Οδεύουμε ολοταχώς προς μια μεγάλη επισιτιστική κρίση, η οποία θα έχει διάρκεια. Ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία φέρνει όλο και πιο κοντά την έλλειψη βασικών αγαθών, με τη Ρωσία να την επιδιώκει γιατί τη χρησιμοποιεί ως μέτρο πίεσης προς τη Δύση ώστε να κάνει πίσω και να την αφήσει να υποτάξει την Ουκρανία. Ρωσία και Ουκρανία εξάγουν σιτάρι, κριθάρι και ηλιέλαιο αλλά επίσης η Ρωσία είναι η μεγαλύτερη εξαγωγέας παγκοσμίως φυτοφαρμάκων τα οποία βοηθούν στην αγροτική παραγωγή. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο θα αυξηθούν οι τιμές των τροφίμων, αλλά θα υπάρξει και πραγματική έλλειψη συγκεκριμένων αγαθών. Την ίδια ώρα αυτή η μεγάλη κρίση θα απελευθερώσει νέες ορδές μεταναστών οι οποίες θα πιέσουν την ήδη πιεσμένη Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Οι πιο φτωχές χώρες της Αφρικής δεν θα μπορούν να θρέψουν ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού τους με αποτέλεσμα κατά χιλιάδες θα προσπαθήσουν να φύγουν από τις χώρες τους. Όμως και στην ίδια την Ευρώπη, χώρες παραγωγοί πολύ πιθανόν να απαγορεύσουν τις εξαγωγές βασικών αγαθών με αποτέλεσμα οι βόρειες χώρες να αντιμετωπίσουν σοβαρότατες ελλείψεις στα ράφια των υπεραγορών τους. Όπως και να έχει εμείς θα πρέπει να προετοιμαστούμε σε δύο μέτωπα. Το πρώτο είναι το μέτωπο της επάρκειας τροφίμων για τους πολίτες μας με την παρέμβαση του κράτους να μοιάζει αναπόφευκτη, και το δεύτερο είναι η περαιτέρω θωράκιση των συνόρων μας για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τις μεγαλύτερες μεταναστευτικές ροές που θα έχουμε δει ποτέ. Αυτή τη φορά οι μετανάστες (παράνομοι και μη) δεν θα ψάχνουν για μια καλύτερη ζωή. Θα ψάχνουν φαγητό για να ταΐσουν τις οικογένειές τους. Πραγματικά δεν γνωρίζω αν η κυβέρνηση στην Κύπρο έχει καταρτήσει ένα σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, αλλά ελπίζω ότι το έχει κάνει. Αν περιμένουμε απλά να τελειώσει ο πόλεμος τότε έχουμε ήδη χάσει τη μάχη της επόμενης κρίσης. Όσον αφορά τη Ρωσία, ένα έχω να πω. Κάθε μέρα που περνάει αποδεικνύει την αναγκαιότητα της ύπαρξης του ΝΑΤΟ.
*Ο κ. Γιάννης Γεωργούλας είναι σύμβουλος Στρατηγικής και Επιχειρήσεων.
