Του Απόστολου Κουρουπάκη
Ο τίτλος της 15ης ποιητικής συλλογής του Γιώργου Μολέσκη «Τρία προσωπικά ποιήματα» είναι προγραμματικός. Γράφει τρία ποιήματα, ή ένα, χωρισμένο σε τρεις ενότητες, τα «Μέρες του ήλιου», με 10 μέρη, «Ταξιδιωτικός σάκος» με επτά ενότητες και «Συνομιλία με τη Νόνα», με 23 ενότητες, μα και η αφιέρωση «Στη Νόνα. Μνήμη παντοτινή», δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας. Τα ποιήματα γράφτηκαν την περίοδο Μάρτιο 2021 – Ιούλιο 2023, ένα χρονικό πλαίσιο που όρισε τον Μολέσκη, μία περίοδο που εγώ τη διαβάζω ως αποδοχή μιας νέας κατάστασης.
Μέσα από την ποιητική αυτή διαδρομή/αναδρομή που κάνει ο Μολέσκης επιτρέπει και στο αναγνωστικό κοινό να περιδιαβεί, ίσως και να παραβιάσει ανοικτές θύρες για να περιεργαστεί τον κόσμο του ποιητή, τον ποιητή τον ίδιο, αλλά και το ποιητικό αντικείμενο, με τρόπο τέτοιο που ποιητικό αντικείμενο και υποκείμενο, ως και στη ζωή την ίδια, συμπλέκονται, αλληλοεπιδρούν, φυσικά ώς ένα σημείο. Μέσα στο δίπολο φως και σκοτάδι κινείται ο ποιητής, και έχω την αίσθηση πως κανένα δεν νικά, με τη σιωπή να υπερισχύει, ωστόσο. Η σιωπή που μένει μετά από μία πλήρη συζήτηση. Και ο στίχος του Μολέσκη «Έγινες ένα με όλα, καθώς περιφέρονται γύρω μου με κοιτάζουν και σιωπούν, μια σιωπή που φλυαρεί ακατάπαυστα και με πληγώνει» νομίζω περιγράφει την ποιητική διάθεση του Μολέσκη που διατρέχει τη συλλογή του. Το εξώφυλλο είναι πίνακας της Μαριάμ Σουχάνοβα - Φουκαρά.
