Του Λάρκου Λάρκου
Ο πρόεδρος Ν. Χριστοδουλίδης σε διακαναλική συνέντευξη στις 5 Μαρτίου: από τη μια… πίστη στη λύση, στα οφέλη, στην επανένωση κ.λπ. Από την άλλη, ενέργειες που δεν την πιστοποιούν. Σε επτά αντιφάσεις:
Ν. Χριστοδουλίδης (Ν. Χρ.): «Πρέπει να προκύψουν οφέλη, ναι, και για την Ε.Ε., και για την περιοχή και για την ίδια την Τουρκία». Πώς; Χθες κυρώσεις, τριμερείς, Νετανιάχου. Όλα ήταν για να προκύψουν οφέλη για την «ίδια την περιοχή»;
Ν.Χρ.: «Η δικαίωση είναι ο κάθε Κύπριος πολίτης, είτε είναι Ε/κ είτε Τ/κ, να επιλέξει, να μπορεί να επιλέξει, πού θα πάει να ζήσει. Δεν είναι δυνατόν κάποιος από τη Γερμανία να μπορεί να επιλέξει να ζει είτε στην Κερύνεια, είτε στην Πάφο και ένας Τ/κ ή ένας Ε/κ να έχει περιορισμό μέσα στην ίδια του την πατρίδα». Η επιλογή του Ν.Χρ. να μην κάνει αναφορά στο ότι οι θεμελιώδεις ελευθερίες θα ασκούνται μέσα στη συμφωνημένη βάση για ΔΔΟ, συναντά την πιο ακραία μορφή δημαγωγίας. Όλα τα σχέδια λύσης κατοχύρωναν αυτή την κεντρική προϋπόθεση. Μαζί οι τρεις θεμελιώδεις ελευθερίες: διακίνησης, εγκατάστασης, περιουσίας.
Ν.Χρ.: «Είμαι έτοιμος να δω πρόοδο στα ευρωτουρκικά, ειδικότερα στα θέματα που ενδιαφέρουν την Τουρκία, αν δω πρόοδο προς την κατεύθυνση επίλυσης του Κυπριακού στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου». Κανένας όμως, δεν έχει διαψεύσει το αποκλειστικό ρεπορτάζ του Π. Ξανθούλη στην «Καθημερινή» (3/3): «Η Κύπρος έριξε λευκή πετσέτα στην πρώτη μάχη για τα Ευρωτουρκικά με οδηγίες Χριστοδουλίδη. Σε έγγραφο Μπορέλ/Επιτροπής προτείνεται η οικοδόμηση νέας μακρόπνοης, Ευρωτουρκικής Σχέσης χωρίς καμμιά διασύνδεση με το Κυπριακό και την επίλυσή του, μεταξύ αυτών και η αναβάθμιση της Τελωνειακής Ένωσης».
Ν.Χρ.: «Δεν υπάρχουν παγωμένες διενέξεις». Πολύ σωστή διαπίστωση, όμως όταν οι ενέργειες δεν συμβαδίζουν με το νόημα των λέξεων, τότε έχουμε πιο παγωμένες διενέξεις. Ακόμα και σε μια απλή εκδήλωση για τα 60 χρόνια της ΟΥΝΦΙΚΥΠ δεν παρέστη ούτε ο ίδιος, είτε ο ΥΠΕΞ, ούτε ο διαπραγματευτής! (Ρεπορτάζ Χ. Γεωργίου, «Πολίτης», 6/3: «Αποστάσεις κυβέρνησης από ΟΥΝΦΙΚΥΠ- Απούσα από την εκδήλωση των ΗΕ»)
Ν.Χρ.: «Ο γ.γ. είπε αν συμφωνήσουμε σε αυτά τα έξι θέματα, (πλαίσιο Γκουτέρες), θα φτάσουμε στο σημείο μη επιστροφής. Και είμαι έτοιμος να διαπραγματευτώ στη βάση και του σχεδίου του πλαισίου του γ.γ.». Αλλά ο γ.γ. των Η.Ε. Α. Γκουτέρες δεν συμφωνεί με την ανάγνωση Ν.Χρ., («αν τα μέρη» κ.λπ.). Αντίθετα, στις 30/9/17 έγραψε ότι «τα μέρη έφτασαν κοντά στο να καταλήξουν σε στρατηγική κατανόηση όσον αφορά την ασφάλεια και τις εγγυήσεις, καθώς και σε όλα τα υπόλοιπα εκκρεμή βασικά στοιχεία μιας συνολικής διευθέτησης. Συνεπώς, πιστεύω ακράδαντα ότι στο Κραν Μοντανά χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία».
Η είδηση από τη διάσκεψη Ν.Χρ. βρίσκεται στην προσθήκη του «και» (και του Πλαισίου του). Ποια άλλα; Άρα ξανά από την αρχή, σχέδια, κόλλες, χάρτες. Αλλά το μοτίβο αυτό έσβησε. Κανένας δεν το προσέχει άλλο.
Ν.Χρ.: «Είναι στόχος ο διορισμός απεσταλμένου της Ε.Ε. Δεν είναι η κυρία Μέρκελ. Γνωρίζει ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου». Απλώς, δεν γίνονται έτσι αυτές οι δουλειές. Το να πεις ένα όνομα δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Μόνο όταν δημιουργείς τις κατάλληλες προϋποθέσεις έχεις ευρωπαίους απεσταλμένους. Ο Γιούνκερ γνωρίζει γιατί «δεν» καθώς ο Πήτερ βαν Νούφελ ήταν προσωπικός του απεσταλμένος στο Κυπριακό. Θυμίζω ότι ο Ν.Χρ. διεκδίκησε την προεδρία της Δημοκρατίας με αίτημα όπως το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ορίσει απεσταλμένο του στο Κυπριακό, ενώ γνώριζε ότι το κεφάλαιο αυτό θεσμικά ανήκει στην Επιτροπή, ως «κυβέρνηση» της Ε.Ε., εκεί είναι και η εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, ο μηχανισμός Κυπριακού, οι εμπειρογνώμονες, η τεχνογνωσία κ.λπ. Ο γενικός διευθυντής Υποστήριξης Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων στην Επιτροπή Μάριο Νάβα δηλώνει («Πολίτης», 3/3) απάντησε προκαταβολικά στον Ν.Χρ. ότι «στο παρόν στάδιο δεν βλέπει την ανάγκη διορισμού απεσταλμένου και από την Ε.Ε.». Εξηγεί, προφανώς με έγκριση Μπορέλ, ότι «αφιερώνουμε τις δυνάμεις μας για να διευκολύνουμε το έργο της απεσταλμένης του ΟΗΕ». Αλλά αυτό το σημείο η Λευκωσία απλά το προσπερνά, γιατί δεν εξυπηρετεί την τρέχουσα ρητορική.
Ν.Χρ.: «Δεν θα θέσω ενώπιον του κυπριακού λαού ένα σχέδιο λύσης, το οποίο εγώ ο ίδιος δεν υποστηρίζω. Θα αναλάβω προσωπικά την ευθύνη, όποια και αν είναι αυτή, όποιες και αν είναι οι επιπτώσεις σε προσωπικό επίπεδο». Οι ηγέτες εμπνέουν, αποφασίζουν, κερδίζουν. Οι συνήθεις κοιτάζουν τις «επιπτώσεις». Θα προκύψει τέτοιο ζήτημα; Κουβέντα να γίνεται.
Συνολικά, βλέπουμε ότι τα πράγματα οδεύουν ξανά σε ένα ακόμα παρατεταμένο αδιέξοδο. Ο Ν. Χριστοδουλίδης σταδιακά γυρίζει στις πολιτικές του κορυφαίου συμβούλου του, Τ. Τζιωνή, ο οποίος σε άρθρο του στον «Φιλελεύθερο» μίλησε υπέρ της αποσύνδεσης της Ευρωτουρκικής Σχέσης από το Κυπριακό. Συνδέεις Κυπριακό και Ευρωτουρκική Σχέση μόνο εφόσον σε ενδιαφέρει η επίλυση. Αν δεν σε ενδιαφέρει, απλώς την αποσυνδέεις και μένεις μόνος σου να καταγγέλλεις βαδίζοντας στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Τη γραμμή Τζιωνή-Χριστοδουλίδη την έχουν αναγνώσει στις Βρυξέλλες. Οι εταίροι σκέφτονται πως για «20 χρόνια μάς παίρνεις στη βρύση και να μάς φέρνεις άποτους... έχουμε και εμείς συμφέροντα». Καμιά χώρα στους «26», με πρώτη τη Γερμανία, δεν θέλει ξανά μπλοκάρισμα της ευρωτουρκικής σχέσης από αδιάφορους για την επίλυση, άρα αδιάφορους για τα κυπριακά/ευρωπαϊκά συμφέροντα πολιτευτές στη Λευκωσία. Έτσι και το έγγραφο Μπορέλ/Επιτροπής.
