Του Απόστολου Κουρουπάκη
Είπαμε κάμποσα πριν από μερικές εβδομάδες για τα Βραβεία Λογοτεχνίας και πώς αυτά μπαίνουν στο στόχαστρο του λογοτεχνικού κόσμου, κάθε χρόνο, εδώ και πολλά χρόνια για διάφορους λόγους. Συνήθως γιατί δεν δίνεται κάποιο βραβείο σε κάποια κατηγορία, χωρίς επαρκείς εξηγήσεις ή με ανεπίσημες εξηγήσεις. Τα βραβεία όμως της Ένωσης Αθλητικογράφων Κύπρου ξεπέρασαν τα λογοτεχνικά βραβεία. Εξηγούμαι. Εκεί στην ΕΑΚ βρήκαν άξιους προς βράβευση… τους δημοσιογράφους Μιχάλη Παπαγεωργίου και Φάνη Μακρίδη, οι οποίοι είναι εν δυνάμει νικητές των Ε΄ Δημοσιογραφικών Βραβείων της Ένωσης Αθλητικογράφων Κύπρου, μιας και νομικά εμπόδια και άνωθεν παρεμβάσεις, από άλλες συσσωματώσεις, όπως η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, στο Δ.Σ. της οποίας προεδρεύει ο κ. Γιώργος Κούμας, δεν επέτρεψαν να δοθούν δύο βραβεία. Και η βράβευση ανεστάλη… αλλά δεν ακυρώθηκε.
Ο κ. Παπαγεωργίου θα λάμβανε το βραβείο της κατηγορίας «Αρθρογραφία» για την άποψή του στο balla.com.cy με τίτλο «Οφείλουν και μία απολογία στον Ντίνο Μιχαηλίδη…» και ο κ. Μακρίδης στην κατηγορία «Αφιέρωμα» για την έρευνά του στον «Φιλελεύθερο» για το ασυμβίβαστο στο κυπριακό ποδόσφαιρο που κορυφώθηκε στα τέλη Σεπτεμβρίου του 2023. Τα βραβεία πάγωσαν, ας διορθώσουν τον ιστότοπό τους τουλάχιστον… εκτός και αν δεν το διορθώνουν για να δείξουν πως προ ουδενός δεν ορρωδούν… έχει γούστο…!
Τώρα πώς γίνεται να αναστέλλεται η βράβευση είναι ωραίο ανέκδοτο. Θα βραβευτείτε, λέει στην ουσία το Δ.Σ. της ΕΑΚ, όταν αποφασίσει η δικαιοσύνη, και αν φυσικά δεν υπάρχουν άλλες ενστάσεις και αντιρρήσεις από κάποια ομοσπονδία ή άλλο φυσικό πρόσωπο, το οποίο εκπροσωπεί και δεν εκπροσωπεί την ομοσπονδία που θα παρέμβει, αν παρέμβει… Και όταν θα βραβευτούν θα πάρουν πίσω τα βραβεία από τους δεύτερους, οι οποίοι βραβεύτηκαν κανονικά, διότι η βράβευση των πρώτων ανεστάλη… καταλάβατε; Αν δεν καταλάβατε, μην ανησυχείτε, είναι λογικό… Το χειρότερο όμως δεν είναι η αναστολή των βραβείων, που είναι φαιδρό και συνάμα προσβλητικό, διότι η ίδια η ΕΑΚ αναιρεί το έργο των επιτροπών της που αποφάσισαν πως οι Παπαγεωργίου και Μακρίδης άξιζε να βραβευτούν, αλλά τελικά δεν θα βραβευτούν, τουλάχιστον όχι ακόμα...
Το χειρότερο, λοιπόν, είναι πως ένα ολόκληρο Δ.Σ. μιας Ένωσης επαγγελματιών δημοσιογράφων για λόγους ακατάληπτους αποφάσισε να εισακούσει φωνές αλλότριες, να αδειάσει τους συναδέλφους της και να δώσει σχετικές εξηγήσεις για τη μία μόνο περίπτωση, αυτήν του Φάνη Μακρίδη. Για την περίπτωση του Μιχάλη Παπαγεωργίου το αφήνει στη φαντασία του καθένα…
Πολλά θα μπορούσαν να γίνουν από την Ένωση Αθλητικογράφων Κύπρου προκειμένου να αποφύγει τον διασυρμό, πρωτίστως στα μάτια των συναδέλφων τους. Κατ’ αρχάς η επιτροπή που μελετούσε αυτά τα θέματα δεν σκέφτηκε ότι πιθανώς να είχαν νομικές περιπέτειες; Σίγουρα δικηγόροι δεν είναι, αλλά αίσθηση της πραγματικότητας έχουν… ποιοι και γιατί επεσήμαναν στην ΕΑΚ θέματα νομικής φύσεως και γιατί ζητήθηκε από την ΕΑΚ νομική συμβουλή; Για να προστατευτεί το κύρος της; Θα έπρεπε να το είχαν σκεφτεί πριν ανακοινώσουν τις βραβεύσεις δημοσίως, όχι μετά. Είναι κρίμα, όταν το επάγγελμα βάλλεται πανταχόθεν, να στήνεται στον τοίχο και να το ενδύουμε με ανυποληψία εμείς οι ίδιοι. Είναι κρίμα και άδικο για τον κόπο πολλών συναδέλφων να βάζουμε τρικλοποδιές στους ίδιους μας τους εαυτούς. Και είναι επικίνδυνες πρακτικές αυτές, γιατί δίνουν την εντύπωση πως κάποια ζητήματα όντως είναι αμπελοχώραφα κάποιων και πως είμαστε πίτουρα, που μπορεί να μας φάνε και οι κότες… που πιθανόν να έχουν δημιουργήσει έναν οχυρωμένο ορνιθώνα και από εκεί να λύνουν και να δένουν.
Ακούγοντας την ιστορία με την ατολμία της ΕΑΚ και τις φαιδρότητες, επαναλαμβάνω, της αναστολής των δύο βραβεύσεων Μακρίδη και Παπαγεωργίου μού ήλθε στον νου, με πάσα σχετικότητα πάντα, η αποστροφή του Ιωάννη Μεταξά, στις 30 Οκτωβρίου 1940, «προς τους ιδιοκτήτας και αρχισυντάκτας του Αθηναϊκού Τύπου», μετά την είσοδο της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ξεκινούσε ο Μεταξάς έτσι: «Έχω λογοκρισίαν και ημπορώ να σας υποχρεώσω να γράφετε μόνον ό,τι θέλω». Αλλά σε αυτή την περίπτωση στο φιάσκο των βραβείων της ΕΑΚ δεν υπήρξε ακριβώς λογοκρισία… αλλά προληπτική λογοκρισία, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν και αυτό είναι εξόχως επικίνδυνο για τη δουλειά μας.
kouroupakisa@kathimerini.com.cy
