αρνητές αποποίησης της σύνταξης που δικαιούνται δεν παρανομούν. Η κυβέρνηση Χριστόφια το 2011 ετοίμασε νομοσχέδιο το οποίο πέρασε από τη Βουλή, νόμος ο οποίος τρία χρόνια αργότερα κρίθηκε αντισυνταγματικός από το Ανώτατο. Το Δικαστήριο στην απόφασή του είπε το αυτονόητο.

Το δικαίωμα στην περιουσία είναι ιερό και ουδείς μπορεί να το αγγίξει. Η σύνταξη είναι περιουσιακό στοιχείο του δικαιούχου που αποκτήθηκε με εργασία. Στη λογική αυτή συνεχίζεται, μέχρι σήμερα, η ταυτόχρονη καταβολή σύνταξης και μισθού σε συνταξιούχους αξιωματούχους οι οποίοι έχουν διορισθεί σε πολιτειακά αξιώματα μετά τη συνταξιοδότησή τους. Αν θέλουμε να δούμε το όλο θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις η προσοχή θα πρέπει να επικεντρωθεί προς την πολιτεία και όχι προς τους λήπτες η οποία αδυνατεί όλα αυτά τα χρόνια να ρυθμίσει ένα ζήτημα που είναι ηθικής φύσεως και όχι σκάνδαλο όπως θέλει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Οι 50 που προσέφυγαν στο Ανώτατο το 2014 κινήθηκαν μέσα στα θεσμοθετημένα πλαίσια. Όσο θυμό και αν προκάλεσε η απόφαση του Δικαστηρίου, μάλιστα σε μια δύσκολη περίοδο, να κρίνει το νόμο αντισυνταγματικό ουδείς μπορεί να επικρίνει το σκεπτικό της προσφυγής «Δούλεψα για αυτό τα χρήματα και τα δικαιούμαι» είχε πει δημόσια ο τότε δήμαρχος Στροβόλου Λάζαρος Σαββίδης, ένας εκ των 50 που επηρεάστηκαν και προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη. Αν υπάρχει κάτι άξιο ενασχόλησης με το θέμα αυτό εντοπίζεται στους αξιωματούχους που από μόνοι τους δεν επέτρεψαν να δοθεί τροφή για δυσμενή σχόλια και ενδεχομένως να είναι μια επιλογή για οριστική λύση του θέματος. Θα επικαλεστώ την περίπτωση αρχηγού μεγάλου κόμματος και εν ενεργεία βουλευτή ο οποίος διετέλεσε στο παρελθόν και Υπουργός.

Όταν ήλθε η ώρα να λάβει την υπουργική σύνταξη που δικαιούται αυτός με επιστολή του ζήτησε από το Γενικό Λογιστήριο να καταβάλει τη σύνταξή του, σε κάποια φιλανθρωπικά ιδρύματα. Το Γενικό Λογιστήριο απάντησε ότι δεν είναι αρμόδιο με τον αξιωματούχο να ρυθμίζει το όλο ζήτημα μόνος του. Κάτι ανάλογο έχουν πράξει και άλλοι αξιωματούχοι που μετά τη συνταξιοδότησή τους διορίσθηκαν σε πολιτειακά αξιώματα. Ο Γενικός Λογιστής ζήτησε γνωμάτευση από τη Νομική Υπηρεσία. Για την ιστορία επί του θέματος η Νομική Υπηρεσία γνωμάτευσε το 2017 επί Κώστα Κληρίδη.