Το κείμενο αυτό δεν είναι κομματικό. Από την Κυριακή, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, θα αρχίσει - και πάλι - μια συζήτηση που δυστυχώς θα λήξει στο πρώτο τρανταχτό πρωτοσέλιδο, σε μερικές μέρες δηλαδή. Μια συζήτηση - ανάλυση για το αποτέλεσμα. Για τη μεγάλη αποχή, για τα πολλά άκυρα λόγω των διπλών εκλογών και της περιπλοκότητας, για το ψηλό ποσοστό των μη πολιτικών, των ινφουένσερς που έτρεξαν. Για τα μηνύματα των καιρών, για το τι πάει λάθος. Προβλέπω πως η συζήτηση θα είναι, και αυτή τη φορά, ρηχή. Γι΄αυτό και θα αφεθεί στη μέση με την πρώτη ευκαιρία.
Το ζήτημα όμως είναι σαφώς βαθύτερο. Δεν υπάρχει μια μονοσήμαντη απάντηση στα πολλά ερωτήματα που ήδη αναφύονται και από απόψε θα κατακλύσουν τη δημόσια συζήτηση. Ερωτήματα που θα ξεκινούν από την πολιτική ζωή και θα πηγαίνουν πίσω, θα φτάνουν μέχρι την παιδεία και την εκπαίδευση. Στη δική μου αντίληψη ανάποδα θα πρέπει να τεθούν τα ερωτήματα. Να ξεκινήσουμε από την παιδεία και να καταλήγουμε στην πολιτική κατάσταση. Που βεβαίως, για όλα τα ζητήματα για να γίνει έστω μία μικρή αλλαγή χρειάζονται την πολιτική. Και θα είναι ίσως μια καλή ευκαιρία, αν βεβαίως το κατανοήσουμε εμείς οι πολιτικοί πρώτα, να αναδείξουμε την πραγματική αξία της πολιτικής και των πολιτικών. Αλλά πρώτα χρειάζεται να καταλάβουμε εμείς οι ίδιοι αυτό το κενό.
Για να το καταλάβουμε, πρέπει να πάμε και να κάνουμε συζήτηση, αλλά ουσιαστική και σε βάθος, με τους ανθρώπους αυτού του τόπου. Όχι να κάνουμε πως συζητάμε για να καταγραφεί το γεγονός σε μερικά κλικς που θα αξιοποιηθούν λίγα λεπτά αργότερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά να πάμε και να κάτσουμε με τις ώρες. Να ακούσουμε και να προβληματιστούμε. Μετά να σκεφτούμε τις λύσεις. Μερικά κυρίαρχα ζητήματα τα ξέρουμε. Που πιθανόν να απαντούν και στο γιατί ψήφισαν όπως ψήφισαν, ή και γιατί δεν ψήφισαν. Θα μας πουν, ειδικά οι νεότεροι, για την ακρίβεια, για την απρόσιτη στέγη, για το αδιέξοδο στην ενέργεια. Θα μας πουν οι λίγο μεγαλύτεροι, για τη βία στα σχολεία, για τους εθισμούς των παιδιών τους. Θα μας πουν και άλλα πολλά. Βεβαίως, η κατανόηση και η καταγραφή είναι το πρώτο στάδιο. Προφανώς και δεν είναι αρκετό. Μετά θα πρέπει να δουλέψουμε, το μυαλό μας και την πένα μας και να μετατρέψουμε τα προβλήματα σε λύσεις, να μεταφράσουμε τις λύσεις σε εφαρμοσμένες πολιτικές. Αυτή είναι η αξία της πολιτικής. Έχοντας πάντα στο νου μας πως τα πάντα, ξεκινούν από τα παιδιά μας. Από την παιδεία, που περνά μέσα από τα σχολεία.
Αν η ανάγνωση το βράδυ της Κυριακής θα είναι πως το πρόβλημα είναι πως δεν καταφέραμε να φτάσουμε και να επηρεάσουμε τους συμπολίτες μας, θα είναι πιστεύω λανθασμένη. Είναι πιστεύω η ώρα να κάνουμε περισσότερα και να μιλάμε λιγότερο. Χρειάζεται να διαβάσουμε πως το ζήτημα δεν είναι η ελλιπής επικοινωνία του σημερινού μηνύματος, μα η πολλαπλή επικοινωνία ενός λανθασμένου μηνύματος. Το μήνυμα, το στόρυ, είναι που πρέπει να δούμε. Και όταν το φτιάξουμε, η επικοινωνία ίσως και να εμπνεύσει. Καλή ψήφο σε όλους.
*Βουλευτής Λευκωσίας ΔΗΣΥ | Πρόεδρος Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών | @dmdemetriou
