Του Απόστολου Τομαρά
Τα επεισόδια στο Τσίρειο στάδιο αποκαλύπτουν την υποκρισία όσων σχετίζονται με το ποδόσφαιρο αλλά και της αρμόδιας πολιτείας η οποία απέτυχε τα τελευταία 20 χρόνια να σταθεί με αποφασιστικότητα απέναντι σε ένα κοινωνικό πρόβλημα. Τη βία στους αθλητικούς χώρους. Αν κάποιος προσπαθήσει να ανακαλέσει μνήμες θα διαπιστώσει πως άπαντες οι υπεύθυνοι συμπεριφέρθηκαν με τη λογική του «Χατζηπετρή», φανταστικού προσώπου που χρησιμοποίησε ο αείμνηστος Λουκιανός Κηλαϊδόνης για να καταδείξει την ανευθυνότητα και αδυναμία των υπευθύνων.
Τα γεγονότα στο Τσίρειο στάδιο θα ξεχαστούν μέσα σε μια εβδομάδα και με μαθηματικά ακρίβεια θα επαναληφθούν και πάλι. Και τότε οι σημερινοί «Χατζηπετρίδες» θα εμφανιστούν εκ νέου με βαρύγδουπες δηλώσεις και εξαγγελίες για πάταξη της βίας στα γήπεδα. Όπως έκαναν οι προκάτοχοί τους, πριν από 20 χρόνια. Το πρόβλημα με τη βία στα γήπεδα δεν είναι η επιτήρηση. Η αστυνομία, που αποτελεί τον εύκολο στόχο επίρριψης ευθυνών, δεν μπορεί να δώσει λύσεις. Ο ρόλος της αστυνομίας δεν είναι προληπτικός, είναι κατασταλτικός. Αν και έχουν περάσει κάποια χρόνια ο καθένας μπορεί να θυμηθεί την κάρτα φιλάθλου ή τις κάμερες στα γήπεδα. Το αποτέλεσμα ποιο ήταν; Μηδέν εις το πηλίκον. Φαινόμενα βίας στα γήπεδα εμφανίσθηκαν και σε άλλες χώρες, με θύματα. Το Χέϊζελ είναι μια περίπτωση που είναι πασίγνωστη. Γιατί η κυπριακή πολιτεία που εδώ και 20 χρόνια δηλώνει αποφασισμένη να πατάξει τη βία στα γήπεδα δεν ακολούθησε το παράδειγμα της Μεγάλης Βρετανίας η οποία τόλμησε να πετάξει εκτός διεθνών οργανώσεων της ομάδες του καλύτερου ευρωπαϊκού πρωταθλήματος; Ποιος θα τολμούσε να κάνει κάτι παρόμοιο στην Κύπρο του παραγοντισμού και των παραγοντίσκων; Η κάρτα φιλάθλου και οι κάμερες δεν είναι αρκετά και εδώ είναι που ευθύνεται η αρμόδια πολιτεία. Γιατί πάντα πρέπει να είναι πίσω από τα γεγονότα; Η απαγόρευση μετακίνησης οπαδών είναι ημίμετρα μέχρι να ξεχαστούν τα επεισόδια.
Η πολιτεία εάν θέλει να βάλει το μαχαίρι βαθιά, αγαπημένη έκφραση, οφείλει να φωνάξει τις ηγεσίες των ομάδων και να τις προειδοποιήσει πως την επόμενη φορά που θα σημειωθούν επεισόδια εντός των αθλητικών χώρων θα στείλει τις ομάδες σε πρόωρες διακοπές. Η βία εντός των γηπέδων μπορεί να παταχθεί μόνο από τις ίδιες τις ομάδες, από τον σκληρό πυρήνα των οποίων προέρχονται οι ταραξίες. Οι ηγεσίες των ομάδων γνωρίζουν ποιοι είναι και όμως συνεχίζουν να τους χαϊδεύουν τα αυτιά με εκφράσεις «ο πράσινος, ο κόκκινος, ο μπλε λαός», ο 12ος παίκτης και όλες αυτές τις ανοησίες. Κάποιος που θέλει να βάλει βαθιά το μαχαίρι το πρώτο που κάνει είναι να διαλύσει την φωλιά. Οι οργανωμένοι ήταν είναι και θα είναι η Ιερή Αγελάδα την οποία δεν αγγίζει ουδείς. Όσο η πολιτεία και τα όργανά της αλλά και οι ομάδες δεν εστιάζουν στην ουσία του προβλήματος, εικόνες όπως αυτές στο Τσίρειο απλά θα μας θυμίζουν κατά διαστήματα την υποκρισία των υπευθύνων.
