Του Απόστολου Τομαρά
Την ερχόμενη Κυριακή, όταν θα κλείσουν οι κάλπες και θα ξεκινήσει η καταμέτρηση των ψήφων, η προσοχή θα είναι στραμμένη περισσότερο στις θέσεις 2 και 3 παρά στον υποψήφιο που θα κόψει πρώτος το νήμα της εκλογικής κούρσας της πρώτης Κυριακής. Η αίσθηση που έχει δημιουργηθεί, από τις ουκ ολίγες δημοσκοπήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί, είναι πως η υπόθεση Προεδρίας της Δημοκρατίας έχει λήξει πριν ανοίξει η πραγματική κάλπη και αυτό που απομένει να ξεκαθαρίσει είναι ποιος θα είναι ο αντίπαλος του Νίκου Χριστοδουλίδη.
Μερικές μέρες πριν από την πρώτη Κυριακή των προεδρικών εκλογών το ερώτημα που προκύπτει είναι αν η αίσθηση που έχουν δημιουργήσει οι δημοσκοπήσεις είναι πραγματική ή πλασματική. Αν κάποιος θελήσει να δώσει μια πειστική απάντηση θα πρέπει να κινηθεί προς δύο κατευθύνσεις. Πρώτον στο απόλυτο φαβορί των δημοσκοπήσεων που είναι ο Νίκος Χριστοδουλίδης και δεύτερον στο κατά πόσο ο πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού θα καταφέρει να διαψεύσει τις δημοσκοπήσεις, πολλές εκ των οποίων τον φέρουν να τερματίζει την προσπάθειά του, την ερχόμενη Κυριακή το βράδυ με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για το πολιτικό του μέλλον. Εδώ και ένα χρόνο το σύνολο των δημοσκοπήσεων έχουν χρίσει τον Νίκο Χριστοδουλίδη ως τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ωστόσο, το πλέον σημαντικό των μετρήσεων είναι τα διψήφια ποσοστά συναγερμικών που έχουν μετακινηθεί προς τον τέως ΥΠΕΞ της κυβέρνησης Αναστασιάδη, τα οποία αντί να έχουν φθίνουσα πορεία όσο πλησιάζει το άνοιγμα της κάλπης, στη χειρότερη, φαίνεται να παραμένουν σταθερά πάνω από το 30%. Αν οι δημοσκοπήσεις πέσουν μέσα σε μια τέτοια περίπτωση η υπόθεση Προεδρία της Δημοκρατίας θα είναι η πλέον ανιαρή των τελευταίων 30 χρόνων, με εξαίρεση τις Προεδρικές του 1993. Στον Συναγερμό έχουν αντιληφθεί πλέον πως το πρωταρχικό πρόβλημά τους δεν είναι ο αντάρτης συναγερμικός Χριστοδουλίδης αλλά η «αιμορραγία» ψήφων από το κομματικό μαντρί. Η εβδομάδα που διανύουμε θα καθορίσει το μέγεθος της «αιμορραγίας». Αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, την Κυριακή το βράδυ, το θέμα δεν θα είναι η πρωτιά Χριστοδουλίδη αλλά το αύριο του Δημοκρατικού Συναγερμού και του προέδρου του. Το τελευταίο κατοστάρι για τον υποψήφιο του ΔΗΣΥ θα πραγματοποιηθεί μέσα στο ίδιο του το κόμμα. Η πίεση που θα ασκηθεί στο συναγερμικό ακροατήριο, που αποστασιοποιείται, θα είναι αφόρητη και θα έχει ως στόχο ο Αβέρωφ Νεοφύτου να είναι στον δεύτερο γύρο. Στόχος εφικτός, αν επικαλεστούμε τα οριακά δημοσκοπικά ποσοστά δεύτερου και τρίτου. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο Νίκος Χριστοδουλίδης όποιον και αν έχει απέναντί του στη δεύτερη Κυριακή είναι το φαβορί για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Σε αυτή την περίπτωση μια ψύχραιμη άποψη μπορεί να υπενθυμίσει, όχι αυθαίρετα, τις Προεδρικές του 1993. Τότε τα δεδομένα ήταν διαφορετικά ωστόσο το αποτέλεσμα επιβεβαιώνει, τον γενικό κανόνα, ότι ο δεύτερος γύρος είναι μια νέα εκλογική αναμέτρηση ειδικά αν η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου είναι μονοψήφιο νούμερο. Η ερώτηση των πολλών εκατομμυρίων είναι: Μπορεί ο Αβέρωφ Νεοφύτου να επαναλάβει την ανατροπή του Γλαύκου Κληρίδη; Ο σκληρός κομματικός πυρήνας του Συναγερμού εμφανίζεται σχεδόν βέβαιος. Μια βεβαιότητα που εκ των πραγμάτων προκαλεί λογικές απορίες για τις αισιόδοξες προβλέψεις. Οι ψύχραιμες εκτιμήσεις, ακόμα και συνεγερμικών, θέλουν ως πρώτη προτεραιότητα της Πινδάρου την αποφυγή της εκλογικής πανωλεθρίας την ερχόμενη Κυριακή που είναι αποκλεισμός Νεοφύτου από τον δεύτερο γύρο. Εάν επιτευχθεί ο στόχος και ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα, δύσκολα ο Αβέρωφ Νεοφύτου θα καταστεί στόχος των συναγερμικών δελφίνων. Η ήττα είναι ήττα αλλά στην προκειμένη περίπτωση αποφεύγονται τα χειρότερα τόσο για το κόμμα όσο και για το πολιτικό αύριο του προέδρου του, ο οποίος ακόμα και αν χάσει την Προεδρία της Δημοκρατίας θα έχει ένα ισχυρό αφήγημα για να αντιμετωπίσει τα εσωκομματικά μέτωπα που θα ανοίξουν. Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης, στις αναλύσεις των ποιοτικών χαρακτηριστικών των δημοσκοπήσεων, παρουσιάζεται ως ο υποψήφιος που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες να περάσει στον δεύτερο γύρο. Όπως λέγεται από πρόσωπα κοντά στον χώρο της κυπριακής Αριστεράς, σε μια τέτοια περίπτωση θα επαναληφθεί το σκηνικό με τον υποψήφιο Σταύρο Μαλά που εκπλήρωσε την αποστολή του, περνώντας στον δεύτερο γύρο, σκορπίζοντας ανακούφιση στην Εζεκία Παπαϊωάννου. Τα δύσκολα για την ηγεσία του ΑΚΕΛ θα είναι αν ο κ. Μαυρογιάννης μείνει εκτός. Σε μια τέτοια περίπτωση θα έχει να αντιμετωπίσει τις διαφωνίες που εκδηλώθηκαν με τη συγκεκριμένη επιλογή. Ωστόσο, το ΑΚΕΛ θα απορροφήσει τους κραδασμούς μιας ενδεχόμενης ήττας Μαυρογιάννη, η οποία μπορεί να δυσκολέψει αλλά δεν θα ακυρώσει τις αλλαγές που προγραμματίζει η ηγεσία του ΑΚΕΛ μετά τις εκλογές.
