Του Απόστολου Κουρουπάκη
Συνέχεια στο σήριαλ για το Μουσείο Χαρακτικής του Χαμπή στα Πλατανίσκια της Λεμεσού, μετά τις δηλώσεις στο ΚΥΠΕ του επάρχου Λεμεσού Μάριου Αλεξάνδρου. Και είναι εντελώς άδικο να μην μπορεί να βρεθεί μία λύση που θα διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του Μουσείου και της Σχολής.
Θα ήθελα να σταθώ σε μερικές από τις δηλώσεις του κ. Αλεξάνδρου στο ΚΥΠΕ, οι οποίες κατά την άποψή μου είναι παραδείγματα κενολογίας, τουλάχιστον.
1) «Όταν το υποστατικό είναι επαγγελματικό, η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τον εκμισθωτή, στην προκειμένη περίπτωση τον κ. Τσαγγάρη. Εμείς ωστόσο πήγαμε εκεί καλή τη πίστει γιατί πρόκειται για Μουσείο». Σε αυτή τη δήλωση εντύπωση μού κάνει ότι ένα μουσείο που είναι δωρεάν, ιδιωτικό μεν, δωρεάν δε, θεωρείται επαγγελματικός χώρος. Ένα μουσείο δεν είναι επαγγελματικός χώρος, πόσω μάλλον όταν σε αυτό δεν πληρώνει το κοινό είσοδο, για τη Σχολή δεν πληρώνονται δίδακτρα. Άρα μήπως θα έπρεπε να ξαναδούμε τι σημαίνει επαγγελματικό υποστατικό; Επίσης, τι σημαίνει πήγαν οι λειτουργοί της Επαρχιακής ∆ιοίκησης Λεμεσού καλή τη πίστει; Θα μπορούσατε να είχατε πάει με προκατάληψη; Έχοντας κατά νου ότι ο καταγγέλλων ενεργεί με δόλιο τρόπο και επιθυμεί απλώς να δημιουργήσει πρόβλημα; Άρα προς τι η καλή πίστη και τι σημαίνει ότι πρόκειται για μουσείο; ∆υσκολεύομαι να το καταλάβω, συγγνώμη.
2) «Νοουμένου ότι θα εξασφαλίσουμε άδεια από τους εκμισθωτές των δύο παρακείμενων κατοικιών, θα κάνουμε κάποια έργα, ασχέτως του αποτελέσματος», «θα προσπαθήσουμε να κατασκευάσουμε κάποιες μικροδεξαμενές για να αντλήσουμε το νερό και να το μεταφέρουμε βορειότερα». Τι σημαίνει θα κάνετε κάποια έργα ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Θα δαπανήσετε έτσι στα κουτουρού χρήματα από το δημόσιο ταμείο και αν πετύχει το έργο καλώς, αλλιώς καλή τύχη, και πάντα θα προσέρχεστε στο πρόβλημα καλή τη πίστει; Φαντάζομαι θα γίνει κάποια μελέτη γι’ αυτές τις μικροδεξαμενές, διότι αν είναι να τις φτιάξετε και να μην έχουν καμία χρησιμότητα είναι κρίμα και ο κόπος και το δημόσιο χρήμα και η ταλαιπωρία του Χαμπή και όλων των υπολοίπων επηρεαζόμενων προσώπων. Επίσης, αν δεν εξασφαλίσετε άδεια από τους εκμισθωτές των δύο παρακείμενων κατοικιών τι θα κάνετε ως υπηρεσία; Θα ελπίζετε να γίνει κάποιο θαύμα και τα νερά να στραγγίσουν από μόνα τους; ∆ύσκολο το βλέπω και καλό θα είναι να μην ελπίζετε σε κάτι τέτοιο.
3) «Το κράτος θα προβεί σε εκτέλεση μικρών έργων με σκοπό τη μείωση της συσσώρευσης ομβρίων υδάτων στην περιοχή, με την ελπίδα ότι θα μειωθεί το πρόβλημα». «Η υγρασία αποκλείεται να εξαφανιστεί εντελώς. Εάν όμως μειωθεί, δεν θα προκαλείται μεγάλη ζημιά στον χώρο γιατί το νερό θα εξατμίζεται εσωτερικά». Πάλι μιλήσατε για ελπίδα, αλλά συγγνώμη με την ελπίδα μόνο τα πράγματα δεν προχωρούν. Θα πρέπει να είστε έτοιμοι ως υπηρεσία να δείτε τι θα κάνετε αν οι ελπίδες σας αποδειχθούν φρούδες. Από την άλλη, και ενώ ελπίζετε βέβαια, φαίνεστε να αποκλείετε το ενδεχόμενο να εξαφανιστεί εντελώς η υγρασία, αλλά αποφαίνεστε ότι δεν θα προκαλείται μεγάλη ζημιά, αφού το νερό θα εξατμίζεται εσωτερικά.
Εκτός του ότι πρόκειται για μουσείο, πρόκειται και για Αρχείο, άρα οι εχθροί του είναι πολλοί, ένας από αυτούς είναι η υγρασία, και είναι ύπουλος εχθρός, μην τον υποτιμάτε. ∆είτε για παράδειγμα τα Αρχεία της Επαρχιακής ∆ιοίκησης Λεμεσού, φαντάζομαι δεν τα διατηρείτε με την ελπίδα ότι η υγρασία είναι μειωμένη, έχετε λάβει τα μέτρα σας και ανά πάσα στιγμή μπορεί κάποιος να τα επισκεφθεί και να δει ότι προφυλάσσονται.
Κλείνοντας θα ήθελα να επαναλάβω ότι κάποια πράγματα πρέπει να γίνονται ούτε καλή τη πίστει, ούτε χατιρικώς, ούτε γιατί είναι ο Χαμπής ή ο Γιαννής, αλλά γιατί έτσι πρέπει. Οφείλει να αποδεικνύει η Πολιτεία συνεχώς ότι δεν συμμετέχει μόνο στα παλαμάκια, αλλά και στη διαδικασία όλη πριν να φτάσουμε στα παλαμάκια. Φυσικά, θα πρέπει σοβαρά να εγκύψουν στο ζήτημα το υπουργείο Εσωτερικών, διά του Κλάδου ∆ιαχείρισης τ/κ Περιουσιών Λεμεσού, θα πρέπει το υφυπουργείο να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα, – ασχέτως αρμοδιοτήτων, θα πρέπει εν κατακλείδι να είναι ο πολιτισμός ψηλά στις προτεραιότητες αυτής της κυβέρνησης, όχι μόνο λόγω, αλλά και έργω.
