Του Απόστολου Κουρουπάκη
Επισκέφθηκα την περασμένη εβδομάδα την Μπιενάλε της Λάρνακας και μαζί με τον καλλιτεχνικό της διευθυντή της Βασίλη Βασιλειάδη και όπως και το 2021 η αίσθηση που αποκόμισα ήταν ότι αν θέλουμε μπορούμε να κάνουμε πολλά και ωραία για να καταστήσουμε την Κύπρο, όπως μού είπε και ο κ. Βασιλειάδης, πολιτιστικό προορισμό και να ξεφύγουμε από το ήλιος και θάλασσα, που πλέον ελάχιστους συγκινεί ως τουριστικό σλόγκαν. Διάσπαρτοι χώροι στη Λάρνακα αξιοποιήθηκαν ως εκθεσιακοί χώροι, το Μουσείο Πιερίδη επίσης συμμετέχει. Κρίμα πάντως που ο Πολυχώρος Δημιουργικότητας και Πολιτισμού (Λέσχη Λάρνακας – Οικία Ματτέι) δεν αξιοποιήθηκε για σκοπούς της Μπιενάλε.
Την ίδια γνώμη έχω και για το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος, το οποίο κάθε καλοκαίρι φιλοξενεί παραστάσεις από το εξωτερικό και από την Κύπρο, με ένα μεγάλο ποσοστό των θεατών να είναι θερινοί επισκέπτες του νησιού. Σημαντική συμβολή στην πολιτιστική εξωστρέφεια της χώρας έχει και το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου, που τελείωσε πριν από λίγες ημέρες, το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογραφικών Ημερών Κύπρου, το ίδιο και τα μουσικά φεστιβάλ, όπως ο Φέγγαρος, το Afrobanana και το Windcraft Music Fest, αλλά και το Animafest. Φυσικά και τα λογοτεχνικά φεστιβάλ, που μας θυμίζουν τη δημιουργία εν γένει, μακριά από τις τοπικές λογοτεχνικές έριδες, που γίνονται και κανένα αποτέλεσμα δεν υπάρχει μακροπρόθεσμα.
Όπως και να ’χει γι’ αυτό υποστηρίζω ένθερμα το Χορηγικό Πρόγραμμα Φεστιβάλ Τεχνών «Κύπρια» το οποίο για δεύτερη χρονιά προκηρύσσεται, φέτος με ανανεωμένους όρους. Μας πήρε χρόνια να ξεφύγουμε από τα παλαιά «Κύπρια», τα οποία γινόντουσαν απλώς για να γίνονται.
Τα νέα «Κύπρια» αισθάνομαι πως είναι μια πολύ καλή ιδέα για να τοποθετήσει το υφυπουργείο Πολιτισμού την Κύπρο στον πολιτιστικό χάρτη όχι μόνο της ευρύτερης περιοχής, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης. Αυτό που χρειάζεται είναι μεγαλύτερη εξωστρέφεια και να πειστεί το Προεδρικό και το υπουργείο Οικονομικών ότι τα χρήματα που επενδύονται σε πολιτιστικές πολιτικές δεν είναι χασούρα ούτε πολυτέλεια… Τα ανανεωμένα «Κύπρια» θα βρουν τον δρόμο τους, είμαι σίγουρος, γιατί γνωρίζω ότι το έχουν πάρει σοβαρά στο Τμήμα Νεότερου και Σύγχρονου Πολιτισμού. Και με αυτή τη δεύτερη πιλοτική εφαρμογή του σχεδίου θα δουν πού χωλαίνει και πώς ωφέλησε την καλλιτεχνική δημιουργία και πόσο μεγάλωσε το καλλιτεχνικό αποτύπωμα της χώρας, εντός και εκτός.
Επαναλαμβάνω πως καλλιτεχνικές και πολιτιστικές ενέργειες όπως η Μπινάλε της Λάρνακας, θεωρώ πως αλλάζουν, αργά αλλά σταθερά, την αντίληψή μας για το τι εστί πολιτισμός και πώς αυτός μπορεί να αλλάξει την κοσμοθεωρία μας.
Παρόμοιο χορηγικό πρόγραμμα θα μπορούσε να εκπονήσει και το υφυπουργείο Τουρισμού, να βάλει υπό τη σκέπη του, με συντονισμένο τρόπο, τα διάφορα φεστιβάλ των κοινοτήτων, και γιατί όχι τα δύο υφυπουργεία να αρχίσουν να συνεργάζονται, με στόχο να αναδειχθεί ο τόπος και οι άνθρωποί του εν τω συνόλω τους.
Φυσικά, όλα τα καθορίζει το χρήμα, και δεν είμαι αφελής να πιστεύω πως είναι εύκολο να βρεθούν, αλλά νομίζω πως μπορούν τρόποι υπάρχουν ώστε ο πολιτισμός, με ό,τι αυτή η λέξη συνεπάγεται, να ενισχυθεί, με μακροπρόθεσμο όφελος ολόκληρης της κοινωνίας. Διότι ακόμα έχουμε δουλειά στο πώς αντιλαμβάνονται οι αξιωματούχοι μας την αξία του πολιτισμού και πώς αυτός μπορεί να διαμορφώσει την αισθητική μας – και δεν λέω να γίνουμε όλοι θεωρητικοί της τέχνης και στο τέλος να μοιάζουμε με τον Μαέβιους Παχατουρίδη, αν με εννοείτε.
Για παράδειγμα στον Δήμο Λάρνακας θεώρησαν λογικό μπροστά από την Πινακοθήκη της πόλης, όπου εκτίθενται έργα της Μπιενάλε, να στήσουν το χριστουγεννιάτικο λούνα παρκ, με αποτέλεσμα να κρύβεται το πολύ όμορφο κτήριο, στο οποίο στεγάζεται η Πινακοθήκη, σε μία περίοδο που θα έπρεπε αυτή να είναι η πρωταγωνίστρια των Φοινικούδων. Δεν μπορώ να πιστέψω πως δεν υπήρχε άλλος χώρος για να στηθεί το λούνα παρκ.
