Του Νίκου Κωνσταντάρα
Ενώ σημειώναμε προχθές («Κ», 14/7/2024) πως η διαμάχη για την εκλογή προέδρου των ΗΠΑ δεν πρέπει να απλοποιείται σε μονομαχία δύο καουμπόηδων, η ζωή (με τη μορφή «μοναχικού καβαλάρη» με υπερσύγχρονο όπλο) επέβαλε τη διάσταση της βίαιης σύγκρουσης στην πολιτική σκηνή και την κοινωνία. Η σφαίρα που διαπέρασε το δεξί αυτί του Ντόναλντ Τραμπ οδήγησε τον τέως και υποψήφιο πρόεδρο σε μια άλλη διάσταση, όπου η πολιτική και ο μύθος, το παρόν και το παρελθόν, γίνονται ένα.
Ο Τραμπ βγαίνει πολλαπλώς ενισχυμένος από τον «παρά τρίχα» θάνατό του, καθώς τα πολλά προσωπικά μειονεκτήματα, οι καταδίκες και οι συνεχόμενες δίκες του σβήνουν μπροστά στην εικόνα του «ματωμένου πολεμιστή» που παροτρύνει το πλήθος, «Αγωνιστείτε, αγωνιστείτε!». Η εικόνα συσπειρώνει και εμψυχώνει τους οπαδούς, ενώ μπερδεύει και αποδυναμώνει τους αντιπάλους. Κατακτά αμέσως θέση στη συλλογική μνήμη. Ο Τραμπ επεδίωκε πάντα να υποβαθμίζει την πολιτική συζήτηση στο επίπεδό του, με επίκληση στο θυμικό των οπαδών, με την απλοποίηση πολύπλοκων ζητημάτων, με την απειλή της βίας (της «σφαγής» που, αφενός, ισχυρίζεται πως κυριαρχεί στην αμερικανική κοινωνία, και, αφετέρου, που θα ακολουθήσει εάν δεν εκλεγεί αυτός). Η απόπειρα δολοφονίας του τον βοηθάει να φέρει όλα αυτά τα στοιχεία στο κέντρο της πολιτικής σκηνής, σε μορφή που μπορούν να καταλάβουν οι οπαδοί του. Από πριν, παρουσίαζε εαυτόν ως ο άνθρωπος που στέκει μεταξύ των πολιτών και σκοτεινών δυνάμεων που θέλουν να τους στερήσουν απ’ όσα αγαπούν. Τώρα συγκαταλέγεται και ο ίδιος μεταξύ των πολύτιμων αγαθών που υποτίθεται πως οι αντίπαλοι θέλουν να καταστρέψουν. Το «άγγιγμα» του θανάτου προσδίδει στον Τραμπ μια υπερδύναμη, ενισχύει την εμπιστοσύνη των οπαδών σε αυτόν και, την ίδια ώρα, αυτός γίνεται ένας με αυτούς. Δεν είναι πια αυτός που στέλνει άλλους να καταλάβουν το Καπιτώλιο και να κινδυνεύσουν. Κι αυτός κινδύνευσε το Σάββατο, έτσι γίνεται κι αυτός ένας απ’ αυτούς.
Η «υπερδύναμη» αυτή του Τραμπ θα παίξει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις απ’ εδώ και μπρος. Απ’ αυτόν εξαρτάται πώς θα βγει η Αμερική απ’ αυτή τη δύσκολη ώρα. Ο Τραμπ διαθέτει τη δύναμη να προκαλεί ολοένα μεγαλύτερη σύγκρουση –κάτι που είχε προαναγγείλει πριν από την απόπειρα εναντίον του– αλλά και να συμβάλλει στην εκτόνωση της έντασης, καθώς και οι πιο αγριεμένοι οπαδοί του θα υποχρεωθούν να πειθαρχήσουν στις προτροπές του. Οι πρώτες σκέψεις του (σε συνεντεύξεις και αναρτήσεις) δείχνουν ότι ίσως κάτι άλλαξε στον Τραμπ, ότι ίσως κατάλαβε την ευθύνη της θέσης του, ότι ίσως ζητήσει ηρεμία και ενότητα, όπως ήδη έπραξε ο Τζο Μπάιντεν. Ισως ο Τραμπ πιστεύει ότι πλέον είναι τόσο κοντά στο να κερδίσει τις εκλογές που δεν χρειάζεται να βασίζεται στον διχασμό και στη σύγκρουση. Οι πιθανότητες για τέτοιο ενδεχόμενο είναι μικρές. Αλλά, όπως ο ίδιος πίστεψε, γίνονται και θαύματα.
