Του Απόστολου Κουρουπάκη
Πέρασαν εκατό ημέρες και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας παρουσίασε σε μία μαραθώνια συνέντευξη Τύπου τα έως σήμερα πεπραγμένα της κυβέρνησής του. Μεταξύ των πολλών που είπε και όσων δεν είπε, στις 5.451 λέξεις η λέξη πολιτισμός αναφέρεται πέντε φορές και από αυτές τις πέντε ουσιαστικά μία φορά: «Τέλος, ως ένα πρώτο μέτρο για την προαγωγή του πολιτισμού στη Νεολαία μας, ακολουθώντας τις καλές πρακτικές άλλων χωρών, εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, τον Ιούνιο, η παραχώρηση προπληρωμένης Κάρτας Πολιτισμού Νέων, με πιλοτική εφαρμογή τα €200 με τη συμπλήρωση του 18ου έτους, ως κίνητρο για πολιτιστική ψυχαγωγία. Μια δράση η οποία θα υλοποιηθεί μεσώ συνεργασίας του Οργανισμού Νεολαίας με το Υφυπουργείου Πολιτισμού».
Στις πρώτες λοιπόν εκατό ημέρες το υφυπουργείο Πολιτισμού και η κυβέρνηση έκαναν πράξη, όχι ακόμα αλλά εντάξει… μία προεκλογική δέσμευση. Την Κάρτας Πολιτισμού Νέων. Τα άλλα θα έρθουν σιγά-σιγά, άλλωστε τώρα δεν υπάρχει και ο βραχνάς του Τμήματος Αρχαιοτήτων. Θα μου πείσε εκατό μέρες περίμενες να αλλάξουν πολλά πράγματα; Όχι, φυσικά και όχι, αφελής δεν είμαι. Αυτό που περίμενα να δω είναι πόσο ρόλο τελικά διαδραματίζει η έννοια πολιτισμός, όχι στη θεώρηση του κ. Χατζηγιάννη, αλλά στο μυαλό του προέδρου της Δημοκρατίας και επιβεβαιώθηκα από τη μακρά ομιλία του.
Όταν ο πρόεδρος σε ομιλία του για το έργο της νέας και άφθαρτης νέας διακυβέρνησης του τόπου, έκτασης 24 σελίδων με 5.451 λέξεις δεν έχει τίποτε να πει γι’ αυτό που ονομάζουμε πολιτισμό, τότε βράσε ρύζι. Πού είναι ο πρόεδρος της Δημοκρατίας στις πρεμιέρες του ΘΟΚ, εκείνος δεν είχε πει στα Βραβεία του ΘΟΚ ότι θα τον βλέπουν οι ηθοποιοί συχνά; Εμ, δεν τον βλέπουμε και αυτό είναι φυσιολογικό, και κανείς δεν θα τον κατηγορούσε, διότι ως πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει δεκάδες υποχρεώσεις… αλλά το είπε. Ήθελε να χαϊδέψει τα αφτιά όλων μας… και μάλλον τα κατάφερε. Σιγά που θα θυμάται ο κόσμος τι λέμε πάνω στον ενθουσιασμό μας, θα σκέφτηκε. Σε συνάφεια με τη γενικότερη στάση του δεν είναι και ο διορισμός του κ. Χατζηγιάννη; Είναι, οπότε τι περιμένουμε; Να περάσουν οι 180 μέρες και να δούμε τότε πόσες λέξεις θα έχει για τον πολιτισμό.
Είχαμε διάφορες βραβεύσεις το τελευταίο διάστημα, είδατε κάποια ανακοίνωση από την Προεδρία της Δημοκρατίας; Εγώ δεν είδα, και εντάξει ο πρόεδρος ψάχνει να βρει απεσταλμένο για το Κυπριακό στην Ε.Ε., οι σύμβουλοί του στο Προεδρικό Μέγαρο δεν σκέφτηκαν ότι θα ήταν καλό να πουν δυο λόγια για τους ανθρώπους του πολιτισμού που βραβεύτηκαν; Μια οικογένεια είναι άλλωστε, δεν μιλάνε μεταξύ τους; Τίποτε, πολιτισμός είναι τα 200 ευρώ για την πολιτιστική ψυχαγωγία των νέων μας. Να τους δώσουμε, σιορ, 200 ευρώ να σιωπήσουν… Αυτή η απουσία κάθε αναφοράς στον πολιτισμό από πλευράς του προέδρου της Δημοκρατίας και του Προεδρικού θα έπρεπε να είχε αναστατώσει ολόκληρο τον ούτως καλούμενο κόσμο του πολιτισμού, θα έπρεπε να είχαν βγει οι συντεχνίες, οι ενώσεις, οι ομάδες να αντιδράσουν. Να αναρωτηθούν γιατί τους θεωρούν αόρατους και σε αυτή την κυβέρνηση. Τόσες πρεμιέρες, και έγνοια όλων είναι οι φωτογραφίες, αλλά για το επίδικο τίποτα. Για την έλλειψη πολιτιστικού οράματος τίποτε, δώστε τους, σιορ, 200 ευρώ και βλέπουμε. Εν τη παλάμη λοιπόν και έπειτα σιωπή.
Είναι κρίμα που δεν βρέθηκε τίποτε για να ειπωθεί, ούτε για την Κυπριακή Βιβλιοθήκη, ούτε για το καθεστώς του καλλιτέχνη, ούτε για το νέο Κυπριακό Μουσείο, ούτε για σχέδια ανάπτυξης της λογοτεχνίας, ούτε για τον κινηματογράφο, ούτε για το θέατρο. Μία λέξη ήταν αρκετή, όπως πολλά μας είναι και τα 200 ευρώ, και αυτά ήταν 350, αλλά μετά από σκέψη και για να μη διαταραχθούν τα δημοσιονομικά έγιναν 200 και πάλι καλά. Αλλά τώρα θα περιμένει και ο κ. Χριστοδουλίδης να περάσουν τα χρόνια για να εγκαινιάσει το νέο Κυπριακό Μουσείο για να μείνει και εκείνου το όνομα στο διηνεκές πάνω σε ένα έργο πολιτισμού.
Εκατό ημέρες και ακόμα όλα είναι σαν την πρώτη ημέρα, σαν να μην πέρασε ούτε μία ημέρα από την πρώτη ημέρα και απόδειξη τούτου η μία και μοναδική φορά που η λέξη πολιτισμός περιλαμβάνεται στην ομιλία του προέδρου της Δημοκρατίας για τις εκατό ημέρες διακυβέρνησης, τις οποίες συνοπτικά παρουσίασε με μόνο 24 σελίδες κείμενο και 5.451 λέξεις, μεταξύ των οποίων πέντε φορές συναντάμε τη λέξη πολιτισμός και ουσιαστικά μία μόνο φορά…
