Στις 6 Μαΐου τα μέλη του Δημοκρατικού Συναγερμού καλούνται και πάλι να προσέλθουν στις κάλπες για να αναδείξουν με την ψήφο τους τα άτομα της υπόλοιπης ανώτατης ηγεσίας της Παράταξης. Το μεγάλο ενδιαφέρον διεκδίκησης μιας θέσης, η μεγάλη συμμετοχή στις εκλογές ανάδειξης προέδρου και οι εκατοντάδες νέες εγγραφές μελών φανερώνουν το ενδιαφέρον που συγκεντρώνει η παράταξη του Δημοκρατικού Συναγερμού ανάμεσα στα μέλη του αλλά και στην ευρύτερη κοινωνία. Ιδιαίτερα, δε, από τη στιγμή που αυτό συμβαίνει σε ένα κόμμα που δεν βρίσκεται στη συμπολίτευση αλλά στην αντιπολίτευση. Δεν είναι μυστικό, εξάλλου, ότι τα ιστορικά κόμματα της Κύπρου παρουσίαζαν εδώ και χρόνια σημάδια εσωτερικής κόπωσης και γήρανσης της βάσης τους. Ότι οι νέοι, και ιδιαίτερα οι ηλικίες των παραγωγικών ομάδων του πληθυσμού, αντιμετώπιζαν με επιφύλαξη έως και με αρνητισμό την εμπλοκή τους με κομματικές διαδικασίες και σώματα. Σήμερα παρατηρείται να επισυμβαίνει μία θετική αλλαγή η οποία όμως δεν θα κρατήσει για πολύ, εάν η νέα ηγεσία δεν μπορέσει να την συντηρήσει.
Περίπου μισό αιώνα από την ίδρυση του Δημοκρατικού Συναγερμού το 1976 παρατηρούνται σημαντικές αλλαγές στην ανθρωπογεωγραφία της Παράταξης. Μετά το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών η ανανέωση εν πολλοίς αποτέλεσε μία λαϊκή απαίτηση της βάσης και πραγματοποιήθηκε με δημοκρατικές διαδικασίες και με την επικύρωση της λαϊκής ψήφου. Επιπλέον, μέσα από τον διάλογο με τα μέλη της Παράταξης προκύπτει η ανάγκη ο Συναγερμός υπό τον νέο του ρόλο να δώσει καθαρές πολιτικές προτάσεις για μία σειρά καίριων ζητημάτων με κυρίαρχο το μεταναστευτικό, το εθνικό και μέτρα στήριξης νεών και συνταξιούχων. Τέλος, η εποχή κατά την οποία οι δημόσιες σχέσεις αξιολογούνταν ως βασικό θετικό χαρακτηριστικό πολιτικής δράσης άρχισε να ξεφτίζει. Αποδίδεται πολύ μεγαλύτερη έμφαση στα ανθρώπινα χαρακτηριστικά της ειλικρίνειας και της ευγένειας, δεν ανέχονται τον ελιτισμό, και ιεραρχούν τις πολιτικές ικανότητες ως απαραίτητο γνώρισμα. Επιζητούν όμως να ξαναδέσει ιδεολογικά η Παράταξη με τις αρχές της ίδρυσής της. Θέλουν να βλέπουν αυτό το νοητό δέσιμο των αξιών που τους οδήγησαν με ενθουσιασμό αλλά και με θυσίες να ιδρύσουν την Παράταξη να περιλαμβάνεται στον σημερινό σύγχρονο πολιτικό λόγο.
Μπορεί η νέα ηγεσία του Συναγερμού να ανταποκριθεί σε αυτό το κάλεσμα και να το δει ως μία ευκαιρία για να μεγαλώσει την Παράταξη και να την δυναμώσει; Πιστεύω πως ναι, εφόσον κρατήσει την Παράταξη ενωμένη στις αμέσως επόμενες πολιτικές και εκλογικές τις μάχες. Αξιοποιώντας όλα της τα στελέχη, παλιά και νέα. Ανασυγκροτώντας και εμπλουτίζοντας τις Τοπικές Επιτροπές με στελέχη από τη ΝΕΔΗΣΥ και την ΠΡΩΤΟΠΟΡΊΑ. Αναβαθμίζοντας τα Επαρχιακά της Συμβούλια και δίνοντας χαρτοφυλάκια ανά τομέα ευθύνης σε αντιπροέδρους και μέλη του Πολιτικού Γραφείου. Ένας Δημοκρατικός Συναγερμός ανανεωμένος και σε πλήρη αναδιάταξη θα αποτελεί την πλέον ελκυστική πολιτική επιλογή εφόσον όλο αυτό περικλείει και ένα ουσιαστικό πολιτικό περιεχόμενο. Ο Συναγερμός έχει τη δυνατότητα παραγωγής πρωτογενούς πολιτικής αλλά και τον μεγαλύτερο αριθμό έμπειρων στελεχών, που υπηρέτησαν από εκτελεστικές θέσεις ευθύνης, που μπορούν να αξιοποιηθούν για να διαθέτει τα πολιτικά αντανακλαστικά.
Βεβαίως, όλα τα πιο πάνω προϋποθέτουν συλλογικότητα και αφοσίωση. Κανείς δεν υποχρεώνει κανέναν να βρίσκεται στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Η συμμετοχή είναι ελεύθερη συνειδητή πολιτική επιλογή η οποία εμπερικλείει δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. Κυρίως την ηθική υποχρέωση, όταν διαφωνείς να διαχωρίζεις μεν τη θέση σου και να αποχωρείς, ή να παραμένεις και να δείχνεις σεβασμό στην απόφαση της πλειοψηφίας. Μόνο έτσι προχωρά μπροστά ένα δημοκρατικό σώμα και μια συλλογικότητα. Διαφορετικά δεν θα είμαστε Παράταξη, αλλά μια ευκαιριακή σημαία προς όφελος ατομικών φιλοδοξιών.
Εν κατακλείδι, διανοίγεται μία μεγάλη ευκαιρία στο μακρύ βιβλίο του Δημοκρατικού Συναγερμού, το γεμάτο από μεγάλες στιγμές, ιστορικά ορόσημα, νίκες και απογοητεύσεις, για να ξεκινήσει μία νέα σελίδα αισιόδοξη και νικηφόρα. Δεν θα είναι μια εύκολη πορεία, ούτε και θα έρθει η επιτυχία από τη μία μέρα στην άλλη. Απαιτεί σκληρή δουλειά και δύσκολες αποφάσεις, ενότητα και αφοσίωση. Αλλά, αν είναι μία παράταξη που διαθέτει την τόλμη να βγαίνει μπροστά, να διεκδικεί και να γράφει ιστορία, είναι αυτή του Δημοκρατικού Συναγερμού, και σε αυτή τη νέα σελίδα θέλω να δηλώσω ξανά, παρούσα.
Η κα Ξένια Κωνσταντίνου είναι μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου ΔΗΣΥ και υποψήφια αντιπρόεδρος ΔΗΣΥ.
