Θέλουν ή όχι;

Θέλουν ή όχι;

Συμφωνεί η στήλη ότι τα εργασιακά των εκπαιδευτικών είναι θέμα του υπουργείου Παιδείας και των συντεχνιών, αλλά όταν συνέχεια μπαίνει στη δημόσια συζήτηση το θέμα των ονομαστηρίων του αρχιεπισκόπου θα πρέπει επιτέλους να πάρουν θέση και οι συντεχνίες και οι εκπαιδευτικοί, ανεξαρτήτως ποιος το εγείρει. Ποιοι είναι υπέρ και ποιοι είναι κατά, ξεκάθαρες κουβέντες. Δεν θα πάρει αποφάσεις καμία συντεχνία, κανένας εκπαιδευτικός, αλλά θα πρέπει να ξέρουμε προς τα πού κινείται η εκπαιδευτική κοινότητα. Και το ερώτημα είναι ξεκάθαρο, θέλουν οι εκπαιδευτικοί να είναι αργία η ονομαστική εορτή του εκάστοτε αρχιεπισκόπου ή δεν θέλουν. Επίσης, επιχειρήματα ότι στο όνομα του αρχιεπισκόπου τιμάται η προσφορά της Εκκλησίας της Κύπρου δεν είναι και πολύ ισχυρά, διότι θα μπορούσε κάποιος να πει ότι αυτή η προσφορά, την οποία ουδόλως η Στήλη υποτιμά, θα μπορούσε να εορτάζεται την ημέρα των Τριών Ιεραρχών. Ξεκάθαρες λοιπόν κουβέντες από την εκπαιδευτική κοινότητα και τις διάφορες συλλογικότητές τους. Ή θέλουν και όλα μένουν όπως είναι ή δεν θέλουν και αν είναι οι περισσότεροι ας πολεμήσουν για να αλλάξουν τα πράγματα. Τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

Μεγάλο πρόβλημα

Η σκηνή με τις μαθήτριες που δερνόντουσαν έξω από σχολικό κτήριο στη Λευκωσία και τις/τους συμμαθήτριες και συμμαθητές τους να παρακολουθούν τη συμπλοκή μόνο ανησυχία και τρόμο μπορεί να προκαλεί. Σημαίνει ότι η κοινωνία νοσεί εξ απαλών ονύχων και πρέπει να παρθούν δραστικά μέτρα από το υπουργείο Παιδείας, από τον Οργανισμό Νεολαίας, από την Επιτροπή Παιδείας της Βουλής και από όλες τις υπόλοιπες αρχές και φορείς του κράτους. Είναι καιρός να εκπονηθούν ολιστικά μακροπρόθεσμα προγράμματα αντιμετώπισης τέτοιων φαινομένων. Σίγουρα δεν θα λυθούν τα προβλήματα από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Να μελετήσουν πώς άλλες χώρες αντιμετώπισαν παρόμοια προβλήματα, να φέρουν καλές πρακτικές από άλλα υπουργεία άλλων κρατών και μετά από σοβαρή μελέτη να τα προσαρμόσουν στην κυπριακή πραγματικότητα. Ενεργό ρόλο θα πρέπει να έχουν και οι συντεχνίες των εκπαιδευτικών και επιτέλους να ορθώσουν το ανάστημά τους απέναντι στη γραφειοκρατία του υπουργείου Παιδείας, που δεν καταλαβαίνει τα προβλήματά τους. Εκείνοι ζουν στα σχολεία, έχουν ευθύνη και υποχρέωση να θίγουν με κάθε τρόπο τα κακώς κείμενα. Και ναι, να αντιμιλήσουν στον εργοδότη τους, όταν αυτός δεν τους προσφέρει ασφαλές εργασιακό περιβάλλον.

Του καφέ το παραμύθι

Κάποτε στις πολεμικές εκστρατείες και στον 20ό αιώνα βασικά είδη που παρέχονταν στους στρατιώτες ήταν ο καφές και η ζάχαρη, μεταξύ άλλων. Αλλά τότε ήταν και δυσεύρετα και ακριβά προϊόντα. Σήμερα, η κυβέρνηση έδειξε ότι σκέφτεται με τρόπο πονηρό και παλαιικό, εφαρμόζοντας τον μηδενισμό του συντελεστή ΦΠΑ σε ζάχαρη και καφέ. Ένα ημίμετρο κατά της ακρίβειας, που μοιάζει να πάρθηκε χωρίς βαθύτερη σκέψη και έτσι για να δώσουμε στους πολίτες… παντεσπάνι και ας μην έχουν ψωμί να φάνε. Πάντως, όπως ενημερώνεται η στήλη στο υπουργείο Οικονομικών δεν φαίνεται να είναι προετοιμασμένοι για τις δυσκολίες που θα φέρει το 2024. Ιδίως αν λάβουμε υπόψη μας ότι για να αντιμετωπίσουν την ακρίβεια προτίμησαν να λάβουν μέτρα για τον καφέ και τη ζάχαρη. Έχουμε να δούμε συμπληρωματικούς… που θα πάει σύννεφο. Κεραυνοί εν αιθρία δεν θα τους λέμε πάντως.

Προβληματικό περιστατικό

Υπερωριών το ανάγνωσμα αυτή τη βδομάδα και η αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος κα Δόξα Κωμοδρόμου έγραψε βίρα υπερωρίες. Ο κ. Λετυμπιώτης τις υπέγραψε και γενικά στο Προεδρικό εργάζονται πολύ και πρέπει να αμείβονται όσο για τους άλλους υπαλλήλους, αυτοί δεν πρέπει να στεναχωριούνται, αφού η κυβέρνηση φρόντισε για την ΑΤΑ και πολύ τους είναι.

Αλλά για σοβαρευτούμε η στήλη πιστεύει πως κάποια πράγματα θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με τη δέουσα σοβαρότητα κυρίως, όταν αυτά αφορούν πολιτειακούς λειτουργούς. Δυστυχώς, ένα σχετικά εύκολα διαχειρίσιμο περιστατικό, αν και εξόχως προβληματικό, στο Προεδρικό δεν κατάφεραν να το χειριστούν και όλοι εν χορώ, κα Πική, κ. Βίκτωρας Παπαδόπουλος, κ. Λετυμπιώτης, ο καθένας με τον τρόπο του είπαν: «Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο». Αλλά και ο πρόεδρος ως φιλόθρησκος δεν τους ενέπνευσε το «απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι». Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου […] Μη εκκλίνης την καρδίαν μου εις λόγους πονηρίας, του προφασίζεσθαι προφάσεις εν αμαρτίαις», λέω εγώ.