Της Δωρίτας Γιαννακού
Ας δεχτούμε ότι ενδεχομένως να μην τα λύσουμε όλα, αλλά να καταφέρουμε να λύσουμε ορισμένα και βασικά. Τουλάχιστον να θέσουμε τις βάσεις για την επίλυση τους. Αυτός θα έπρεπε να είναι ο στόχος. Βεβαίως υπάρχουν σειρήνες οι οποίες μας παρασύρουν από το ένα θέμα στο άλλο και εκεί είναι που χάνεται χρόνος αλλά και χρήμα. Και μιλάμε για τα διαχρονικά προβλήματα του τουρισμού. Κάπου διατηρούμε συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας και κάπου είμαστε πίσω. Αυτό ισχύει για τις αγορές, σε ορισμένες πρέπει να καταβάλουμε πολύ μεγαλύτερες προσπάθειες και συνάμα κόστος προκειμένου να έχουμε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Για παράδειγμα αυτοί που μας γνωρίζουν και διαχρονικά μας προτιμούν όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλοι που δεν μας γνωρίζουν και μάλιστα μας θεωρούν ένα όχι τόσο ασφαλές προορισμό όπως είναι οι Αμερικάνοι. Τον περασμένο Ιούλιο οι κυπριακές αρμόδιες αρχές πραγματοποίησαν επαφές με την Αμερικανική αεροπορική εταιρεία Delta Air Lines με έδρα την Τζόρτζια.
Στόχος ήταν η απευθείας πτητική σύνδεση Κύπρου-ΗΠΑ. Κάπου εδώ πρέπει να αναφέρουμε ορισμένα στοιχεία για τη συγκεκριμένη αγορά με την οποία ουδέποτε είχαμε ιδιαίτερες σχέσεις και πολλά σουρτα-φερτα. Ο λόγος είναι απλός, οι Αμερικάνοι βλέπουν την Κύπρο στο χάρτη και υποθέτουν αμέσως ότι είμαστε μέσα στο κέντρο των πολέμων και των ταραχών και ως εκ τούτου μας κατατάσσουν στους προορισμούς που δεν πρόκειται να επισκεφθούν. Επιπλέον, ανασταλτικό παράγοντα αποτελεί το γεγονός ότι είμαστε μια μικρή αγορά, που αν και κόμβος δεν πρόκειται να φτάσουμε σύντομα τους αριθμούς τους οποίους ζητούν για να τολμήσουν να βάλουν απευθείας πτήσεις. Μιλάμε για πολύ υψηλά νούμερα της τάξης των 500 ατόμων την ημέρα. Σήμερα ο αριθμός αυτός με το ζόρι φτάνει τα 100 άτομα την ημέρα. Οπότε υπάρχει μια μεγάλη απόσταση που πρέπει να διανύσουμε και αφορά τους παράγοντες της αναγνωρισιμότητας αλλά και της ζήτησης. Και εδώ είναι που μπαίνει το θέμα των προτεραιοτήτων. Εμείς δεν λέμε ότι δεν πρέπει να προσεγγίσουμε τέτοιου είδους αγορές αλίμονο. Εξάλλου η προσπάθεια συνεχίζεται και όχι μόνο με τη συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία. Ωστόσο θα λέγαμε ότι προέχουν στο παρόν στάδιο άλλες αγορές για τις οποίες απαιτείται λιγότερη προσπάθεια και μικρότερο κόστος. Όπως για παράδειγμα η Γαλλική αγορά στην οποία όπως ανέφερε ο Υπουργός από πρόσφατη επίσκεψη του αναμένουμε αριθμούς ρεκόρ, ενώ διαχρονικά για τη συγκεκριμένη αγορά είμασταν ένας άγνωστος προορισμός.
Έγινε προσπάθεια και έφερε αποτελέσματα. Με κόστος, αλλά σχετικά μικρό, αποδεκτό και λογικό. Για την Αμερική από την άλλη χρειάζονται συντονισμένες ενέργειες οι οποίες δεν άπτονται μόνο της αρμοδιότητας ενός Υπουργείου, πιάνει πολλούς σε πολλά πόστα. Κάτι το οποίο μπορεί να δράσει θετικά προς αυτή την κατεύθυνση είναι η ένταξη της χώρας μας στο πρόγραμμα Visa Waiver Programme των ΗΠΑ. Αυτό αναμένεται να αποτελέσει εργαλείο όσων ταξιδεύουν συχνά στις ΗΠΑ καθώς απλοποιεί τις διαδικασίες έκδοσης της σχετικής βίζας. Εάν λοιπόν του χρόνου ενταχθεί η χώρα μας της Κύπρου στο πρόγραμμα Visa Waiver Programme όπως υπολογίζουν οι ιθύνοντες, θα δημιουργηθεί ένα εργαλείο υποστήριξης αυτών που ταξιδεύουν συχνά στις ΗΠΑ και θα δώσει κίνητρα και σε άλλους να ταξιδέψουν. Μόνο πέρσι εκδόθηκαν από τη Λευκωσία περίπου 5530 βίζες για Κύπριους που ταξίδευσαν στις ΗΠΑ και φέτος αναμένεται ότι ο αριθμός αυτός να είναι αυξημένος. Αυτό λοιπόν μπορεί να φέρει τα πολυπόθητα νούμερα και ταυτόχρονα τη ζήτηση που απαιτούν οι Αμερικανικές αεροπορικές εταιρείες προκειμένου να βάλουν απευθείας πτήσεις. Το πλάνο και το σκεπτικό με το οποίο κινούν τις διαδικασίες οι αρμόδιοι φορείς παίζει ρόλο. Το timing και το momentum είναι υψίστης σημασίας και δίνει αξία στις προσπάθειες.
