Του Λάρκου Λάρκου
Παράξενο πράγμα η ιστορία. Άλλοτε προβλέψιμη, άλλοτε απρόβλεπτη. Άλλοτε την κάτω βόλτα, άλλοτε την άνω. Μερικές φορές εκεί που όλα φαίνονται στάσιμα, μπορεί να αλλάξει ο ρους των πραγμάτων. Ενίοτε το απρόβλεπτο, το τυχαίο γράφει ιστορία.
Κυπριακό: Εδώ και πέντε χρόνια στα αζήτητα. Το Ουκρανικό φέρνει τα πάνω κάτω. Νέα δεδομένα, νέες προτεραιότητες. Όλοι σχεδιάζουν εκ νέου τις χθεσινές πολιτικές τους. Οι ενεργειακές πολιτικές έρχονται στην επιφάνεια, πολλοί αναζητούν νέες λύσεις σε παλαιά προβλήματα. Στο τραπέζι η ενεργειακή αυτονομία της Ε.Ε. Φυσικό αέριο, αγωγοί, συμμαχίες. Δύσκολα θέματα, άλλο οι επιθυμίες, άλλο οι δυσκολίες. Αυτή η εξέλιξη φέρνει στις ευρύτερες συζητήσεις και τη δυνατότητα η Κύπρος να παίξει ένα ρόλο σε μια ευρύτερη σκακιέρα. Δεν εννοώ τις παιδαριώδεις ανακοινώσεις της υπουργού Εμπορίου ή το δίκτυο της παραμυθολογίας ότι «ο EastMed ξανάρχεται».
Στα σχέδια που κυοφορούνται για τους ενεργειακούς πόρους στην Ανατολική Μεσόγειο και τη μεταφορά τους στην Ευρώπη συζητούν Ερντογάν - Χέρτζογκ, Μητσοτάκης - Σίσι. Ο προηγούμενος υπουργός Ενέργειας του Ισραήλ εκτίμησε πως ο αγωγός Ισραήλ - Τουρκία θα κόστιζε δύο δισ.- EastMed πάνω από 7 δισ.
Η Κύπρος με την τυφλή πολιτική του διδύμου Αναστασιάδη - Χριστοδουλίδη έθεσε τον εαυτό της στην εξέδρα. Δεν έκλεισε οριστικά το θέμα, η Κύπρος έχει δυνατότητες αν παίξει με τους όρους του παιχνιδιού για να έχει ρόλο. Οι άλλοι παίκτες δείχνουν την κατεύθυνση:
• Ισραήλ, Τουρκία από Λεβιάθαν σε Τζεϊχάν
• Αίγυπτος, Λιβύη, Κρήτη
Η παράκαμψη της Κύπρου οφείλεται στο άλυτο Κυπριακό και τις περιπλοκές των σχέσεων Κύπρου Τουρκίας εξαιτίας του (μη αναγνώριση Κ.Δ. από Τουρκία, μη οριοθετημένες θαλάσσιες ζώνες). Ο Τ/κ ηγέτης Ε. Τατάρ ζήτησε στις 17/3 όπως ο αγωγός από Ισραήλ σε Τουρκία, να περνάει από την Καρπασία. Και ως κανονικός ντενκτασικός συμπλήρωσε: «έτσι θα μεγαλώσει η σημασία της ΤΔΒΚ!»
Τα παράξενα της ιστορίας: το Ουκρανικό γεννά ανατροπές. Τι ακριβώς κάνει η κυβέρνηση; Κρατά τηλεσκόπιο και σχολιάζει. Έπαθε κόπωση καταγγέλλοντας την τουρκική αδιαλλαξία, για να κρύψει από κάτω της το μέγα σκάνδαλο με τα «χρυσά διαβατήρια». Να όμως που οι δυνατότητες έρχονται αλλά ο υπεύθυνος λείπει συχνά σε ταξίδι για δουλειές. Έτσι όλα εξελίσσονται με τον πιο σκληρό τρόπο για την Κύπρο:
• Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε στις 8/3 «τέλος στα χρυσά διαβατήρια».
• Ψήφισε επίσης να εισαχθούν γενικοί κανόνες για τις «χρυσές βίζες».
• Στη Μόσχα σε σύσκεψη υπό τον Πούτιν 24/2 για αξιολόγηση των επιπτώσεων από τις κυρώσεις ήταν παρών «τουλάχιστον ένας Κύπριος πολίτης», που τώρα είναι στη λίστα της Ε.Ε. για «στοχευμένα μέτρα». (Πηγή, «Καθημερινή», 12/3).
Τι προτείνει αυτό το διάστημα ο Ν. Αναστασιάδης; Τίποτε. Εξελίχθηκε σε κανονικό παρία μέσα στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι:
• Με 7.000 «χρυσά διαβατήρια». Αρμόδιες πηγές της Ε.Ε. λένε στην εφημερίδα «Καθημερινή» ότι «το διαβατήριο ή η βίζα δεν προστατεύει από κυρώσεις». Επίσης «ότι η διαδικασία επί παραβάσει κατά της Κύπρου παραμένει ανοικτή», 12/3.
• Με «χρυσό» ρουσφέτι στον Σ. Λαβρόφ μέσα σε μία νύχτα, 10/ 2017 (πηγή: «Πολίτης» 28/8/2019).
Ο Ν. Αναστασιάδης, γνωρίζοντας τι ακριβώς έκανε, αρνήθηκε να πάει στο πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για το Ουκρανικό. Θα εκφωνούσε ομιλία στο Ντουμπάι! Ενημέρωσε Μισέλ και έκλεισε Μητσοτάκη να τον εκπροσωπήσει. Ύστερα αποφάσισε να πάει, αλλά όλοι γνωρίζουν! Στο Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών ο τέως κύπριος ΥΠΕΞ Ν. Χριστοδουλίδης κατάφερε να χάσει όλες τις κυπριακές συμμαχίες/μόνος σύμμαχός του η Αυστρία- και η Ελλάδα από ανάγκη. Κατάφερε να βγάλει το Κυπριακό από την ευρωπαϊκή ατζέντα, να του γυρίσουν την πλάτη σχεδόν όλοι οι υπουργοί Εξωτερικών γιατί δεν ήξερε, αλλά (κυρίως) ούτε ήθελε να μάθει πώς παίζεται το ευρωπαϊκό παιχνίδι. Μόνη του έγνοια ήταν η μονοπώληση των ειδήσεων και η προπώληση «χρυσόσκονης» (κυρώσεις, Τριμερείς, «ασπίδα απροστασίας») για να γίνει υποψήφιος πρόεδρος!
Οι αντιφάσεις της ε/κ ηγεσίας:
● Από τη μία δεν θέλει λύση. Από την άλλη θέλει κυρώσεις κατά της Τουρκίας.
● Από τη μία καλεί σε αλληλεγγύη για την Κύπρο όπως αυτή με την Ουκρανία. Αλλά όταν η λύση ήταν εκεί (2004), η τότε ηγεσία παρεμπόδισε την .ΕΕ. να πει τη γνώμη της (αποκλεισμός Φερχόιγκεν από ΡΙΚ).
● Από τη μία ρωτά «πού είναι η Ε.Ε.» αλλά όταν ο Γιούνκερ (Γενεύη, 2017) ανακοίνωσε 3,2 δισ. βοήθεια για τη λύση, η μόνη αγωνία τους ήταν να μην το μάθουν οι ιθαγενείς.
● Από τη μία γκρινιάζει γιατί ο Λαβρόφ και ο Σολτς πήγαν στην Τουρκία για το Ουκρανικό. Από την άλλη δεν διερωτάται γιατί όλοι οι εξαίρετοι φίλοι μας (Π. Γκριν, Μ. Ρόττε, Χ. Μορατίνος, Γ. Φερχόιγκεν, ύστερα Γιούνκερ, Φ. Μογκερίνι, Έ. Αϊντε κ.ά.) που εργάστηκαν για την ενωμένη Κύπρο, εξαφανίστηκαν από τον χάρτη.
● Έστειλε ο τέως ο πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ως αντιπρόσωπό του στις συνομιλίες στη Λευκωσία, τον Πίτερ Βαν Νούφελ. Έλαβε την ερώτηση: «Θα ξαναπηγαίνατε για την ίδια αποστολή; «Όχι».
«Αν ήταν εντολή;», «Τότε θα προτιμούσα να πάρω σύνταξη!».
Από τη μία σκεφτόμαστε «γιατί δεν μας βοηθούν», από την άλλη δεν διερωτόμαστε τι καταλαβαίνουν οι άλλοι για εμάς, ή αν γνωρίζει κανένας (εντός και εκτός Κύπρου) τι ακριβώς θέλει η ε/κ ηγεσία για να βοηθήσουν. Για να λάβεις υποστήριξη χρειάζεται καθαρή πολιτική για να επιλύσεις ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα. Χρειάζεται αξιοποίηση του κοινοτικού τρόπου σκέψης (όχι αυτού του κινήματος των αδεσμεύτων). Χρειάζεται αξιοπιστία και σοβαρότητα.
