Του Παναγιώτη Ρουγκάλα
Οχήματα από 19 κατασκευαστές έχουν ανακληθεί για την αντικατάσταση των μπροστινών αερόσακων σε παγκόσμια βάση. Οι αερόσακοι, που κατασκευάστηκαν από τον προμηθευτή εξαρτημάτων Takata, σε μοντέλα κυρίως από το 2002 έως και το 2015, είναι προβληματικοί και δυνητικά επικίνδυνοι, αφού ορισμένοι από αυτούς μπορούν να τραυματίσουν ή ακόμα και να σκοτώσουν τους επιβάτες τους, όταν ενεργοποιηθούν. Αχρείαστη να είναι η ενεργοποίησή τους.
Στα διεθνή φόρα λέγεται πως έχουν ανακληθεί 67 εκατομμύρια αερόσακοι. Στην Κύπρο όπως ελέχθη στη Βουλή των Αντιπροσώπων που εξέτασε το εν λόγω θέμα, τα ευρωπαϊκά οχήματα με πιθανώς ελλαττωματικούς αερόσακους Takata φτάνουν τα 12.000, αλλά ο αριθμός των οχημάτων ανέρχεται στα 30.000 οχήματα εάν περιληφθούν και αυτοκίνητα που εισήχθησαν στη χώρα από Ιαπωνία και Σιγκαπούρη.
Το πρόβλημα με τους αερόσακους Takata πρέπει να λυθεί πάραυτα. Η Κύπρος, εάν θέλει να λέγεται κράτος πρώτης κατηγορίας, ευρωπαϊκό και κράτος που σέβεται τους πολίτες του, θα πρέπει να βρει μέχρι και το τελευταίο όχημα με προβληματικούς αερόσακους και να βγάλει από την εξίσωση επικινδυνότητας χρήσης αυτών των οχημάτων το πρόβλημα που αποδεδειγμένα υπάρχει.
Πολλές οι ευθύνες του υπουργού Μεταφορών, για διάφορα ζητήματα, πολλές οι αστοχίες του, έχει ανοιχτά ζητήματα και τα προβλήματα στους δρόμους που πρέπει να επιλύσει, ακόμα περισσότερα. Όμως, το ζήτημα με τους Takata «το έχει πιάσει από τα μαλλιά». Ο χειρισμός που έκανε είναι ορθός, καθώς το κράτος δεν θα πρέπει να το νοιάζει η επιφόρτιση των κατασκευαστριών εταιρειών με την εφαρμογή των ανακλήσεων, το κράτος πρέπει να προτεραιοποιεί την ασφάλεια των πολιτών.
Οι αερόσακοι Takata είναι όμως μόνο η κορυφή του παγόβουνου. Η οδηγική κουλτούρα στους δρόμους της Κύπρου απουσιάζει «για τα καλά» και έτσι όπως το Υπουργείο έχει «πιάσει από τα μαλλιά» το ζήτημα με τους Takata, έτσι θα πρέπει να βάλει το λιθαράκι του για να γίνει ο Κύπριος καλύτερος οδηγός. Ο Κύπριος λόγω του μικρού μεγέθους της χώρας εκτιμά πως είναι στο χωριό του, άρα και οι νόμοι μπορεί να είναι πιο χαλαροί γι’ αυτόν. Βασικοί κανόνες δεν τηρούνται, όπως ζώνη, όρια ταχύτητας, χρησιμοποιούνται συνεχώς τα κινητά τηλέφωνα, οδηγούν υπό την επήρεια μεγάλης ποσότητας αλκοόλ, οδηγούν επιθετικά, δεν χρησιμοποιούν σωστά τα φλας τους, το όχημά τους είναι σε μηχανική κατάσταση που δεν θα έπρεπε να βγαίνει στους δρόμους και η λίστα δεν σταματά.
Δυστυχώς, οι κάμερες που έχουν μπει δεν έχουν καταφέρει να περιορίσουν τα παραπάνω, δεν είναι «AI based» εξάλλου. Ψάχνοντας λίγο στα στατιστικά των τελευταίων πέντε χρόνων βλέπω πως πάνω κάτω δεν υπάρχει κάποια αλλαγή στα θανατηφόρα τροχαία που έχουν γίνει στην Κύπρο. Το 2020 ήταν 48, το 2021 ήταν 45, το 2022 ήταν 37, το 2023 ήταν 34 και το 2024 μέχρι πριν 1 μήνα ήταν 36. Τις τελευταίες 2 εβδομάδες έγιναν αρκετά θανατηφόρα ακόμα, άρα ο αριθμός είναι σίγουρα πάνω από 36. Επαναλαμβάνω, πάνω - κάτω τα ίδια ποσοστά είναι. Αυτό δείχνει αδυναμία του κράτους να επιβλέψει σωστά, να επιμορφώσει σωστά τον Κύπριο οδηγό.
Αργά ή γρήγορα θα βρεθεί αποτελεσματική λύση με τους Takata, όσο και αν υπάρχει κόντρα μεταξύ των εμπλεκομένων για το ποιος και πώς θα το επιλύσει. Πώς θα μάθουμε στον Κύπριο οδηγό να έχει σωστή οδηγική κουλτούρα πρέπει να βρούμε.
