Του Λάρκου Λάρκου
Η είδηση του CNN έκανε τον γύρο του κόσμου. Ο επικεφαλής εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, Καρίμ Χαν, δήλωσε στην Κριστιάν Αμανπούρ ότι «το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) ζητεί εντάλματα σύλληψης για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Β. Νετανιάχου και τον ηγέτη της Χαμάς Γιαχία Σινουάρ με την κατηγορία των εγκλημάτων πολέμου και των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας για τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου στο Ισραήλ και τον πόλεμο που ακολούθησε στη Γάζα». Επίσης, «εντάλματα για τον υπουργό Άμυνας του Ισραήλ Γιοάβ Γκάλαντ, καθώς και για δύο άλλους κορυφαίους ηγέτες της Χαμάς, τον Μοχάμεντ Ντιάμπ Ιμπραχίμ αλ Μάσρι, τον ηγέτη των Ταξιαρχιών Αλ Κάσεμ και γνωστότερο ως Μοχάμεντ Ντέιφ, και τον Ισμαήλ Χανίγια, τον πολιτικό ηγέτη της Χαμάς».
Το Ισραήλ δεν είναι μέλος του ΔΠΔ, ωστόσο, το ίδιο το ΔΠΔ υποστηρίζει ότι «έχει δικαιοδοσία στη Γάζα, την Α. Ιερουσαλήμ και τη Δ. Όχθη, αφού οι Παλαιστίνιοι ηγέτες συμφώνησαν επίσημα να δεσμευτούν από τις ιδρυτικές αρχές του δικαστηρίου το 2015».
Β. Νετανιάχου: Πολύ δύσκολα θα πάει ξανά επίσημο ταξίδι στο εξωτερικό, πλην –ίσως– ΗΠΑ, ουσιαστικά κηρύσσεται persona non grata. Ένταλμα σύλληψης από το ΔΠΔ και ταυτόχρονα τρεις εκκρεμείς δικαστικές υποθέσεις για διαφθορά ενώπιον της ισραηλινής δικαιοσύνης. Η δίκη για διαφθορά άρχισε, αλλά διεκόπη στις 7/10. Θα συνεχιστεί, και εγγύηση γι’ αυτό είναι η στιβαρή γενική εισαγγελέας της χώρας αυτής, Γκαλί Μπαχαράβ-Μιάρα. Αδίστακτος, κυνικός, νάρκισσος, καταστρέφει εκ πεποιθήσεως τις ελπίδες για ειρήνευση στη Μ. Ανατολή: 1) «Αδειάζοντας» διαρκώς τη μετριοπαθή Παλαιστινιακή Αρχή με το να αφαιρεί το χαλί κάτω από τα πόδια του Αμπάς (2014, απόρριψη προτάσεων Κέρι), 2), Αξιοποιώντας την τυφλή πολιτική της «Χαμάς», καθώς χάρις σε αυτήν δεν βρίσκεται τώρα στη φυλακή, 3), Παίζοντας με επιτυχία το χαρτί του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ –από όπου αντλεί και την απύθμενη αλαζονεία του, 4) Επιδιώκοντας στρατιωτικό έλεγχο επί της Γάζας και επικυριαρχία επί της Δ. Όχθης.
Η εξέλιξη παρέχει στην Κύπρο μία ευκαιρία για να δούμε με κριτικό φακό, όλα όσα συγκρότησαν τη διεφθαρμένη φιλία Νετανιάχου-Αναστασιάδη. Πρώτο, να δούμε το κόστος που έχει υποστεί το Κυπριακό από τη «φιλία» αυτή, με την εγκατάλειψη των συνομιλιών και ταυτόχρονα με το Τρίκωμο γεμάτο από Ισραηλινούς αγοραστές γης/οικιών. Δεύτερο, να δούμε ξανά όλα όσα συνέβαιναν με τις λεγόμενες «Τριμερείς». Τρίτο, να δούμε ξανά το άδοξο τέλος με τον EastMed και το πόσο χρονικό διάστημα ο Ν. Αναστασιάδης, με τη συνδρομή Νετανιάχου, παραπλανούσε την κοινή γνώμη, ενώ γνώριζε πως ήταν ένα μη βιώσιμο project –οικονομικά, γεωπολιτικά.
Αμέσως μετά την απόφαση του ΔΠΔ, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μ. Αμπάς (22/5) χαιρέτισε την απόφαση Ιρλανδίας, Ισπανίας και Νορβηγίας να αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό κράτος. Στην ίδια ανακοίνωση γίνεται αναφορά και στα «οκτώ μέλη της Ε.Ε. που αναγνωρίζουν ήδη την Παλαιστίνη: η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Ελληνική Διοίκηση της Νότιας Κύπρου και η Σουηδία». Μιλώντας στο politis.com.cy ο πρέσβης της Παλαιστίνης στην Κύπρο σχολίασε την φράση «εδνκ» ως εξής: «Πρόκειται για λάθος του μεταφραστή της ανακοίνωσης από τα αραβικά στα αγγλικά. Η ανακοίνωση του Παλαιστίνιου προέδρου πλέον έχει διορθωθεί». Έτσι στο επίσημο κείμενο από: η «Ελληνική Διοίκηση της Νότιας Κύπρου», έγινε «Κύπρος».
Στο ίδιο ρεπορτάζ σημειώνεται: «Έξαλλος με τον μεταφραστή του ο Παλαιστίνιος πρόεδρος. Μόλις έγινε αντιληπτό, ο Παλαιστίνιος πρόεδρος, ο οποίος εμφανίζεται έντονα ενοχλημένος με τον μεταφραστή, έσπευσε άμεσα να ζητήσει διόρθωση και στο αγγλικό κείμενο, όπως και έγινε». Δεν γνωρίζω αν ο συντάκτης του ρεπορτάζ έχει πηγές τόσο κοντά στον Παλαιστίνιο πρόεδρο, ώστε να γνωρίζει ότι ήταν «έξαλλος». Αλλά σε ποιους εμφανίστηκε έτσι; Είναι οι στενοί του συνεργάτες που συνέταξαν την ανακοίνωση. Ο πιο κλειστός πυρήνας των συνεργατών του ελέγχει κάθε λέξη σε κάθε ανακοίνωση και ύστερα τα επόμενα βήματα –μετάφραση, δημοσιότητα κ.λπ.
Η Παλαιστινιακή Αρχή θέλησε να στείλει ένα μήνυμα δυσαρέσκειας στη Λευκωσία, η οποία εδώ και χρόνια έχει εξελιχθεί σε άκριτο οπαδό κάθε απόφασης του Νετανιάχου. Επιχειρεί «ένα βήμα εμπρός και ένα πίσω», χρησιμοποιώντας μία ορολογία ιδιαιτέρως επιλεγμένη, στοχευμένη –κάτι που μοιάζει με προειδοποίηση για «ανταπόδοση».
Για να μην κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας, δεν γίνονται λάθη σε αυτά. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι απολύτως γνωστή στην Παλαιστινιακή Αρχή, άρα η κοινή λογική λέει ότι ήταν μια σκόπιμη έκφραση δυσαρέσκειας. Έγινε ανάκληση της αρχικής διατύπωσης, πιθανότατα με δύο στόχους: 1) Την προειδοποίηση ότι την επόμενη φορά μπορεί και να μην γίνει κάτι ανάλογο, 2) Μια καθαρή πίεση στη Λευκωσία να προσέξει τις ισορροπίες που συγκροτούν και επηρεάζουν το γενικότερο Μεσανατολικό. Τα δύο πιο πάνω σημεία δεν μπορεί να τα αγνοήσει η Λευκωσία: εκ των πραγμάτων θα υποχρεωθεί να γίνει πιο προσεκτική. Γνωρίζει, άλλωστε, ότι το χθεσινό μήνυμα δεν εξαϋλώνεται –κάπου μένει στα συρτάρια.
Η Κύπρος είναι μικρό κράτος, οι κινήσεις της χρειάζεται να σταθμίζουν την κάθε επίπτωση, να ζυγίζουν το κόστος/όφελος. Η «πρόχειρη» διπλωματία στη Λευκωσία που βρίθει από μονομέρεια και μικρομεγαλισμό, οδηγεί την Κύπρο σε απώλεια ερεισμάτων της. Το να βάλεις όλα τα αβγά σου στο καλάθι του Νετανιάχου, συνιστά απρονοησία, καθώς παραβλέπει το κανονικό πλέον δεδομένο ότι τα αβγά σου μπορεί και να γλιστρήσουν...
