Του Παναγιώτη Ρουγκάλα
Όταν η πρώην επικεφαλής της τραπεζικής εποπτείας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ντανιέλ Νουί είχε φτάσει στην Κύπρο το 2017 - 2018 με την πρόταση «πρέπει να διαλέξετε πλευρά», η Λευκωσία θεώρησε ότι άκουσε. Θεώρησε επίσης ότι εφάρμοσε τις θέσεις που διαβιβάστηκαν σωστά. Έξι χρόνια αργότερα και ακόμα η Κύπρος προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, δυστυχώς ωστόσο μπορεί και να είναι. Η πρόταση «πρέπει να διαλέξετε πλευρά» τότε ήταν αφιερωμένη στις Αμερικανικές και Ρωσικές σχέσεις, δίνοντας επί της ουσίας ένα «τελεσίγραφο» ώστε η Λευκωσία να συνεχίσει να έχει επιχειρηματικές σχέσεις με την Δύση ή με την Ανατολή. Η Κύπρος τότε διάλεξε. Τη Δύση. Ή τελοσπάντων έδειξε να διαλέγει τη Δύση, κλείνοντας χιλιάδες λογαριασμούς Ρώσων πελατών και παγώνοντας λογαριασμούς ισχυρών Ρώσων πελατών που το όνομά τους πρωταγωνιστούσε, ή είχαν δεσμούς με αυτά τα ισχυρά ονόματα που βρέθηκαν στις κυρώσεις. Δύο χρόνια αργότερα και ενώ οι τράπεζες παρουσίαζαν γεμάτες περηφάνια τα επιτεύγματά τους για κλείσιμο λογαριασμών από το 2015 και τα πόσα λεφτά ουσιαστικά «έδιωξαν», η έκθεση της Moneyval του 2019 άρχισε να παρουσιάζει ως «μαύρα πρόβατα» που έχουν στενή συνεργασία με το ρωσικό επιχειρείν τους λογιστές και τους δικηγόρους. Οι τράπεζες βγήκαν από το κάδρο και παρουσιάζονταν ως αυτές που έκαναν ότι έπρεπε.
Η αντιπροσωπεία της επιτροπής εμπειρογνωμόνων του Συμβουλίου της Ευρώπης που είχε έρθει στην Κύπρο για την αξιολόγηση των μέτρων κατά της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας είχε επισημάνει από τότε πως, οι δύο αυτές επαγγελματικές ομάδες θα έπρεπε να συμμορφωθούν βάσει των γραμμών που είχαν χαραχτεί. Τότε δε, ήταν σε ισχύ ακόμα και το κυπριακό επενδυτικό πρόγραμμα, το γνωστό σε όλους μας πρόγραμμα των διαβατηρίων και τα προβλήματα που έφερε στη συνέχεια με την αλόγιστη χρήση του. Τα μηνύματα δηλαδή για λογιστές και δικηγόρους, με έμφαση στους δικηγόρους και τη δράση τους, είχαν δοθεί από νωρίς.
Τα διαβατήρια είναι ένα εντελώς διαφορετικό κεφάλαιο σε σχέση με τις κυρώσεις και την εφαρμογή τους πριν τον πόλεμο, αλλά πόσω μάλλον, μετά. Η ιδιαίτερη αγάπη των κύπριων λογιστών και δικηγόρων για να κάνουν «business» -όπως θα έλεγε σε άπταιστα αγγλικά και η Νουί- με πλούσιους Ρώσους και ολιγάρχες δεν κρύβεται. Τα μηνύματα στην Λευκωσία έχουν δοθεί εδώ και πολλά χρόνια, μα φαίνεται πως κάποιες επαγγελματικές ομάδες επιμένουν να κλείνουν τα αυτιά και να διαφημίζουν μόνο πόσο «καθαροί» είναι. Η αξιοπιστία της Κύπρου παρόλα τα βήματα που έχει κάνει πλήττεται ανά τακτά διαστήματα μετά το 2012 – 2013 και μετά αναρωτιόμαστε γιατί ο Moody’s δεν έχει θέσει το αξιόχρεο της Κύπρου εδώ και μία 15ετία στην επενδυτική βαθμίδα. Ντεζαβού και πάλι από την αρχή. Ονόματα κυπρίων μέσα σε αμερικανοαγγλικές κυρώσεις, εμείς να προσπαθήσουμε για άλλη μια φορά να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ελέφαντες και να «διαφημίζουμε» ξανά τι βήματα έχουμε κάνει σε σχέση με την εφαρμογή των κυρώσεων, για κλείσιμο λογαριασμών και όλα τα συναφή. Τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου.
