Του Λάρκου Λάρκου
Θα κερδίσει ο Τ. Ερντογάν την Κ/πολη σήμερα, ή ο Ε. Ιμάμογλου θα ετοιμαστεί να τρέξει για την προεδρία της χώρας το 2028; Αυτό είναι το μυστικό της εκλογικής αναμέτρησης για την Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Τουρκία. Όλες οι περιφέρειες έχουν τη σημασία τους, αλλά η επικέντρωση στην Κ/πολη έχει ευρύτερο ενδιαφέρον. Κατά το Reuters (28/3) «οι δημοσκοπήσεις δείχνουν Ιμάμογλου και Κουρούμ σε κλειστή κούρσα σε μια πόλη από 16 εκατομμύρια πληθυσμό, στην πόλη όπου έφτιαξε όνομα ο Τ. Ερντογάν στη δεκαετία του 90».
Πέρυσι, η υπό τον Τ. Ερντογάν «Λαϊκή Συμμαχία» (ΚΑΔ, Κόμμα Ανάπτυξης Δικαιοσύνης, συν ΚΕΔ, Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης) κέρδισε τις προεδρικές και τις κοινοβουλευτικές εκλογές. Τώρα δίνει τα ρέστα της για την Κ/πολη. Υπό το σύνθημα «Κ/πολη Ξανά», ο πρώην υπουργός Περιβάλλοντος και Αστικοποίησης Μουράτ Κουρούμ διεκδικεί τη δημαρχία από τον νυν κάτοχό της Ε. Ιμάμογλου. Η επιλογή Κουρούμ έγινε με βάση ποιοτικά στοιχεία, νέος, τεχνοκράτης, σχετικός με τα ζητήματα αντισεισμικής ασφάλειας, σε αντίθεση με τον παλαιομοδίτη Μ. Γιλντιρίμ το 2019.
Γιατί όμως ο Τ. Ερντογάν δίνει τόση σημασία στην Κ/πολη; Πρώτο, γιατί εκεί ανεδείχθη ως πολιτικός, δεύτερο, δεν θέλει να χάνει ακόμα και αν η μάχη έχει συμβολική σημασία, ή ακόμα και αν αφορά ένα παιχνίδι χωρίς βαθμολογική σημασία –αυτός είναι ο Ερντογάν– και τρίτο, μία δεύτερη νίκη Ιμάμογλου τού δίνει αέρα να τρέξει για την προεδρία το 2028 και με αντίπαλο έναν εκ των πιθανότερων διαδόχων του Ερντογάν (Χακάν Φιντάν, υπουργό Εξωτερικών, Σελτζούκ Μπαϊρακτάρ, «πατέρα» των τουρκικών drones και γαμπρό του Ερντογάν), και έτσι να αυξήσει τις πιθανότητές του για να φτάσει στην προεδρική κατοικία στην Άγκυρα.
Τρία εκλογικά χαρακτηριστικά:
1) Ο Ε. Ιμάμογλου νίκησε, συνεργαζόμενος βέβαια με το δικό του κόμμα (ΡΛΚ) και το Καλό Κόμμα της Μ. Ακσενέρ. Τώρα το κόμμα αυτό κατεβαίνει μόνο του και αντικειμενικά αυτό ευνοεί Κουρούμ, πάντως η Μ. Ακσενέρ το τελευταίο διάστημα (2023/24) με συνέπεια κάνει επιλογές στα μέτρα του Ερντογάν –ουσιαστικά παρεμβάλλει εμπόδια/κατ’ ακρίβεια κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να παρεμποδίζει την προσπάθεια του ΡΛΚ κάποια στιγμή να επανέλθει στην εξουσία, κάτι που δεν έχει καταφέρει από το 2002 και ύστερα.
2) Για να νικήσει ο Κουρούμ δεν αρκεί η τρίτη υποψηφιότητα από το κόμμα της Μ. Ακσενέρ. Κλειδί παραμένουν οι ψήφοι των Κούρδων που ζουν και ψηφίζουν στην Κ/πολη. Γι’ αυτό Τ. Ερντογάν πήγε να τους συναντήσει στο Ντιγιάρμπακιρ (27/3) για να παίξει σε δύο ταμπλό: να στηρίξει τον υποψήφιο του κόμματός του εκεί, και από την άλλη να στείλει μήνυμα στους Κούρδους που ψηφίζουν στην Κ/πολη, «μην ψηφίσετε Ιμάμογλου». Είπε: «Οι εκλογές της Κυριακής είναι καθοριστικής σημασίας για τους Κούρδους πολίτες, συνιστούν αποφασιστικό σημείο γι’ αυτούς, καθώς οι αδελφοί μας Κούρδοι είναι ελεύθεροι από κάθε καταπίεση και θα αποφασίσουν για το μέλλον τους μόνοι τους, για την πόλη τους, με ελεύθερη βούληση». Αλλά έπαιξε και στο άλλο ταμπλό: «Πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει δρόμος να προχωρήσουμε με αυτούς που αγκαλιάζουν κάθε περιθωριακή ιδεολογία στην Κ/πολη και (αυτήν) να την κάνουν αρχηγό στους αδελφούς μου Κούρδους» (Πηγή, «Χουριέτ», 28/3).
3) Μία ημέρα πριν από την ομιλία Ερντογάν στο Ντιγιάρμπακιρ, ο πρόεδρος της τουρκικής εθνοσυνέλευσης Νουμάν Κουρτουλμούς άνοιξε ξανά την παλιά ενότητα «νέο σύνταγμα στη χώρα». Ο Τ. Ερντογάν έκτισε την ηγεμονία του με το να θέτει μεγαλεπήβολους στόχους (Κανάλι Κ/πολης, Αιώνας της Τουρκίας, η χώρα στις δέκα πιο ισχυρές παγκόσμιες οικονομίες, αυτάρκεια στην αμυντική βιομηχανία, δεύτερος πυρηνικός σταθμός, νέο σύνταγμα κ.ά.). Ανεξάρτητα από τον βαθμό υλοποίησής τους και κινητοποιώντας την τουρκική κοινωνία πάνω στη γραμμή τους, εκτροχίαζε επί είκοσι χρόνια τον Κ. Κιλιτσντάρογλου και τώρα πιέζει τον Ιμάμογλου. Θα του βγει και τώρα αυτό το χαρτί; Η κάλπη σήμερα έχει τον λόγο.
