«Οι τοίχοι έχουν αυτιά και τα αυτιά σας τοίχους»

Υπάρχει κάποιος που έπεσε από τα σύννεφα με τον κλεφτοπόλεμο έξω από το στάδιο Ελευθερία; Υπάρχει κάποιος που πιστεύει τις «ευφάνταστες» ατάκες παντός αρμοδίων για να αποφύγουν τις ευθύνες που τους βαραίνουν για τη βία στον αθλητισμό; Θα το πω λαϊκά στη γλώσσα τους. Καταντήσατε σαν τον βοσκό τον ψεύτη. Αν έχει μείνει μια σταλιά αξιοπρέπειας σταματήστε να μιλάτε, σταματήστε να είστε τόσο προβλέψιμοι στις αντιδράσεις σας. Δεν σας πιστεύει κανείς. Κάθε φορά που σημειώνονται επεισόδια μέσα ή έξω από αθλητικούς χώρους τα ίδια και τα ίδια.

Η χρησιμοποιήση του όρου deja vu, για τις συγκεκριμένες περιπτώσεις, ξεπερνά την ερμηνεία ότι πρόκειται για ένα παιχνίδι της μνήμης. Είναι το απλούστερο συμπέρασμα ενός λογικού ανθρώπου. Πόσα περιστατικά βίας έχουν σημειωθεί τον τελευταίο χρόνο; Κάθε δυο μήνες η ιστορία επαναλαμβάνεται, σε διαφορετικό χώρο. Κάθε φορά ακούμε τις ίδιες μπουρδολογίες. Το μαχαίρι θα φθάσει στο κόκαλο, συσκέψεις επί συσκέψεων, είμαστε αποφασισμένοι να πατάξουμε τα φαινόμενα βίας. Μέχρι την επόμενη φορά.

Πριν 15 χρόνια για ένα άλλο θέμα όσοι τόλμησαν να διατυπώσουν αμφιβολίες για το χώρο που επιλέγηκε να αποθηκευτεί η πυρίτιδα στα Μαρί επικρίθηκαν για λαϊκισμό. Οι επικρίσεις διατυπώθηκαν από αυτούς που πήραν την απόφαση και είχαν την ευθύνη φύλαξης των πυρομαχικών. Με μαθηματική ακρίβεια τα όσα συνεχίζουν να συμβαίνουν στους αθλητικούς χώρους θα αφήσουν, κάποια στιγμή πίσω τους θύματα και δεν είναι λαϊκισμός.

Πυρπολήθηκαν υποδομές του κεντρικού σταθμού λεωφορείων, χώρο στον οποίο συναθροίζονται πολίτες. Μέχρι σήμερα η τύχη είναι με το μέρος μας, κάποια στιγμή όμως θα μας εγκαταλείψει. Ούτε με συσκέψεις θα καταπολεμηθεί η βία, ούτε με αστυνομικά μέτρα. Έχει καταντήσει ανέκδοτο. Το μαχαίρι που όλοι ενθυμούνται εκ των υστέρων δεν φθάνει ποτέ στο κόκαλο γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση.

Όλοι τους, χαϊδεύουν τα «μωρά» των ομάδων. Οι ηγεσίες των σωματείων προκειμένου να πετύχουν, κάποιοι, τις προσωπικές τους φιλοδοξίες η δε εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες για άντληση ψήφων. Εφάρμοσαν την κάρτα φιλάθλου, τοποθέτησαν, όπου τοποθέτησαν, κλειστά κυκλώματα επιτήρησης, έβαλαν παρατηρητές ασφαλείας, άλλαξε τίποτα;

Η κυβέρνηση και η νέα υπουργός Δικαιοσύνης έχει το άλλοθι ότι δεν έχει προλάβει να καθίσει στις καρέκλες. Τα όσα συνέβησαν στο Ελευθερία δεν είναι καμπανάκι είναι καμπάνα. Πάρτε δραστικά μέτρα και τερματίστε το χάιδεμα των «μωρών». Του 13^ου παίκτη των ομάδων όπως λένε τα σωματεία. Η στιγμή που θα θρηνήσουμε θύματα δεν είναι μακριά. Και δεν χρειάζονται μαντικές ικανότητες. Το μόνο που χρειάζεται είναι αποφασιστικότητα για δραστικά μέτρα. Υπάρχει;