Χιούστον, λαμβάνεις; (Ι)

Χιούστον, λαμβάνεις; (Ι)

Δύο δολοφονίες με διαφορά 30 και κάτι ωρών σε Λευκωσία και Λεμεσό, αλλά στο ΔΗΚΟ ενημερώθηκαν για θέματα που άπτονται των αρμοδιοτήτων του υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως από την αρμόδια υπουργό κα Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου. Όλα κι όλα, προέχει η ενημέρωση των κομμάτων και όχι το κεφάλια μέσα για να δούμε πώς θα λύσουμε τα προβλήματα του χαρτοφυλακίου μας. Η δε ηγεσία της Αστυνομίας και ο αρχηγός της μάλλον ακόμα να συνέλθουν από την αυστηρά επίπληξη του προέδρου της Δημοκρατίας, μετά τα έκτροπα σε Χλώρακα και Λεμεσό, και γι’ αυτό ο κ. Παπαθεοδώρου μοιάζει μουδιασμένος. Πάντως, για να είμαι ειλικρινής κι εγώ έτσι θα αντιδρούσα αν με κατσάδιαζε ον κάμερα ο προϊστάμενός μου, χτυπώντας και το χέρι του στο τραπέζι. Αλλά πάντως, μπράβο στον κ. Παπαθεοδώρου, τίποτε δεν τον ταράζει και μάλλον τίποτε δεν τον μετακινεί, των δικαστηρίων γαρ…

Χιούστον, λαμβάνεις; (ΙΙ)

Η Αστυνομία μας έχει θέματα στα οποία θα πρέπει χωρίς χρονοτριβή να εγκύψει η Πολιτεία. Διαβάστε το ρεπορτάζ του συναδέλφου Ανδρέα Γιωργάλλα στη σελίδα 5 της σημερινής Καθημερινής και θα καταλάβετε. Τα κενά πολλά, τα προβλήματα πολλά, και λιγότερη η θέληση να τα συμμαζέψουμε… Βέβαια, όταν η κα Κουκκίδη-Προκοπίου ζητάει τεχνογνωσία από τον Νίκο Κόσιη καταλαβαίνετε για τι μεθοδολογία συζητάμε (διαβάστε και το ρεπορτάζ της διευθύντριας της Καθημερινής Μαρίνας Οικονομίδου επίσης στη σελίδα 5). Τα δε κόμματα τηρούν σιγή ιχθύος, μιας και μάλλον αρκούνται στο να καταδικάζουν διά της σιωπής τους και περί άλλων να ενημερώνονται, όπως είπαμε και παραπάνω. Ούτε τα λαλίστατα γραφεία Τύπου των Οικολόγων και του Δημοκρατικού Συναγερμού, που στέλνουν ανακοινώσεις και για το πέταγμα της μύγας πάνω από αλμυρά, δεν είχαν τίποτε να πουν. Γύρευε τη δουλειά σου, θα σκέφτηκαν, στα γραφεία τους, μην πάμε απ’ τ’ άδικο.

Ιδού ο Μεσσίας έρχεται…

Και τώρα που θυμήθηκα τους Οικολόγους… έχει χάζι η διαδικασία εκλογής νέου προέδρου. Ο κ. Περδίκης διεκδικεί και πάλι την προεδρία του κόμματος. Καλεί μάλιστα τους άλλους συναγωνιστές του, την Έφη Ξάνθου και τον Σωτήρη Χρίστου, να αποσύρουν τις υποψηφιότητές τους. Ξεκαθάρισε δε ότι προτίθεται να αναλάβει την προεδρία του κινήματος μόνο για το υπόλοιπο της θητείας του παραιτηθέντα Χαράλαμπου Θεοπέμπτου, δηλαδή για θητεία ενός χρόνου και δύο μηνών. Στόχος του, όπως είπε, να επέλθει η ενότητα στο κόμμα για να μπορέσει να προχωρήσει ενωμένο στις απαραίτητες αλλαγές και τον εκσυγχρονισμό. Αυτό όλο πώς γίνεται να μην το βλέπει ως νέα πολιτική καριέρα, εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω, δηλαδή τι είναι; Τι θα αλλάξει σε ένα χρόνο και δύο μήνες; Θα ενώσει τα διεστώτα μέρη ως άλλος Μεσσίας, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να πατήσει σε στέρεο έδαφος; Ο Θεός και ο Δαρβίνος να το φωτίσει το κίνημα να πάνε μπροστά.

Το 2030 αποχαιρέτα το!

Και γιατί η στήλη το έχει απορία, τελικά, τι θα γίνει με την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2030 και τη Λευκωσία; Μετά την αποχώρηση του Γιάννη Τουμαζή ουδέν νεότερο. Μας είχαν πει πως τον Σεπτέμβριο θα ξέραμε περισσότερα για την υποψηφιότητα, πως θα έβρισκαν και τα λεφτά και πως η τελευταία μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης θα έμπαινε στο παιχνίδι δυναμικά. Τελικά; Κάνουν δεύτερες σκέψεις στον Δήμο ή θα ανακοινώσουν πράματα και θάματα με το Nicosia For Art που θα μας θαμπώσουν όλους; Πάντως, Λάρνακα και Λεμεσός προχωράνε. Ίσως θα έπρεπε να ενημερώσουν για το τι προτίθενται να κάνουν, όχι τίποτε άλλο, αλλά είναι κρίμα να χάνουμε την ώρα μας να πηγαινοερχόμαστε σε ανούσιες συνεντεύξεις Τύπου και να σπαταλιόνται εργατοώρες σε πρότζεκτ που είναι θνησιγενή. Δεν είναι κακό να μην μπορεί να είναι υποψήφια μια πόλη, κακό είναι να θεωρεί πως μπορεί, ενώ ξέρει πως δεν μπορεί.