Με την παγκόσμια κοινότητα να βιώνει μια περίοδο απρόβλεπτης εξέλιξης ανακατατάξεων γεμάτων οδύνη, είναι σχεδόν αδύνατο να βρεθεί ανεπηρέαστη από αυτή την κατάσταση κάποια ανθρώπινη δραστηριότητα. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που το «κλασικό» μέρος τους στο Παρίσι παρακολουθήσαμε και των οποίων την Παραολυμπιακή συνέχεια αναμένουμε από τις 28 Αυγούστου, δεν έμειναν εκτός πεδίου αυτοκαταστροφικής τάσης του ανθρώπου.
Στην παρούσα συγκυρία, η μεγαλύτερη ζημιά σε συμβολικό επίπεδο για την ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων προκαλείται από την πλήρη διάλυση ενός εκ των βασικότερων θεσμών, ίσως του θεμέλιου λίθου για τους Αγώνες της αρχαιότητας: «Ο θεσμός της Ιερής Εκεχειρίας καθιερώθηκε τον 8ο αιώνα προ Χριστού. Οι δημιουργοί της, οι αρχαίοι Ελληνες βασιλιάδες Ιφιτος, Κλεισθένης και Λυκούργος, υπέγραψαν τη μεγαλύτερη σε διάρκεια συμφωνία ειρήνης στην Ιστορία, την Ολυμπιακή Εκεχειρία, η οποία αργότερα επικυρώθηκε ως συνθήκη και από τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις-κράτη. Σύμφωνα με αυτή τη διεθνή συμφωνία, όλες οι εχθροπραξίες αναβάλλονταν κατά τη διάρκεια της Εκεχειρίας, η οποία άρχιζε επτά μέρες πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων και έληγε την έβδομη μέρα μετά τη λήξη των Αγώνων», διαβάζουμε στην επίσημη ιστοσελίδα των Ηνωμένων Εθνών. Υποκριτικό εκ μέρους των αρχαίων προγόνων μας; Ισως. Ωστόσο, αποτελούσε ένα βήμα που θα έπρεπε να λειτουργήσει σαν πυξίδα για εμάς ώστε να μετατρέψουμε το βήμα αυτό σε μεγάλη και όμορφη πορεία.
Σε ποιο διεθνές περιβάλλον διεξήχθησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2024; Ο διευθυντής του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας κ. Κ. Φίλης πρόσφατα είπε (Gazzetta) ότι «σήμερα μαίνονται σχεδόν 50 συγκρούσεις στον πλανήτη». Προ ημερών, διαβάσαμε («Ριζοσπάστης») για την ύπαρξη διεθνούς έκθεσης του Παγκόσμιου Δείκτη Ειρήνης Global Peace Index (GPI) από τη διεθνή δεξαμενή σκέψης Institute for Economics & Peace (IEP) –Ινστιτούτο για την Οικονομία και την Ειρήνη– που αναφέρει ότι στον πλανήτη υπάρχουν «56 ενεργές συγκρούσεις, οι περισσότερες από το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».
Αποτύχαμε. Είναι φανερό ότι αποτύχαμε παταγωδώς. Ωστόσο, καμία κατάσταση δεν είναι μη αναστρέψιμη. Η ανθρώπινη ιστορία είναι γεμάτη από πολέμους. Είναι όμως και στολισμένη από πρόσωπα, ομάδες και κινήματα, που έδωσαν και δίνουν αγώνες για ειρήνη, για ζωή με αξιοπρέπεια και σεβασμό σε κάθε τι που υπάρχει και κινείται στον πλανήτη μας. Ναι, λοιπόν. Μπορούμε και εμείς.
Και μια καλή αρχή θα είναι να φτιάξουμε μια καθημερινότητα δίχως διαχωρισμούς βάσει φύλου, θρησκείας, εθνικότητας, καταγωγής, χρώματος δέρματος, ή οποιεσδήποτε διαφοροποιήσεις στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα άλλα έμβια όντα και τη φύση. Ούτε, φυσικά, να διαλέγουμε για ποιο «κακό» θα δράσουμε: Πενήντα έξι πόλεμοι κι εμείς εστιάζουμε μόνο σε δύο...
