Του Απόστολου Κουρουπάκη
Στην εκκλησιαστική ιστορία είναι γνωστός ο θεσμός της «ζητείας», ένας θεσμός με τον οποίο μία μονή κυρίως αναζητούσε οικονομικούς πόρους προκειμένου να αντιμετωπίσει έκτακτες ή μη οικονομικές ανάγκες. Τότε ένας ικανός μοναχός αναλάμβανε, περιοδεύοντας, να συγκεντρώσει χρήματα για το καθίδρυμά του. Το «Ταξίδιον», όπως ονομαζόταν η αποστολή του μοναχού ήταν μακρύ και πολλές φορές επίπονο. Μαζί του πολλές φορές, όχι πάντα, μετέφερε κειμήλια της μονής, τα οποία οι πιστοί προσκυνούσαν, δίνοντας την ελεημοσύνη τους. Αυτό το «Ταξίδιον» το ανακοίνωνε ο ιεράρχης με τη λεγόμενη «Απανταχούσα», μία εγκύκλιο, με την οποία απευθυνόταν στο χριστεπώνυμο πλήθος για διάφορα ζητήματα.
Συν τω χρόνω, ωστόσο, αυτή η συνήθεια εξέλιπε… και φυσικά βρέθηκαν άλλοι τρόποι οικονομικής ενίσχυσης, με τη μονή του Οσίου Αββακούμ να έχει προχωρήσει πολύ μακριά από την επίκληση στο θρησκευτικό συναίσθημα. Κάτι που συνέβαινε μπροστά στα μάτια μας, αλλά δεν δώσαμε ποτέ την προσοχή που ίσως χρειαζόταν, τόσο εμείς ως απλοί πολίτες, όσο και η Εκκλησία, Μητρόπολη Ταμασού και Ορεινής εν πρώτοις και Αρχιεπισκοπή έπειτα.
Ανατρέχοντας σε μηνύματα σε πλατφόρμα επικοινωνίας μέσω της οποίας οι πατέρες της μονής επικοινωνούσαν με το ποίμνιό τους είδαμε πώς στήνεται ένα άρτιο εμπορικό/διαφημιστικό δίκτυο. Φυσικά, εκτός από τη διαφήμιση των προϊόντων της μονής, οι πατέρες ζητούσαν τη συνεισφορά των πιστών, όπως είναι γνωστό, και για τις απαραίτητες εργασίες εξωραϊσμού της μονής. Οι τιμές για τις βασιλόπιτες εκκινούσαν από 20 ευρώ (για 10-15 άτομα) και έφταναν ώς τα 150 ευρώ (150-160 άτομα). Οι επιλογές του ζαχαροπλαστείου πάντως ήταν πολλές, και έτσι οι πιστοί μπορούσαν να έχουν ορθογώνιες βασιλόπιτες των 30, των 50 και των 100.
Το προσκυνητάρι
Επίσης οι πιστοί μπορούσαν να λάβουν την ευλογία με την εισφορά των 100 ευρώ για το προσκυνητάρι του Αγίου… «Αναζητούνται οι τελευταίοι δωρητές για την κατασκευή ξυλόγλυπτου προσκυνηταριού - θρονί, για την τοποθέτηση της εφέστιου εικόνας του Οσίου Αββακούμ! Μια ευλογία που μπορεί να λάβει κάθε οικογένεια με την εισφορά των 100 ευρώ»… τι είναι 100 ευρώ μπροστά στη σωτηρία της ψυχής.
Βέβαια, τα 100 ευρώ δεν είναι τίποτε μπροστά στα χρήματα που οι πιστοί καλούνταν να δώσουν για τις αγιογραφίες στο παρεκκλήσιο του τάφου του Οσίου Αββακούμ. Διαβάζουμε στο μήνυμα: «Αναζητούνται δωρητές για να αναλάβουν τις αγιογραφίες - παραστάσεις στο παρεκκλήσιο του τάφου του Οσίου Αββακούμ του Θαυματουργού. Τα ονόματα όλων των δωρητών θα αναγράφονται πάνω σε πλάκα εντός του Τάφου με τη δωρεά και την δέηση που ζήτησαν». Και τα ποσά μόνο ευκαταφρόνητα δεν ήταν. Έχουμε και λέμε: Μέγας Αρχιερέας - Δεσποτικός Θρόνος 2.500, η Ανάσταση του Χριστού 7.000 και η Κοίμηση της Θεοτόκου 7.000 ευρώ.
Ολόσωμες αγιογραφίες
Όσο για ολόσωμες αγιογραφίες, οι τιμές είναι ενιαίες, 1600 ευρώ, για τους: Άγιο Ευμένιο Σαριδάκη, Άγιο Νεκτάριο, Άγιο Νικηφόρο Λεπρό, Άγιο Φανούριο, Αγία Βρυαίνη, Αγία Σοφία Κλεισούρα, Άγιο Φιλούμενο, Άγιο Εφραίμ Νέας Μάκρης, Αγία Φωτού Καρπασίτισσα, Άγιο Αμβρόσιο και Άγιο Σπυρίδωνα.
Μετάλλεια (sic) και εικόνες
Όσο για τα μετάλλια αυτά ετιμούντο 1.000 ευρώ έκαστο, και θα αγιογραφούνταν 9 άγιοι, οι Άγιοι Ηλιοφωτος, Επίκτητος, Σοζώμενος (sic), Επίκτητος Κερύνειας, Κουρνούτας, Αθανάσιος, Μίκαλλος Ακανθούς, Συνέσιος Καρπασίας καθώς και ο Όσιος Ιλαρίων Βάσης. Οι μεγάλες εικόνες ετιμούντο πιο ακριβά, η Παναγία προστάτης των αγέννητων παιδιών είχε κοστολόγηση 2.500 ευρώ, με τον Χριστό ο ήλιος της δικαιοσύνης να κοστίζει 6.500 ευρώ.
Συνολικά το κόστος για τις αγιογραφίες και παραστάσεις στο παρεκκλήσιο του τάφου του Οσίου Αββακούμ ανερχόταν στις 52.100 ευρώ… και αυτά οι πατέρες της μονής τα ζητούσαν από τους πιστούς, με τις εκκλησιαστικές αρχές και τις φοροελεγκτικές υπηρεσίες της Δημοκρατίας να παρακολουθούν ανίκανες να παρέμβουν, έως ότου βρέθηκαν 800.000 ευρώ.
