Του Απόστολου Κουρουπάκη
Σιγά-σιγά ξεκινάει και η νέα θεατρική σεζόν στη χώρα και έχουν ήδη αρχίσει τα ανεβάσματα κάποιων παραγωγών, με τον μεγάλο όγκο να αναμένεται από τον Οκτώβριο και μετά. Ακόμα είναι νωρίς να πούμε περισσότερα για το τι μέλλει γενέσθαι στο θεατρικό τοπίο και φυσικά παρακινδυνευμένο να γίνουν οποιεσδήποτε προβλέψεις για το πώς θα κινηθούν τα πράγματα από την απουσία ή την παρουσία θεατρικών σχημάτων.
Αυτό όμως που θεωρώ πως έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στο θέατρο στις άλλες πόλεις πλην της Λευκωσίας, αλλά και πώς σχεδιάζει το υφυπουργείο Πολιτισμού να αναπτύξει το θεατρικό κοινό, στο πλαίσιο του δεύτερου πυλώνα του στρατηγικού σχεδιασμού του Τμήματος Σύγχρονου Πολιτισμού (Ανάπτυξη κοινού [χαρτογράφηση αναγκών των υποομάδων κοινού και επιδίωξη για προσέλκυσή τους στο πολιτιστικό γίγνεσθαι με στοχευμένες δράσεις].
Για το πρώτο νομίζω πως τα πράγματα θα κινηθούν λίγο-πολύ όπως τα τελευταία χρόνια. Η Λεμεσός (πόλη και τριγύρω κωμοπόλεις) με την ΕΘΑΛ και άλλες ομάδες όπως ο Μίτος, η Λάρνακα με το Θέατρο Ροή και ίσως και κάτι από το Σκάλα, η Πάφος και η ελεύθερη περιοχή Αμμοχώστου με τις περιοδείες του ΘΟΚ, και άλλων ομάδων από τη Λευκωσία.
Δηλαδή –παρακινδυνεύω να πω– πως θα είναι και πάλι οι περιοχές που η τέχνη του θεάτρου δεν ανθεί και που βρίσκονται στη διακριτική ευχέρεια των εν Λευκωσία θεάτρων. Δεν αποκλείεται επίσης στη Λεμεσό και στη Λάρνακα να δούμε και νέα πράγματα με αφορμή τη συμμετοχή τους στην κούρσα για την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2030 και μια σχετικά ανάπτυξη, προκειμένου να εμπλουτιστεί το βιογραφικό τους και ο φάκελος της υποψηφιότητάς τους. Ίδωμεν λοιπόν και ελπίζω οι τοπικοί άρχοντες και όσοι ασχολούνται με τα πολιτιστικά δρώμενα των παραπάνω πόλεων να πάρουν ζεστά το πράγμα και να δουλέψουν τρόπους με τους οποίους θα ενισχύσουν την παρουσία τους και θα βάλουν γόνιμη πίεση στο υφυπουργείο και την Πολιτεία γενικότερα.
Περνώντας στο δεύτερο ζήτημα, αυτό της ανάπτυξης κοινού, θεωρώ πως οι όποιες ενέργειες/δράσεις του υφυπουργείου θα πρέπει να ξεκινήσουν ακριβώς από τις περιοχές εκείνες που τελούν διαχρονικά σε πολιτιστική αδράνεια. Εκεί το έδαφος είναι παρθένο νομίζω όσον αφορά το γιατί οι κάτοικοί τους και οι τοπικές αρχές δεν ενδιαφέρονται και ιδιαίτερα για την πολιτιστική ανάπτυξη, με όρους σύγχρονους. Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε γιατί δεν υπάρχει καμία μόνιμη θεατρική ομάδα, έστω και μικρή στην Πάφο ή στη Δερύνεια, ενώ υπάρχουν θέατρα και ερασιτεχνικές ομάδες, αλλά και σχολικό θέατρο; Δεν πιστεύω επ’ ουδενί λόγο πως όλοι όσοι μένουν εκεί δεν ενδιαφέρονται για κάτι μεγαλύτερο.
Ίσως το υφυπουργείο Πολιτισμού να βολιδοσκοπούσε τις τοπικές αρχές για το πώς μπορεί να τις βοηθήσει να προσελκύσουν ανθρώπους του θεάτρου, που θα φυτέψουν τον σπόρο στις πόλεις τους. Και δεν μιλώ για μεγαλοϊδεατισμούς, αλλά για καλλιέργεια αυτού που λέγεται αγάπη για την τέχνη του θεάτρου. Κίνητρα σε ανθρώπους που κατάγονται από εκείνες τις περιοχές για να δημιουργήσουν μία δημοτική θεατρική ομάδα, που υποβοηθούμενη από τη δημοτική αρχή και γιατί όχι από το υπουργείο Εσωτερικών και από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα σπείρουν το ενδιαφέρον. Αντιλαμβάνομαι φυσικά πως τα χρήματα είναι λίγα και δεν είναι ώρα να ανοίγουμε νέα κεφάλαια για επιχορηγήσεις, αλλά έχω την αίσθηση πως αν οι κατά τόπους δήμοι θέλουν μπορούν να δημιουργήσουν ένα υγιές κλίμα πολιτιστικής ανάπτυξης και όχι μόνο θεατρικής.
Ο δεύτερος πυλώνας μιλάει για επιδίωξη προσέλκυσης διαφόρων υποομάδων στο πολιτιστικό γίγνεσθαι με στοχευμένες δράσεις. Θα πρέπει όμως να υπάρχει πολιτιστικό γίγνεσθαι ώστε να προσελκυστεί το κοινό προς αυτό. Άρα εκτός από ανάπτυξη κοινού θα πρέπει να σκεφτούν στο υφυπουργείο και την ανάπτυξη του κατά τόπους πολιτιστικού γίγνεσθαι, που είναι μία ακόμη πιο αναγκαία διαδικασία, μιας και αν αναπτύξεις κοινό, αλλά αυτό δεν έχει τελικά πού να πάει, είναι σαν έφτιαξες σούπα, αλλά δεν έχεις πού να τη σερβίρεις.
Όπως και να ’χει, η ανάπτυξη κοινού είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση και ευελπιστώ πως στο Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού του Υφυπουργείου θα έχουν επεξεργαστεί σχέδια σύγχρονα και που ανταποκρίνονται στις επικρατούσες συνθήκες της Κύπρου.
Καλό φθινόπωρο, λοιπόν.
