Του Λάρκου Λάρκου
O υπουργός Άμυνας Μ. Γιωργάλλας, μιλώντας στο Sigma, αποκάλυψε ότι «θα εγκατασταθούν περίπου 180 κάμερες σε όλο το μήκος της γραμμής αντιπαράταξης για να έχουμε εικόνα από όλη τη γραμμή». Γιατί τα πιο πάνω; Απαντά ο ΥΠΑΜ: «Στόχος είναι να αποδείξουμε την εργαλειοποίηση των ροών μεταναστών. Τεκμήρια τα οποία θα παρουσιάσουμε κάποια στιγμή στην Ε.Ε. για να καταλάβουν ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι αυτό που νομίζουν, αλλά είναι μια προσπάθεια που ξεκινά από την Τουρκία μεθοδευμένα». Εφόσον αυτός είναι ο στόχος, αντί 180 κάμερες, θα μπορούσαμε να στείλουμε στην Ε.Ε. ως αποδεικτικά στοιχεία τις δηλώσεις του τέως ΥΠΕΣ Ν. Νουρή και έτσι να κλείσει το θέμα.
Η δήλωση Νουρή: «Εμείς είμαστε η χώρα που υφίσταται αυτήν την εργαλειοποίηση στον υπέρτατο βαθμό... Νέα παράνομη εισβολή πληθυσμών στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί ακόμη μια έκνομη ενέργεια της Τουρκίας, που στόχο έχει τη δημογραφική αλλοίωση και αλλοτρίωση της Κύπρου». Αλλά προφανώς ο ΥΠΑΜ πριν να προβεί στις δηλώσεις αυτές, δεν είχε μελετήσει ενδελεχώς Νουρή. Ξανά ο τέως ΥΠΕΣ: «Στο Συμβούλιο Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. επιδείχθηκε απροθυμία ορισμένων κρατών-μελών να προωθήσουν για ψήφιση στο Ευρωκοινοβούλιο τον Κανονισμό για την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, μια εξέλιξη που αφήνει για μια ακόμα φορά, τον ηθικό αυτουργό του προβλήματος στην Κύπρο, την Τουρκία, στο απυρόβλητο και μακριά από τις όποιες κυρώσεις» (Πηγή: Reporter, 11/12/22).
Αφού όλα είναι τόσο σαφή, ποιο λόγο είχαν «ορισμένα κράτη-μέλη» να μην ψηφίσουν τον Κανονισμό; Τι τρέχει; Συμβαίνει κάτι ή μάς έχουν στο στομάχι; Στην καρδιά του θέματος (Μεταναστευτικό, Ε.Ε. – Τουρκία) ο Επίτροπος Γειτονίας και Διεύρυνσης Όλιβερ Βάρχεϊ δήλωσε:
«Η Ε.Ε. συνεχίζει να υλοποιεί τη δέσμευσή της όσον αφορά τη συνεργασία με την Τουρκία. Η Τουρκία φιλοξενεί τη μεγαλύτερη κοινότητα προσφύγων στον κόσμο, φιλοξενώντας περίπου 4 εκατομμύρια πρόσφυγες από το 2015. Σε αυτούς περιλαμβάνονται 3,6 εκατομμύρια καταγεγραμμένοι Σύριοι πρόσφυγες και 330.000 καταγεγραμμένοι πρόσφυγες από άλλες χώρες. Η Τουρκία συνεχίζει να καταβάλλει αξιέπαινες προσπάθειες για την υποδοχή, τη στήριξη και τη φιλοξενία προσφύγων και μεταναστών. Από το 2015, η Ε.Ε. έχει κινητοποιήσει 9,5 δισ. ευρώ για τους πρόσφυγες και τις κοινότητες υποδοχής στην Τουρκία. Σε αυτό το συνολικό πόσο περιλαμβάνεται, ως βασική συνιστώσα της δήλωσης Ε.Ε. – ουρκίας του 2016, η Διευκόλυνση για τους πρόσφυγες στην Τουρκία ύψους 6 δισ. ευρώ, με 3 δισ. ευρώ από τον προϋπολογισμό της Ε.Ε. και 3 δισ. ευρώ από τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Από το συνολικό ποσό της Διευκόλυνσης έχουν εκταμιευθεί μέχρι σήμερα πάνω από 4,9 δισ. Ευρώ» Πηγή: www.euro2day.gr/.../komision-egkrish-12-dis-sthn...
Προφανώς το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό, πολύ σύνθετο και προφανώς δεν θα επιλυθεί με τον τρόπο που μάθαμε να χειριζόμαστε το (κλασικό) Κυπριακό. Γι’ αυτό με τον «τρόπο Νουρή» δεν μπορείς να πετύχεις πολλά. Με τον «τρόπο Βάρχεϊ», δηλαδή με τον τρόπο που δουλεύει το σύστημα Ε.Ε., μπορείς να πετύχεις περισσότερα. Ειδικότερα, θεωρώ ότι θα μπορούσαν να γίνουν βήματα με συνάντηση Χριστοδουλίδη - Τατάρ επί τούτου.
Ο Τ/κ ηγέτης έχει προτείνει ως ειδικό θέμα συζήτησης τους σεισμούς. Μπορεί να εμπλουτιστεί η συζήτηση με το μεταναστευτικό. Υπάρχουν κοινά συμφέροντα για να μελετηθούν τρόποι συνεργασίας με τη μορφή που έχουν οι λειτουργούσες από το 2018 Τεχνικές Επιτροπές –άλλες με επιτυχία, άλλες με υστέρηση. Αλλά υπάρχουν, λειτουργούν και αυτό αποτελεί τη βάση για το επόμενο βήμα. Μια πρόταση για τη δημιουργία Τεχνικής Επιτροπής για το Μεταναστευτικό αποτελεί την, υπό τις περιστάσεις, καλύτερη δυνατή απάντηση στις συνεχείς μεταναστευτικές ροές και που συνδέονται με τις ροές από τα Κατεχόμενα και την ανάγκη για συνεργασία για να περιοριστούν ή να ελέγχουν στα σημεία που υπάρχει μεγάλη δυνατότητα. Θεωρώ ότι τόσο ο ΟΗΕ όσο και η Ε.Ε. θα μπορούσαν με ευκολία να μπουν στο παιχνίδι, καθώς ο ΟΗΕ έχει υπό την εποπτεία του την «νεκρή ζώνη» και η Ε.Ε. εποπτεύει τον Κανονισμό της «Πράσινης Γραμμής».
Ο Όλιβερ Βάρχεϊ έχει το κλειδί γιατί έχει τη μεγάλη εικόνα. Με τις πιο πάνω δηλώσεις του μάς λέει δημόσια το πλαίσιο και τις κατευθύνσεις πάνω στις οποίες κινείται η Ε.Ε. Άρα μπορούμε να μπούμε σε αυτό το πνεύμα και να αναζητήσουμε τις λύσεις μαζί με την Ε.Ε., όχι με «πετροβολητό» επί της πραγματικότητας. Η έναρξη ενός διαλόγου Κύπρου – Τουρκίας μέσω Ε.Ε. είναι εφικτή. Φτάνει να προετοιμαστούμε κατάλληλα, να έχουμε εφικτές προτάσεις και να πείσουμε με επιχειρήματα και όχι με συνθήματα. Όσο υποτιμούμε ή αγνοούμε τα συμφέροντα και τις ικανότητες των άλλων, όσο η εικόνα μας είναι στενής χωρητικότητας, προφανώς θα κερδίζουμε το έλασσον. Μπορούμε να απλώσουμε τον χάρτη, να δούμε τις προσεγγίσεις της Ε.Ε. και να έχουμε το μέγιστο δυνατό κέρδος με την καλύτερη δυνατή διαχείριση ενός πολύπλοκου ζητήματος.
