Του Απόστολου Κουρουπάκη
Σαφώς και η πολιτιστική πολιτική δεν είναι από τα πρώτα ή τα βασικά που μπορεί να ακούσει ένας ψηφοφόρος από τα χείλη ενός υποψήφιου προέδρου της ∆ημοκρατίας. Φυσικά, δεν αγνοώ ότι ο κ. Μαυρογιάννης έκανε μία σχετική συγκέντρωση, όπως και ο κ. Χριστοδουλίδης, χωρίς βέβαια να έχουν καμία βαρύτητα αμφότερες. Για τους άλλους υποψήφιους δεν γνωρίζω, αν έκαναν ή προτίθενται να πουν κάτι σχετικό. Θα περίμενα όμως από τα επιτελεία τους, από τους συναδέλφους δημοσιογράφους, και άλλους δημοσιολογούντες τους, που τους περιτριγυρίζουν να έλεγαν ή να έγραφαν κάτι σχετικό, να εξέθεταν στο κοινό το πολιτιστικό όραμα των υποψηφίων και ν’ άνοιγαν μία ουσιαστική συζήτηση για τον πολιτισμό σε αυτή τη χώρα. Προσοχή, συζήτηση όχι για επιχορηγήσεις, για το 1% για έργα τέχνης στα δημόσια κτήρια, καθεστώς καλλιτέχνη κτλ. Αυτά τα ξέρουμε πια, είναι σαφώς σημαντικά, αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν δρομολογηθεί λύσεις, και εδώ είμαστε να τις παρακολουθούμε και να βάλουμε και άλλη πίεση στον υφυπουργό Πολιτισμού, αν δεν τα κάνει όλα στο υπόλοιπο της θητείας του...
Θα ήθελα μια συζήτηση για το επίπεδο του πολιτισμού σε αυτή τη χώρα με την ευρεία του έννοια, όπως για το πώς είναι οι δρόμοι μας και αν τα πεζοδρόμιά μας είναι όντως πεζοδρόμια, για το επίπεδο των δομών φιλοξενίας των ζώων, για το αν οι χώροι πολιτισμού (θέατρα, αρχαιολογικοί χώροι, γκαλερί, Πινακοθήκες, μουσεία, βιβλιοθήκες κτλ.) είναι προσβάσιμοι σε ανθρώπους
με κινητικά ή άλλα προβλήματα. Αν η πρόσβαση σε πολιτιστικά αγαθά είναι ισότιμη σε όλα τα μέλη της κυπριακής κοινωνίας, αν οι πρόσφυγες ή οι μετανάστες μπορούν και έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε πολιτιστικές δραστηριότητες (με ενδιαφέρον σημείωσα σχετική πρόθεση του Γιάννη Τουμαζή για το συγκεκριμένο θέμα).
Τα παραπάνω και άλλα πολλά είναι κατά την άποψη μου πολύ σημαντικά για να δούμε σε τι επίπεδα στεκόμαστε. ∆εν ευαγγελίζομαι μια αγγελική κοινωνία, όπου όλοι και όλες θα τρέχουμε με τα μαλλιά μας ξέπλεκα στα λιβάδια, αλλά μια κοινωνία όπου το ουσιαστικό πολιτισμός θα ακολουθεί πολλά επίθετα, όπως: πολιτικός πολιτισμός, κοινοβουλευτικός πολιτισμός, οδικός πολιτισμός, κοινωνικός πολιτισμός, περιβαλλοντικός πολιτισμός, εκπαιδευτικός πολιτισμός κα άλλα πολλά. Θα ήθελα λοιπόν
τα επιτελεία των υποψήφιων για την προεδρία, αφού οι ίδιοι οι υποψήφιοι δεν μπορούν, να έβαζαν και αυτή την παράμετρο στη δημόσια συζήτηση.
Είναι σημαντικό νομίζω ν’ αρχίσουν σιγά-σιγά να κοιτάνε πέραν από την τενέκκα και τα κουκιά που φασούλι το φασούλι μαζεύουν, επιστρατεύοντας κάθε λογής τεχνάσματα. Αλλά και εμείς οι ίδιοι οι πολίτες, γυναίκες και αντρες να απαιτούμε από όσους μας διοικούν, είτε είναι πρόεδροι της ∆ημοκρατίας, είτε είναι υπουργοί, είτε ανώτατοι αξιωματούχοι, είτε ανώτατοι και ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι να είναι πολιτισμένοι, να ηγούνται διά του παραδείγματός τους.
Έχω ξαναγράψει, καλός ο Μπρεχτ και ο Κισλόφσκι, καλή και η Μαρία Κάλλας, αλλά καλύτερα είναι να έχουμε τον απλό πολιτισμό
του να σεβόμαστε τον διπλανό μας και τον λιγότερο δυνατό. Πιο πολιτισμένο είναι να ξέρουμε ότι το να ξεγελάμε το σύστημα ή τους δίπλα μας είναι ξεδιαντροπιά, από το να ξέρουμε να σιγομουρμουράμε τη Νόρμα και να θαυμάζουμε τα έργα του Γκόγια.
Και αυτό το πιο πολιτισμένο πρώτοι θα πρέπει να μας το δείξουν οι υποψήφιοι για την προεδρία, και να μας το επικοινωνήσουν τα επιτελεία τους, τα οποία αποτελούνται και από νέους ανθρώπους, που φαίνεται, ορισμένοι/ες από αυτούς/ές να θέλουν να φέρουν νέο αέρα στα πολιτικά πράγματα, που φαίνεται να επιζητούν ένα άλλο επίπεδο πολιτισμού στη χώρα.
∆υστυχώς, όμως, ακόμη δεν το έχω δει, ενώ παρατηρώ ένα χαμηλού επιπέδου δημόσιου λόγου, κατ’ επίφαση πολιτισμένου, που όμως βρίθει κουτοπονηριάς και εκλογικής εξαπάτησης. Ένας δημόσιος λόγος που εμπλέκεται και μπερδεύεται με τα ιδιωτικά και ξαφνικά καταλήγουν να περνάνε όλα από μια κλειδαρότρυπα και να τρέμουμε αν από το αριστερό μανίκι κάποιου βγει ένας κρυφός βαλές (μιας και με το δεξί χέρι κάνει τον σταυρό του).
Ας σκεφτούν τα επιτελεία, ας σκεφτούν οι νεαρότεροι επιτελείς των επιτελείων πώς θα πείσουν τους 20+ να πάνε στις κάλπες, χωρίς να τους τάξουν διορισμούς και σίγουρο μέλλον σε κάποια δημόσια υπηρεσία. Ας πολιτευτούν οι υποψήφιοι για την
προεδρία διά της οδού του πολιτικού πολιτισμού, φτάνει να επιζητούν αψίδες δήθεν θριάμβων.
