Του Λάρκου Λάρκου
Ο Ν. Αναστασιάδης γυρίζει από κανάλι σε κανάλι και λέει πως τα έκανε όλα σωστά και «έχει ήσυχη τη συνείδησή του». Ωστόσο, κανένας στο διεθνές πεδίο δεν πιστεύει το «αφήγημά» του. Ο Α. Γκουτέρες δεν διαβάζει κυπριακές εφημερίδες και δεν βλέπει κυπριακά κανάλια, ιδιαίτερα μεταξύ 8 με 9 μ.μ. Έτσι στις 4/1 ως γ.γ. του ΟΗΕ στην Έκθεσή του για την ΟΥΝΦΙΚΥΠ, έγραψε τα πράγματα αλλιώς:
1. Α.Γ.: «Διαπιστώνω άνοδο της σκληρής ρητορικής και από τις δύο πλευρές, ενώ οι προοπτικές για μία αμοιβαία αποδεκτή διευθέτηση εξακολουθούν να εξασθενούν». Γνωστά σε όλους: ο Ν. Αναστασιάδης από τις ιδεοθύελλες για «δύο κράτη» έφτασε στον Νιχάτ Ερίμ το 1956 και ο Ε. Τατάρ στη στροφή στα «δύο κράτη».
2. Α.Γ.: «Όσο οι δύο κοινότητες βασίζονται σε διχαστικά αφηγήματα, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί συμφιλίωση». Ακόμα και ένα γήπεδο προπόνησης στη νεκρή ζώνη έγινε αντικείμενο κριτικής με πρωταγωνιστή τον Ι. Κασουλίδη.
3. Α.Γ.: «Αν και υπήρχε κάποια ελπίδα ότι οι δύο πλευρές θα διπλασίαζαν τις προσπάθειές τους για συνεργασία, αυτές οι ελπίδες διαψεύστηκαν μέσα σε λίγους μήνες». Με έργα τις διπλασίασαν, αλλά από την ανάποδη. Πρότεινε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν φωτοβολταϊκό πάρκο στη νεκρή ζώνη –σιωπή. Πέρασε η πανδημία και κάτι σημαντικό ως κοινή κληρονομιά (λ.χ. ένα νοσοκομείο) δεν έμεινε.
4. Α.Γ.: «Προτρέπω τους ηγέτες να παράσχουν υποστήριξη στις πρωτοβουλίες συνεργασίας, όπως ζητήθηκε από το Σ.Α. ως απόδειξη της γνήσιας δέσμευσής τους για λύση». Από τον Σεπτέμβριο του 2017 και μετά, ο Α. Γκουτέρες λέει δύο φορές τον χρόνο, ακριβώς τα ίδια. Αλλά στου κουφού την πόρτα κ.λπ.
5. Α.Γ.: «Έκκληση στις δύο πλευρές να συνεργαστούν για την αντιμετώπιση της παράτυπης μετανάστευσης με τεχνική εμπειρογνωμοσύνη από τον εκπρόσωπο του Γραφείου των Η.Ε.». Η έκκληση δεν αρκεί, η συνεργασία μηδενική!
6. Α.Γ.: «Κάθε κοινότητα έτεινε να εστιάζει την προσοχή της στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις». Ακριβώς αυτό. Αναστασιάδης - Τατάρ γύρισαν το παιχνίδι στις κοινοτικές υποθέσεις, αφού πρώτα εξόντωσαν (με διαφορετικές μεθόδους ο καθένας) έναν παίκτη με παγκύπρια ματιά, τον Μ. Ακιντζί.
7. Α.Γ.: «Σε σχέση με το καθεστώς των Βαρωσίων, η ΟΥΝΦΙΚΥΠ καθοδηγείται από τα σχετικά ψηφίσματα του Σ.Α. Τα Η.Ε. θεωρούν την κυβέρνηση της Τουρκίας υπεύθυνη για την κατάσταση στα Βαρώσια». Σημαντική από κάθε άποψη η αναφορά αυτή, ιδιαιτέρως χρήσιμη στα σημερινά αδιέξοδα.
8. Α.Γ.: «Το εμπόριο μέσω της Πράσινης Γραμμής, ένα από τα φωτεινά σημεία για τη διακοινοτική αλληλεπίδραση, θα σημειώσει νέα ρεκόρ φέτος». Σωστά σημειώνει η Έκθεση πως ο Κανονισμός της Π.Γ. «ρυθμίζεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία». Προφανώς γι’ αυτό και αντέχει!
Συνολικά, η Έκθεση σβήνει το αφήγημα Αναστασιάδη στο Κυπριακό. Βάση δεν υπάρχει, η καθημερινή ρητορική περιορίζει τις προοπτικές, η δικοινοτική συνεργασία παραπαίει. Η τραγωδία των κοινών. Ο γ.γ. επιμερίζει τις ευθύνες για τη στασιμότητα στον Ν. Αναστασιάδη και τον Ε Τατάρ. Πάρα ταύτα, ο πρώτος δηλώνει πως έχει ήσυχη τη συνείδησή του που εξισώνεται με τον δεύτερο! Αλλάζει την ατζέντα, παριστάνει ότι το Κυπριακό βρίσκεται στο 2017 και συμβουλεύει τον διάδοχό του. Ερωτά «ο Φιλελεύθερος» τον Ν. Αναστασιάδη 2/1: «Ποιες κόκκινες γραμμές να μην τις περάσει ποτέ ο διάδοχος σας;». Η απάντηση Αναστασιάδη: «Η διασφάλιση της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας έτσι ώστε να μην υπάρχουν παρεμβάσεις τρίτων. Για να επιτευχθεί τούτο απαιτείται η κατάργηση του αναχρονιστικού συστήματος των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων. Απαιτείται η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων».
Ο Α. Γκουτέρες, γ.γ. του ΟΗΕ τοποθετείται επί των πιο πάνω σημείων. Σημείο 1 του Πλαισίου του, 30/6/2017: «Πιστεύω ότι χρειαζόμαστε τον τερματισμό του μονομερούς επεμβατικού δικαιώματος και της Συνθήκης Εγγυήσεως. Αυτή πρέπει να αντικατασταθεί από ένα στιβαρό σύστημα διασφαλίσεων». Α. Γκουτέρες, σημείο 2 του Πλαισίου του: «Σχετικά με τα στρατεύματα, δραστική μείωση από την πρώτη ημέρα. Και μετά σε ένα χαμηλό αριθμό, αντίστοιχο με αυτό που προβλέπει η παλαιά Συνθήκη Συμμαχίας (χρονοδιάγραμμα για να φτάσουμε τα επίπεδα των στρατευμάτων του 1960)». Σημειώνει ο γ.γ. του ΟΗΕ, σημείο 2: «Σε ό,τι αφορά το θέμα της ύπαρξης ρήτρας λήξεως ισχύος (sunset clause), ή της ύπαρξης ρήτρας επανεξέτασης (review clause) (σημ. για τα επίπεδα των στρατευμάτων του 1960), αυτό είναι κάτι που πρέπει να συζητηθεί στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο». Το υψηλότερο δυνατό επίπεδο, αφορούσε τις τρεις «εγγυήτριες δυνάμεις» σε επίπεδο πρωθυπουργών. Ο Ν. Αναστασιάδης με τη συνδρομή Κοτζιά, απέτρεψε τη μετάβαση Τσίπρα και έτσι ναυάγησε το εγχείρημα της ολοκλήρωσης της διάσκεψης.
Ο «Φιλελεύθερος» ερωτά τον Ν. Αναστασιάδη σχετικά με το τι έκανε από το Κραν Μοντάνα και μετά. Η απάντηση: «Δεν ξέρω εάν χρειάζεται να απαριθμήσω τις συναντήσεις και τις επιστολές προς τον γ.γ., τις προσπάθειες προς την Ε.Ε., τον διορισμό ειδικού απεσταλμένου... Να θυμίσω τη συνάντηση με τον γ.γ. στο Βερολίνο το 2019». Η πραγματικότητα δεν συμπίπτει με το αφήγημα Αναστασιάδη, έκανε ιδεοθύελλες για δύο κράτη, μάλιστα είδε και τον Τσαβούσογλου δύο φορές επ’ αυτού. Έκανε πως ο ΟΗΕ έχασε τα πρακτικά των συνομιλιών, ως επίσης έκανε ότι υπήρχε και δεύτερο πλαίσιο Γκουτέρες, της 4ης Ιουλίου. Επίσης έκανε πως δεν άκουσε την πρόταση Ακιντζί να υπογράψουν το Πλαίσιο Γκουτέρες ως στρατηγική συμφωνία. Επιπρόσθετα, η Ε.Ε. είχε ειδικό απεσταλμένο στις συνομιλίες, τον Πίτερ Βαν Νούφελ, προσωπικό απεσταλμένο του Γιούνκερ με έδρα τη Λευκωσία...
Η συνεχής προσπάθειά του να αναποδογυρίσει την κοινή λογική δεν συνδέεται με την υστεροφημία του. Βλέποντας τις δημοσκοπήσεις για τις προεδρικές εκλογές, διαβάζει με ικανοποίηση τα σενάρια που εξ αρχής ευνόησε. Έτσι, αντί να ελέγχεται για το πώς από το παρά πέντε της λύσης, φτάσαμε στο παρά πέντε της διχοτόμησης, παρέχει «συμβουλές» στον διάδοχό του επί καθημερινής βάσεως!
