Το δικοινοτικό πρόγραμμα γνωριμίας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων μαθητών «Imagine» ξεκίνησε το 2016 υπό την αιγίδα της Τεχνικής Επιτροπής για την Εκπαίδευση επί προεδρίας Νίκου Αναστασιάδη. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε και μετά το 2022, όταν ο Ερσίν Τατάρ επέβαλε την απόσυρση των Τ/κ μελών από την Τεχνική Επιτροπή ως απάντηση στον σάλο που δημιουργήθηκε από εθνικιστικούς κύκλους κατόπιν δημοσίευσης άρθρου στον τουρκικό Τύπο που κάκιζε την ηγεσία των Τ/κ για το γεγονός ότι επιτρέπει την επαφή με τους «Ρωμιούς της Κύπρου».
Έκτοτε, η ελληνοκυπριακή πλευρά έχει προβεί σε σειρά διαβημάτων και επίσημων εκκλήσεων με σκοπό να επαναλειτουργήσει το πρόγραμμα ως ο αρχικός του σχεδιασμός. Το πρόγραμμα από την έναρξη της λειτουργίας του έδωσε την ευκαιρία σε χιλιάδες μαθητές/μαθήτριες και εκατοντάδες εκπαιδευτικούς απ’ όλες τις βαθμίδες και κοινότητες να συμμετάσχουν σε κοινές εκπαιδευτικές δραστηριότητες καλλιεργώντας τις αρχές του σεβασμού, της συνεργασίας, της πρωτοβουλίας και ενδυνάμωσης των νέων. Οι συναντήσεις και συζητήσεις ήταν υπό την επίβλεψη πεπειραμένων εκπαιδευτικών. Το πρόγραμμα λειτούργησε πάντα με διαφάνεια και η συμμετοχή ήταν εθελοντική. Σε όλη τη διάρκεια δόθηκε μόνο θετική προβολή και δημοσιότητα. Επίσημες επισκέψεις στο Σπίτι της Συνεργασίας κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων νέων στο πλαίσιο του «Imagine» έκαναν ξένοι διπλωμάτες, αξιωματούχοι των Ηνωμένων Εθνών και οι δύο ηγέτες Αναστασιάδης και Ακιντζί. Το πρόγραμμα έχει βραβευτεί και αξιολογηθεί από τους συμμετέχοντες πολύ θετικά, ενώ η υλοποίησή του στηρίζεται στην οικονομική συνεισφορά του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Εξωτερικών της Γερμανίας και την υποστήριξη της ειρηνευτικής δύναμης των Η.Ε. στην Κύπρο. Αυτό είναι το «Imagine» και όλα αναφορικά με αυτό βρίσκονται αναρτημένα δημόσια με πλήρη διαφάνεια.
Δυστυχώς, όμως, φαίνεται πως ζούμε σε μία εποχή αλλόκοτη και παρανοϊκή. Στην οποία έπαψε να επικρατεί η λογική, όπου βασιλεύει η οργή και η δειλία.
Όπου υποτίθεται πως η δική μας πλευρά μισό αιώνα μετά δεν συμβιβάζεται με τα τετελεσμένα της κατοχής και της διαίρεσης. Θεωρεί την Κερύνεια, την Αμμόχωστο, την Καρπασία, τη Μεσαορία, τη Μόρφου και κάθε σπιθαμή γης της κυπριακής επικράτειας ως μέρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος αγωνίζεται πολιτικά και διπλωματικά για τη διάνοιξη νέων οδών διέλευσης, προτείνει μέτρα συνεργασίας μεταξύ των δύο κοινοτήτων με έμφαση στους νέους και επιθυμεί διακαώς επανέναρξη των συνομιλιών με σκοπό την εξεύρεση οριστικής λύσης στη βάση της ομοσπονδίας και των σχετικών ψηφισμάτων των Η.Ε.
Έχοντας βεβαίως όλα αυτά υπόψη είναι άξιο απορίας για ποιο λόγο δεν βρήκε ο Πρόεδρος την τόλμη να εξηγήσει δημόσια τους σκοπούς και τους στόχους του «Imagine» και τη σημασία του, όπως ακριβώς το εξηγεί (και πολύ σωστά) στην επιστολή του προς τον γ.γ. του ΟΗΕ. Γιατί ο Πρόεδρος αλλά και πολλοί άλλοι έχασαν τη μιλιά τους και δεν μπόρεσαν να απαντήσουν στα όσα χυδαία αναφέρουν ορισμένοι και να εξηγήσουν ότι όσα παιδιά επιλέγουν εθελοντικά να επισκεφθούν από κοινού την Κερύνεια, την Πάφο, τη Λάρνακα ότι συμμετέχουν σε μία εκπαιδευτική επίσκεψη για να μάθουν τους τόπους τους, τα μνημεία, την ιστορία και την παράδοσή τους με τρόπο οργανωμένο και εκπαιδευτικά σχεδιασμένο; Γιατί ο Πρόεδρος επέτρεψε να γίνεται λεία του κάθε λαϊκιστή η υπουργός του και να στοχοποιούνται χυδαία δημόσιοι λειτουργοί; Είναι με αυτή την τόλμη που θα πάει αύριο η πολιτική μας ηγεσία να αντιμετωπίσει την Τουρκία στις διαπραγματεύσεις; Και με ποια αξιοπιστία για τη συνέπεια λόγων και πράξεων;
Αυτοί οι λίγοι που ζητούν τη διακοπή του «Imagine» επειδή τάχα μου αρρωσταίνουν στη σκέψη και μόνο ότι νέα παιδιά από τις δύο κοινότητες μπορούν να συζητήσουν και να συνεργαστούν μεταξύ τους και απαιτούν κλείσιμο οδοφραγμάτων, έχουν άραγε κάποια διαφορά από όσους απαιτούν ακριβώς τα ίδια και ζητούν λύση δύο κρατών από απέναντι; Επί της ουσίας δεν έχουν καμία! Αλλά δυστυχώς και σε αυτή την περίπτωση ταιριάζει απόλυτα η γνωστή φράση του Σάμιουελ Τζόνσον, ότι «ο “πατριωτισμός” αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο κάθε απατεώνα».*
*Patriotism is the last refuge of a scoundrel
