Και για να ‘χουµε το καλό ρώτημα: η μισή Κύπρος, αυτή που βρίσκεται πάνω από τη ματωμένη γραμμή του «Αττίλα», τι είναι; Κονγκολέζικη; Ζούμε σε μια χώρα όπου τα αυτονόητα χρειάζονται επεξήγηση και τα προφανή απολογία. Ετσι και ο υπουργός Ναυτιλίας κ. Χρήστος Στυλιανίδης καλείται από διάφορους εθναμύντορες της φακής να απολογηθεί διότι είπε στη Βουλή πως «ο ελληνισμός δεν έχει άλλα περιθώρια στην Κύπρο. Η μισή Κύπρος είναι ήδη τουρκική» (20.12.2024).
Η ιστορία ξεκίνησε από την ψευδή είδηση ότι η κυβέρνηση προτίμησε την υποψηφιότητα της Τουρκίας έναντι της κυπριακής για τη θέση του γραμματέα του Διεθνούς Ναυτικού Οργανισμού (ΙΜΟ). Κυπριακή υποψηφιότητα δεν υπήρξε, είπε ο πρόεδρός της κ. Νίκος Χριστοδουλίδης. Τα δύο άκρα του ψευδοπατριωτισμού (Σπαρτιάτες, Ελληνική Λύση, Πλεύση Ελευθερίας) ξεσπάθωσαν και ήθελαν νικηφόρες μάχες κατά των προαιώνιων εχθρών. Δεν βρήκαν απέναντι κανέναν να τις δώσει κι έτσι τα έβαλαν με τον κ. Στυλιανίδη, ο οποίος στα εθνεγερτικά (τρομάρα μας!) καλέσματα απάντησε ότι «αν κάποιοι υπονοούν άλλου τύπου μάχες, όπως τις μάχες που έδωσε η χούντα και χάθηκε η μισή Κύπρος, εγώ είμαι εναντίον, γιατί μεγάλωσα στην Πράσινη Γραμμή και ξέρω τι σημαίνει οι μάχες να δίνονται απλώς και μόνον ως μάχες fake. Γιατί ο ελληνισμός δεν έχει άλλα περιθώρια στην Κύπρο. Η μισή Κύπρος είναι ήδη “τουρκική”».
Ο υπουργός δεν είπε όλη την αλήθεια. Η μισή Κύπρος δεν είναι απλώς «τουρκική», αλλά προϊόντος του χρόνου γίνεται ακόμη περισσότερο «τουρκική»· χιλιάδες Τούρκοι εποίκισαν το νησί μετά το νικηφόρο δημοψήφισμα κατά του σχεδίου Ανάν. Παρανόμως; Παρανόμως. Σε αντίθεση με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας; Σε αντίθεση. Λόγω της παρουσίας κατοχικών στρατευμάτων; Ακριβώς. Δυστυχώς; Δυστυχώς, αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Κάθε μέρα που περνάει, η Κύπρος αντί να γίνει «κυπριακή», ένα κομμάτι της γίνεται «τουρκικό» κι ένα κομμάτι της παλεύει να γίνει κουτσά-στραβά «ευρωπαϊκό», αν η σκανδαλωδώς αδηφάγος πολιτική της τάξη το επιτρέψει.
Το εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι όλοι αυτοί που μάχονται κατά της πραγματικότητας στο νησί φαγώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια για να μην προσπαθήσει η Κύπρος να γίνει από κοινού ελληνοκυπριακή και τουρκοκυπριακή. Πολέμησαν λυσσαλέα κάθε προσπάθεια λύσης. Χάρισαν τη μισή Κύπρο στην Τουρκία, επειδή δεν ήθελαν τους Τουρκοκύπριους. Αλλά πάλι καλά να λέμε που χαρίζουν μόνο τη μισή Κύπρο, διότι οι ιδεολογικοί προπάτορες αυτών που σήμερα σχίζουν τα ιμάτιά τους ξεκίνησαν το 1897 για την Κωνσταντινούπολη και ευτυχώς οι ξένες δυνάμεις σταμάτησαν τα τουρκικά στρατεύματα έξω από τη Λαμία.
