Του Λάρκου Λάρκου
Μετά τη συνάντηση Αναστασιάδη - Μακρόν (10/11) ο πρώτος ανακοίνωσε πως «μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν, να υπάρξει και η ενεργός εμπλοκή της Ε.Ε. στο Κυπριακό». Σε προηγηθείσα ομιλία του (εγκαίνια των γραφείων της Ένωσης Εκτοπισμένων Κοινοτήτων Αμμοχώστου ο Ν. Αναστασιάδης (ΚΥΠΕ, 4/11) εξήγησε πως «η συνάντησή μου με τον Γάλλο Πρόεδρο, Ε. Μακρόν... μια προσπάθεια να εμπλακεί η Ε.Ε., μαζί με τα Η.Ε. στην επίλυση του Κυπριακού». Ωστόσο, η Ε.Ε. ήταν μαζί με τον ΟΗΕ σε όλες τις Συνόδους για την Κύπρο: Γιούνκερ, Τίμμερμανς, Μογκερίνι ήταν εκεί. Ο προσωπικός απεσταλμένος του Γιούνκερ, Πίτερ βαν Νούφελ, εργαζόταν στην εδώ αποστολή καλών υπηρεσιών του ΟΗΕ. Ο Γιούνκερ ανακοίνωσε 3,2 δισ. ευρώ στήριξη στη λύση, Γενεύη, 1/2017. Στη συνέχεια ο ίδιος επανέφερε την εσχάτως ανακαλυφθείσα άποψή του πως «η Τουρκία παρενέβαινε ώστε να κρατά ζωντανή την ιδέα που καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά το 1956 για τη διχοτόμηση». Ωστόσο, από το 1956 ο πλανήτης έγινε άνω κάτω χίλιες φορές. Η κεμαλική Τουρκία έπαιζε με τον Ρ. Ντενκτάς, συνομιλίες χάριν των συνομιλιών. Η διάδοχη κατάσταση, στήριξε σχέδιο λύσης του ΟΗΕ, 4/2004, όπως και ο ίδιος ο Ν Αναστασιάδης. Η Κύπρος ως μέλος της Ε.Ε., στις 4/12/2004 ενέκρινε την έναρξη ενταξιακών συνομιλιών Τουρκίας - Ε.Ε., 3 Οκτωβρίου 2005. Έτσι και έγινε, η Τουρκία άρχισε ενταξιακές συνομιλίες. Έκτοτε η θετική ψήφος της Κύπρου ισχύει. Έστω, τύποις, η Τουρκία έχει εισιτήριο και με τη δική του ψήφο, ενώ μιλούσε για το 1956! Ο Ν. Αναστασιάδης ανέφερε επίσης πως «δυστυχώς, στο Κραν Μοντάνα και ο γ.γ. του ΟΗΕ και όσοι επένδυσαν στην καλή δήθεν βούληση της Τουρκίας απογοητεύτηκαν». Γι’ αυτό τρεις μέρες μετά το Κραν Μοντάνα, δημόσια, (συνάντηση των G20) στο Αμβούργο μετά από συνάντηση με τον Τ. Ερντογάν, ο γ.γ. Α. Γκουτέρες επαίνεσε την «ισχυρή στήριξη της Τουρκίας στη διαδικασία»! Αργότερα ο γ.γ. έριξε τις ευθύνες για το ναυάγιο στους ηγέτες των δύο κοινοτήτων, αδικώντας καταφανώς την έντιμη προσπάθεια του Μ. Ακιντζί!
Μετά από συνάντηση Ν. Δένδια - Ι. Κασουλίδη στην Αθήνα ο πρώτος δήλωσε πως «θα έχω δέκα υπουργικές συναντήσεις και πως σε όλους τους ομολόγους μου εξηγώ ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου όσον αφορά την τουρκική συμπεριφορά παραμένουν εν ισχύι». Ως 4 χρόνια Έλλην ΥΠΕΞ, εκατοντάδες φορές τα έχει εξηγήσει. Πείθονται; Ένα είναι η πολιτική για τις εντυπώσεις, άλλο η γνώση του πλαισίου και η άσκηση ευρωπαϊκής πολιτικής. Αυτής που αξιοποιώντας την κοινοτική μέθοδο, κάνει ωφέλιμες για ένα κράτος πολιτικές. Ο Επίτροπος Διεύρυνσης Όλιβερ Βαρέλι μάς ενημερώνει από πού ξεκινούμε για ν’ ασκήσουμε επιτυχημένη ευρωπαϊκή πολιτική:
«Είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό ότι η σχέση μεταξύ Άγκυρας και Ε.Ε. έχει πολύ βαθιές ρίζες. Τα κράτη μέλη της Ε.Ε. πρέπει να κατανοήσουν ότι η Τουρκία είναι πολύ σημαντικός περιφερειακός παίχτης και πρέπει να την έχουμε στο πλευρό μας» Πηγή: Al. Brzozowski, Euroactiv.com 17-10- 2022.
Η πολιτική του μηδενικού αθροίσματος καταλήγει σε μακρόσυρτες ήττες, λ.χ. κυρώσεις. Αντίθετα, η μόνη πολιτική που πέτυχε (1999, 2004) ήταν στηριγμένη στην ορθολογική ανάγνωση του Ευρωπαϊκού πεδίου, κέρδη για εσένα, κέρδη σε περισσότερους του ενός παίκτες. Η μια πολιτική, παρηγορεί το θυμικό των ανθρώπων και κερδίζει πρόσκαιρο το χειροκρότημα. Η άλλη συνιστά ένα ρεαλιστικό project που αλλάζει τη μοίρα τους. Οι κάθε 15 ημέρες συναντήσεις Δένδια - Κασουλίδη συνιστούν την καλύτερη απόδειξη πως απλώς διαχειρίζονται τον χρόνο, μέχρι τις εκλογές ενός εκάστου.
Καθώς εξελίσσονται τα πιο πάνω, ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας Φουάτ Οκτάι επισκέφθηκε (9/11) τον χώρο ανέγερσης συγκροτήματος κτηρίων ως έδρα για τον Τ/κ ηγέτη, την τ/κ «βουλή», ενός τζαμιού και κήπου στον Άγιο Δομέτιο». Ολοταχώς τα πράγματα στην τ/κ κοινότητα αλλάζουν και οι συμβολισμοί φωνάζουν. Τρεις ημέρες πίσω ο Τ/κ ηγέτης Ε. Τατάρ επισκέφθηκε το Λονδίνο. Δήλωσε: «Μια συμφωνία στην οποία ο τουρκικός στρατός και η Τουρκία θα αποχωρήσουν από την Κύπρο δεν είναι συμφωνία». Οι θέσεις Τατάρ έχουν διπλή αξία: Από τη μία, δείχνουν πως η κασέτα Ντενκτάς γυρίζει ξανά. Από την άλλη, συνιστούν ένα ισχυρό σήμα στην ε/κ κοινότητα πως οι συνθήκες δεν μπαίνουν μέσα στο ψυγείο και τις βγάζεις όποτε θέλεις. Ο Μ. Ακιντζί ήταν εκεί 5 χρόνια, εργάστηκε με συνέπεια για όσα θα έκαναν την Κύπρο ένα κανονικό κράτος μέσα στην Ε.Ε. «Στο Κραν Μοντάνα χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία», είπε ο γ.γ. του ΟΗΕ. Ο Αναστασιάδης σηκώθηκε και έφυγε στρώνοντας το χαλί σε ένα Τατάρ. Ότι αποδέχθηκε ο Μ. Ακιντζί (συμμετοχή Ε.Ε., χάρτης για το εδαφικό με δική του σφραγίδα, θεμελιώδεις ελευθερίες, πρόνοιες για αποχώρηση του τουρκικού στρατού, τερματισμός επεμβατικών δικαιωμάτων (σημείο 2 και 1 του Πλαισίου), έρχεται ο Τατάρ και τα ανατρέπει με τη θέση περί «κυριαρχικής ισότητας».
Οι δυνατότητες πλέον της τ/κ κοινότητας να διορθώσει πράγματα γίνονται ολοένα και πιο αδύναμες. Η απόφαση Τατάρ όπως τερματιστεί το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Imagine στο σκέλος που αφορά συμμετοχή Τ/κ μαθητών-φοιτητών, λέει σχεδόν τα πάντα. Λιγότερες επαφές με Ε/κ και Ε.Ε., άρα ξανά «μπάρες» έναντι όσων πραγμάτων δεν συμπλέουν με τη γραμμή περί «κυριαρχικής ισότητας». Διανύουμε προεκλογική περίοδο, προφανώς οι ρυθμοί αλλάζουν. Ωστόσο, ένα πολιτικό σύστημα που ενδιαφέρεται να αφήσει κάτι σημαντικό στις επόμενες γενιές, στέκεται με εισηγήσεις για να βγούμε από τα αδιέξοδα. Οι εκλογές δεν είναι χαμένος χρόνος. Είναι ευκαιρία να μιλήσουμε (και) για το τρίγωνο Κυπριακό - Ε.Ε. -τ/κ κοινότητα, ν’ ακούσουμε από υποψήφιους τι έχουν να μας πουν. Συχνά, αρκετοί από αυτούς κάνουν αναφορές, μιλούν μόνο για να πάνε στο αμέσως επόμενο θέμα...
