Του Παναγιώτη Ρουγκάλα
Σε ανάλυσή της η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου σημειώνει ότι κατά το πρώτο τρίμηνο του 2024 η ανεργία μειώθηκε στο 6%, στο χαμηλότερο δηλαδή επίπεδο από το 2009. Ο εγχώριος πληθωρισμός υποχώρησε στο 2,2% το πρώτο πεντάμηνο του έτους, σημειώνοντας αισθητή βελτίωση σε σχέση με το 5,4% το αντίστοιχο πεντάμηνο του προηγούμενου έτους. Συνεχίζοντας στα στατιστικά της Έρευνας Εργατικού Δυναμικού, προκύπτει πως συνεχίζεται η ανάκαμψη στην απασχόληση το 2023, αν και με επιβραδυνόμενο ρυθμό, καταγράφοντας ετήσιο ρυθμό αύξησης 1,5%, έναντι 3% το 2022. Η ανεργία μειώθηκε στο 6,1% το 2023, σε σύγκριση με 6,8% το 2022 και αποτελεί και το χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων δεκατεσσάρων ετών, από 5,4% το 2009.
Συνεχίζουμε επίσης και σε άλλα στατιστικά. Τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας Κύπρου για τους εγγεγραμμένους άνεργους καταδεικνύουν συνεχή μείωση από τον Ιούνιο του 2021 και τα στοιχεία του Απριλίου του 2024 καταγράφουν ετήσια μείωση 17,2% (από 11.284 σε 9.343 άτομα). Σε σχέση με την ανεργία κατά ηλικιακή ομάδα, οι άνθρωποι ηλικίας 25-34 ετών έχουν την μεγαλύτερη συνεισφορά στο συνολικό ποσοστό ανεργίας (6,1%), με 2 ποσοστιαίες μονάδες για το 2023. Το ποσοστό ανεργίας για την συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα μειώθηκε στο 7,5% το 2023, έναντι 9,0% το 2022. Εάν διαβάσει ένας «ξένος» τα παραπάνω μεταφρασμένα στην αγγλική, θα νομίζει ότι η Κύπρος είναι ένα κράτος «γη της Επαγγελίας» όσον αφορά στα εργασιακά. Θα νομίζει ότι μόλις «χτυπήσει ένα τηλέφωνο» θα βρει εργασία με εξαιρετικούς όρους, ώρες εργασίας που δεν καταπατούνται και στο τέλος του μήνα θα έχει επαρκή αγοραστική δύναμη. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ μακρινή σε σχέση με τους «ψυχρούς» αριθμούς που παρουσιάζουν ευημερία.
Όταν αυτός ο «ξένος» σηκώσει το τηλέφωνο για να ενοικιάσει ένα διαμέρισμα σε όποια επαρχία θελήσει, θα δει πως οι τιμές δεν συνάδουν με τον μισθό που λαμβάνει στην Κύπρο. Ενδεικτικές οι τιμές των ενοικίων που παρουσίασε προ μερικών ημερών ο πρόεδρος του Συμβουλίου Εγγραφής Κτηματομεσιτών, Μαρίνος Κυναιγείρου. Μονάρια στη Λεμεσό 1.000 – 1.100 ευρώ, τα μονάρια στη Λευκωσία κάπου μεταξύ 600 – 700 ευρώ, μονάρια στη Λάρνακα και στην Πάφο στα 500 – 600 ευρώ. Από εκεί και πέρα φαντάζεται κανείς πως τα δυάρια θα είναι αρκετά παραπάνω. Σύμφωνα με τα στοιχεία του κ. Κυναιγείρου, στη Λεμεσό φτάνουν τα 1.400 – 1.500 ευρώ, στη Λευκωσία και στην Πάφο 800 – 900 ευρώ και στη Λάρνακα 700 – 800 ευρώ.
Πόσος όμως είναι ο μέσος μισθός; Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, οι μέσες ακαθάριστες μηνιαίες απολαβές των υπαλλήλων κατά το πρώτο τρίμηνο του 2024, εκτιμώνται στα 2.378 ευρώ, σε σύγκριση με 2.251 το πρώτο τρίμηνο του 2023. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι κάπου στη μέση. Τον μέσο ακαθάριστο μισθό συμπαρασύρουν πλέον οι σεβαστοί μισθοί του Δημοσίου που με τις προσαυξήσεις, ΑΤΑ και όλα τα συναφή που συνοδεύουν το σύνολό τους, κινούνται σε αυτά τα επίπεδα. Από τον ιδιωτικό τομέα καλούς μισθούς κατά κύριο λόγο έχουν οι ανώτεροι τραπεζικοί λειτουργοί, οι εργαζόμενοι σε εταιρείες ή αυτοτελώς που ασχολούνται με την τεχνολογία και τον χρηματοπιστωτικό τομέα (κυρίως στη Λεμεσό), υψηλά αμειβόμενοι δικηγόροι και γιατροί.
Εάν ρωτήσει κανείς τον διπλανό του, τον γείτονά του πόσα λεφτά παίρνει σε μηνιαία βάση, θα εκπλαγεί πόσο απέχει από αυτά τα 2.378 ευρώ που παρουσιάζει η Στατιστική. Θα αντιληφθεί ότι σίγουρα δεν δύναται να ενοικιάσει κάτι στη Λεμεσό μόνος του, θα δει ότι οριακά μπορεί να ενοικιάσει κάτι στις υπόλοιπες επαρχίες. Δυστυχώς αυτή είναι η κυπριακή πραγματικότητα, δεν χρειάζεται καν να αναπτύξω πόσο ακριβό έχει γίνει το σουπερμάρκετ, η ένδυση, πράγματα που χρειάζονται για να ζει κάποιος αξιοπρεπώς. Δουλειές υπάρχουν πράγματι, η ανεργία έχει μειωθεί, οι μισθοί εντούτοις δεν αρκούν για να ζει κάποιος αξιοπρεπώς στην Κύπρο στηριζόμενος μόνο στο δικό του το μισθό, δίχως οποιαδήποτε βοήθεια από συγγενείς ή και φίλους. Η τέλος πάντων –για να μην το δραματοποιώ– είναι δύσκολο.
rougkalasp@kathimerini.com.cy
