Του Απόστολου Κουρουπάκη
Να τους λουστούμε Ι
Ωραία η ατάκα του τέως κυβερνητικού Εκπροσώπου Μάριου Πελεκάνου και νυν αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ: «Αρκετά ανεχτήκαμε το παραμύθι περί ενσωμάτωσης. Η αστυνομία οφείλει να επέμβει αποφασιστικά. Οι κάτοικοι της Χλώρακας δικαίως νιώθουν πως ο κόμπος έφθασε στο χτένι».
Πρώτο, δεν ήταν στην κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη και δεν ήταν υπουργός ο Νίκος Νουρής τότε; Δεν ήξερε ότι ο κόμπος στη Χλώρακα είχε φτάσει στο χτένι εδώ και πολύ καιρό; Τώρα, για την ενσωμάτωση και αν αυτό είναι παραμύθι, τι να πω, ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν αγαπημένος της Στήλης αυτής, για όλους τους λάθος λόγους όμως.
Γράφαμε στις 27 Ιουνίου 2021 «διάχυτος ο προβληματισμός για τον νέο κυβερνητικό Εκπρόσωπο, τον Μάριο Πελεκάνο, ο οποίος προτού καν αναλάβει έγινε υπέρ το δέον γνωστός» και συνεχίζαμε «Τώρα για κλειστά κέντρα, για απελάσεις, για μεταναστευτικό και λοιπά παρόμοια, απευθυνθείτε στον κ. Νουρή, τον καθ’ ύλην υπουργό!». Και μετά, στις 14 Νοεμβρίου 2021 τον ψέγαμε για τη δήλωση για το μεταναστευτικό/προσφυγικό «το πιο σημαντικό που αποδεικνύει την κρισιμότητα του προβλήματος είναι τα στοιχεία που αφορούν τους μαθητές με μεταναστευτική βιογραφία.
Πιο συγκεκριμένα στην προδημοτική εκπαίδευση ο αριθμός των εν λόγω μαθητών υπερβαίνει το 30% του συνόλου, ενώ στη δημοτική εκπαίδευση ανέρχεται στο 16%». Δεν τα καταφέρατε, όχι να ενσωματώσετε, αλλά ούτε και να εκπαιδεύσετε τα δικά μας παιδιά ότι με ψεύδη και με αερολογίες δεν παράγουμε σωστούς πολίτες.
Να τους λουστούμε ΙΙ
Γράφαμε τότε: «Πώς το έκανε η καρδιά του και εκείνου και του πολιτικού προϊσταμένου του, και του υπουργού Εσωτερικών να πουν ότι τα παιδιά με μεταναστευτική βιογραφία αποδεικνύουν την κρισιμότητα του προβλήματος. Όχι, το Πουρνάρα το αναδεικνύει, οι βάρκες στις ακτές το αναδεικνύουν. Αλλά ακόμα και αν δεχτούμε ότι θες να πεις ότι αλλοιώνεται ο δημογραφικός χαρακτήρας της χώρας από τους μαθητές που έρχονται από χώρες περίεργες και ότι μας τελειώνουν οι γηγενείς... κάνε το με σωστά νούμερα. Απαράδεκτοι, επικίνδυνοι. Φαντάζεστε, να έτυχαν τίποτα έφηβοι σε τίποτα κουβέντες του καφενέ και την επομένη να πάνε στο σχολείο τους;».
Σπέρνουμε φόβο… και μετά εκλέγουμε αντιπροέδρους. Γιατί όπως έγραφε και η Μαρίνα Οικονομίδου στη στήλη της στις 14 Νοεμβρίου 2021: «Όμως εμείς δεν θέλουμε μία κυβέρνηση που χρησιμοποιεί τον φόβο ως τη λύση. Δεν θέλουμε μία κυβέρνηση στην οποία εργαλειοποιούνται παιδιά για να επιτείνουν το αίσθημα της ανασφάλειας και της μισαλλοδοξίας. Αυτό από μόνο του επιβεβαιώνει πως η κατάσταση έχει ξεφύγει».
Τη βρήκαμε τελικά; Αμφιβάλλω. Εδώ ο Νίκος Νουρής, ο υπουργός Εσωτερικών που νόμισε πως με συρματοπλέγματα θα έλυνε το προσφυγικό, προαλείφεται για δήμαρχος Λευκωσίας… Μας βλέπω να μποϊκοτάρουμε και τη Μια Μηλιά, και μετά να σερνόμαστε στα ακάθαρτα του δρόμου…
Αιδώς, λίγη μόνο φτάνει
Και επειδή από πολιτικό κεφάλαιο σχίζουμε, έχουμε και τις δηλώσεις του Μαρίνου Σιζόπουλου, του προέδρου της ΕΔΕΚ, του κόμματος που είχε μέλος του τον Δώρο Λοΐζου. Δήλωσε πως «θα πρέπει να διασφαλιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα όσων δικαιούνται». Μετά πήγε να τα μπαλώσει με φληναφήματα και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Και ο κ. Σιζόπουλος είναι αρχηγός κόμματος, που θέλει αλά καρτ διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Αυτά κύριε Σιζόπουλε είναι αδιαπραγμάτευτα, είτε είσαι «παράνομος» είτε είσαι νόμιμος. Επίσης, το 6,46% των βουλευτικών στη Χλώρακα το 2021, πόσο να πάει το παντέρμο; 104 ψήφοι ήταν, άντε να φτάσετε στις 150, ε και; Το 2024 μπορεί να μην έχετε καν κόμμα. Είναι κρίμα, τουλάχιστον σεβαστείτε τον Δώρο Λοΐζου που μιλούσε για ψωμί και ελευθερία, που τον δολοφόνησαν μαύρες ψυχές, πωρωμένες. Και επαναλαμβάνω, τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είναι πίτσα για να την παραγγέλνεις αναλόγως των αλλεργιών σου…