Του Λάρκου Λάρκου
Κάθε απόφαση που περιπλέκει το Κυπριακό, βρίσκει απήχηση σε όλες εκείνες τις δυνάμεις που το πήραν στον πάτο! Το αμερικανικό ΥΠΕΞ ήρε το εμπάργκο όπλων στην Κύπρο, όπως το εφάρμοσαν οι ΗΠΑ από το 1987. Ο Ν. Αναστασιάδης έγραψε «ότι σηματοδοτεί μία απόφαση ορόσημο». Το ΥΠΕΞ Κύπρου είδε την απόφαση «ως αναπόσπαστο μέρος του μωσαϊκού περιφερειακής σταθερότητας».
Το ερώτημα: υπάρχουν χρήματα στα ταμεία του ΥΠΑΜ για αγορές όπλων; Υπάρχουν όσα για να συντηρείται ένα πεπαλαιωμένο σύστημα, εδώ και αρκετά χρόνια. Τι μπορεί να αγοράσει η Κύπρος από τις ΗΠΑ ώστε, από τη μία, να ενισχυθεί έναντι της Τουρκίας και, από την άλλη, να μην επέλθει δημοσιονομικός εκτροχιασμός –και γυρίσουμε ξανά στα γνωστά; Οι ΗΠΑ «παίζουν» με Κύπρο (άρση εμπάργκο) και Ελλάδα (ενίσχυση ΝΑΤΟϊκών υποδομών, Σούδα, Αλεξανδρούπολη) για να αποδοκιμάσουν πτυχές από την πολυπράγμονα εσχάτως τουρκική εξωτερική πολιτική. Ναι, αλλά τι κερδίζει από αυτό η Κύπρος; Έχει αυτό απήχηση στις Βρυξέλλες; Βελτιώνει τη θέση της στη διεθνή κοινότητα; Φέρνει τις συνομιλίες πιο κοντά; Από τη μία ενισχύεται η κατανάλωση ρητορείας γύρω από της άρση του εμπάργκο από τον Αναστασιάδη. Από την άλλη ενισχύεται η περισσότερη αυτονόμηση της Τουρκίας από τις ΗΠΑ. Κάθε αυτονόμηση την πληρώνει ο αδύναμος κρίκος. Το ΥΠΕΞ μίλησε για «μωσαϊκό περιφερειακής σταθερότητας». Ο Θουκυδίδης είδε πως «άλλαζαν την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, ώστε να ταιριάζει με τις πράξεις τους».
Δύο ελέφαντες παίζουν μάππαν. Το γρασίδι χρειάζεται να έχει σοφίαν. Η «Μιλιέτ» (20/9) γράφει για απευθείας συνδεσιμότητα μεταξύ Ρωσίας και αεροδρομίου της Τύμπου στην κατεχόμενη Κύπρο. Εξηγεί: «απάντηση της Μόσχας στην άρση του αμερικανικού εμπάργκο όπλων στην Κύπρο». Προσθέτει: «Πρώτη πτήση στα εγκαίνια του νέου αεροδρομίου στις 15 Νοεμβρίου με τη συμμετοχή Ερντογάν». Η πρεσβεία της Ρωσίας στη Λευκωσία διαψεύδει την είδηση: «Δεν διεξήγε ποτέ κανενός είδους συνομιλίες σχετικά με το θέμα αυτό». Κυβερνητικές πηγές δήλωσαν στον «Φιλελεύθερο» ότι «το δημοσίευμα της Μιλιέτ φαίνεται να μην έχει σχέση με την πραγματικότητα». Ο Ερχάν Αρικλί, αρμόδιος για τις μεταφορές και συγκοινωνίες στο ψευδοκράτος, μάλλον είναι πιο κοντά στα υπό εξέλιξη γεγονότα. Μίλησε για αίτηση ιδιωτικής εταιρείας για να πραγματοποιήσει πτήση στις 15 Νοεμβρίου. «Εξετάζουμε την αίτηση», συμπλήρωσε.
Την ίδια ημέρα ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας, Φατίχ Ντονμέζ, μίλησε για νέα «έξοδο» του ερευνητικού πλοίου «Ορούτς Ρέις», χωρίς να διευκρινίζει τον τόπο των ερευνών αυτών. Το γεωτρύπανο «Αμπντούλ Χαμίτ Χαν», ίσως, να κινείται από τον κόλπο ανοικτά της Αττάλειας, ολοένα και πιο κοντά στην «ΑΟΖ μας», ως μια «απάντηση» της Άγκυρας σε όψεις της συγκυρίας.
Για να αρθεί το εμπάργκο όπλων από τις ΗΠΑ, η Κύπρος έδωσε ό,τι ήθελε ο Μενέντεζ –κυρίως απαγόρευση ελλιμενισμού ρωσικών πλοίων σε κυπριακά λιμάνια. Μια χώρα, ωστόσο, με τις ιδιομορφίες της νήσου (κατοχή, επίλυση) οφείλει:
● Να τηρεί τις δεσμεύσεις της ως κράτος- μέλος της Ε.Ε.
● Να παρακολουθεί τις εξελίξεις στις σχέσεις ΗΠΑ - Ρωσίας για να μπορεί να κάνει επωφελείς για την ίδια λεπτούς χειρισμούς.
● Στο θέμα λ.χ. του ελλιμενισμού, έδειξε ότι η Λευκωσία δεν μπορεί να δει τις λεπτές αποχρώσεις. Τις αγνόησε ή τις υποτίμησε. Όπως συνήθως συμβαίνει, οι ελέφαντες έχουν τον δικό τους κωδικό. Σήμερα ο ένας ελέφαντας τα πήρε όλα και ο άλλος τίποτε. Ο άλλος, ως απάντηση, στέλνει μηνύματα μέσω Τύμπου.
Σε αυτήν την, ιδιαιτέρως ζοφερή ατμόσφαιρα, οι αριθμοί έχουν τη σημασία τους. Σε δημοσκόπηση που είδε το φως της δημοσιότητας στις 21/9 «το 47,4% των Τουρκοκυπρίων δεν συμφωνεί με την πολιτική Τατάρ για λύση «δύο κρατών», ενώ συμφωνεί το 37,8%. Το 14,8% δεν εξέφρασε άποψη» -έρευνα, Κέντρο «Για τους Μετανάστες, την Ταυτότητα και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα» (CMIRS).
Η διευθύντρια του CMIRS, Μινέ Γιουτζέλ, προσθέτει πως «μόνο 50% δήλωσε ότι μπορεί να εκφραστεί ελεύθερα». Στη δήλωση ότι «υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη στη χώρα μας», το 65,8% διαφώνησε, ενώ συμφώνησε το 30,2% . Το 4% δεν εξέφρασε γνώμη για το θέμα». Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων δήλωσε ότι ανησυχεί ότι «δεν θα είναι σε θέση να πληρώσει τις δόσεις, να καλύψουν έξοδα υγείας και διατροφής». (Πηγή, ΓΤΠ, 21/9)
Η πλειοψηφία παραμένει σε τροχιά λύσης: το 47,4% των Τ/κ δεν συμφωνεί με Τατάρ για λύση δύο κρατών. Όμως, ένα ισχυρό ποσοστό αντιτίθεται –στηρίζει τη γραμμή Τατάρ με το 37,8%. Η μάχη, οι τάσεις έχουν ουσία. Ο έλεγχος, ο συγκεντρωτισμός, η πίεση στην ελευθερία του Τύπου επηρεάζουν τις συνθήκες. Παρά ταύτα, το 47,4% μιλά δυνατά. Οι πιο πάνω αριθμοί αφορούν πλήρως την ε/κ κοινότητα. Οι αριθμοί άλλαξαν, γιατί η ηγεσία Μ. Ακιντζί, πρώτα αποσταθεροποιήθηκε από τον Ν. Αναστασιάδη και στη συνέχεια από το ΚΑΔ. Το κύριο χαρτί Ακιντζί για να επανεκλεγεί ήταν η επίλυση. Με καλές ειδήσεις από το Κραν Μοντάνα η νίκη του θα ήταν άνετη. Τώρα τι γίνεται; Το 47,4% δεν έχει ηγέτη. Οι μισοί Τ/κ δηλώνουν ότι δεν μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα. Η πλειοψηφία αγωνιά αν θα καλύψει τα έξοδα υγείας και διατροφής.
Η ε/κ κοινότητα δυσκολεύεται να κάνει μια κύρια ανάγνωση πάνω στο τ/κ μωσαϊκό. Τα δεδομένα δείχνουν ότι η μία κοινότητα εξαρτάται από την άλλη. Η αλληλεξάρτηση είναι αυταπόδεικτη. Το γκάλοπ έχει φωνή, είναι η Κύπρος μετά το ναυάγιο στο Κραν Μοντάνα, χωρίς πυξίδα, βήμα-βήμα στα βράχια της περιχαράκωσης στα δύο.
