Η σωστή διακυβέρνηση είναι το κύριο συστατικό για την εύρυθμη λειτουργία σε ένα κράτος. Μέσω της σωστής διακυβέρνησης ο πολίτης νιώθει ασφαλής και ίσος προς όλους αποδίδοντας έτσι περισσότερο στην εργασία του, ενώ φέρνει την ευτυχία στο σπίτι του και είναι πιο παραγωγικός στην κοινωνία. Όταν όλα λειτουργούν όπως πρέπει, τότε μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι όποιες αποφάσεις αφορούν τις ζωές των πολιτών, λαμβάνονται με σεβασμό στις αρχές της δημοκρατίας και της νομιμότητας. Αν όμως έχει χαθεί η εμπιστοσύνη απέναντι στο κράτος, τότε οι πολίτες αγανακτούν και κατακρίνουν τις όποιες αποφάσεις μπορεί να πάρει μια κυβέρνηση ή η δικαστική εξουσία, όπως έγινε με την παύση του γενικού ελεγκτή από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας. Σε αυτές τις γραμμές δεν θα κρίνω την απόφαση της δικαστικής εξουσίας, θα πω όμως ότι το περί δικαίου αίσθημα δεν θα πρέπει να συγχέεται με αποφάσεις που λαμβάνονται έχοντας ως βάση τη νομοθεσία. Προφανώς, λοιπόν, μια σειρά γεγονότων που έχουν απασχολήσει την κοινωνία στο παρελθόν ήρθαν και βρήκαν την απόφαση για παύση του γενικού ελεγκτή, η οποία μπορεί να είναι νομικά σωστή αλλά έχει χάσει την «κοινωνική νομιμοποίηση» λόγω της προηγούμενης έλλειψης σωστής διακυβέρνησης από μέρους του κράτους. Υπάρχουν τέσσερις άξονες πάνω στους οποίους βασίζεται η σωστή διακυβέρνηση και θα πρέπει οι κυβερνήσεις να εφαρμόζουν. Πρώτος άξονας είναι η διαφάνεια.
Αφορά στη δυνατότητα πρόσβασης των πολιτών σε πληροφορίες σχετικές με τη λειτουργία του κράτους και τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων, εξαλείφοντας έτσι προσωπικά συμφέροντα που λειτουργούν ενάντια στο συμφέρον του συνόλου. Δεύτερος άξονας είναι η λογοδοσία. Οι κυβερνήσεις είναι υπεύθυνες και υπόλογες απέναντι στους πολίτες. Πρέπει να υπάρχουν ξεκάθαρες διαδικασίες, όπου όταν και αν χρειαστεί να είναι αναμενόμενες οι όποιες συνέπειες για κατάχρηση εξουσίας και διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Ο τρίτος άξονας είναι η αξιοκρατία, όπου οι όποιες αποφάσεις θα πρέπει να λαμβάνονται βάσει ικανοτήτων και προσόντων, αφήνοντας στην άκρη τις προσωπικές σχέσεις και μικροσυμφέροντα. Οι κατάλληλοι άνθρωποι, επιτέλους, πρέπει να τοποθετούνται στις κατάλληλες θέσεις και όχι οι συγγενείς ή κολλητοί φίλοι από το σχολείο. Ο τελευταίος άξονας είναι και ο πιο σημαντικός, η δικαιοσύνη. Οι πολίτες πρέπει να έχουν ίση μεταχείριση, ασχέτως με την οικονομική ή την κοινωνική τους κατάσταση. Όταν καταφέρουμε να αποκτήσουμε σωστή διακυβέρνηση, τότε θα γίνουμε ένα πραγματικό κράτος.
*Ο κ. Γιάννης Γεωργούλας είναι σύμβουλος Στρατηγικής και Επιχειρήσεων.
