Όλο και περισσότεροι άνθρωποι προσέχουν τη διατροφή τους, είτε λόγω προβλημάτων υγείας, είτε λόγω συνήθειας ή συμβουλής από διατροφολόγους και γιατρούς. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι, οι οποίοι κατανοούν πλήρως την ανάγκη της σωστής και ισορροπημένης διατροφής, βασισμένης σε ποιοτικά συστατικά, χωρίς να προβαίνουν σε καταχρήσεις. Η Κύπρος ως μεσογειακή χώρα φημίζεται για την κουζίνα της, όμως, η προσθήκη άλατος, η κατανάλωση μεγάλης ποσότητας κόκκινου κρέατος ανά άτομο και η προτίμηση στα γλυκά, δεν μας κατατάσσουν και στους καλύτερους πρεσβευτές της μεσογειακής δίαιτας. Σε αντίθεση με την Κύπρο, η Κρήτη φημίζεται για την τοπική της διατροφή, η οποία βασίζεται στο ελαιόλαδο, το οποίο ρέει παντού και πιο πολύ από ότι το φυσικό νερό. Το κρητικό ελαιόλαδο έχει πλασαριστεί στη διεθνή αγορά, ως ποιοτικό υγιεινό προϊόν και συγκαταλέγεται στα αγαπημένα δώρα των επισκεπτών σε φίλους και συγγενείς. Τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, όπως και οι ρίζες, δεν λείπουν από το παραδοσιακό κρητικό τραπέζι και τις τοπικές λαϊκές αγορές.
Η τοπικότητα και η εποχικότητα των προϊόντων αποτελούν το βασικότερο μυστικό της κρητικής διατροφής, δίνοντας έμφαση στα τοπικά προϊόντα, τα οποία ωριμάζουν σε συγκεκριμένη χρονική περίοδο χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων. Τα εποχιακά φρούτα δεν αντικαθίστανται από εισαγόμενα, αφού η Κρήτη διαθέτει ιδανικό μεσογειακό κλίμα για ανάπτυξη της δικής της παραγωγής φρούτων κυρίως και λαχανικών που συνήθως δεν ευδοκιμούν στη Μεσόγειο. Τα κρητικά ακτινίδια, οι φράουλες, τα μαρούλια, τα καρπούζια, τα αβοκάντο και τα μάνγκο έχουν εμπλουτίσει την κρητική διατροφή και η γεύση τους δεν συγκρίνεται με τα εισαγόμενα.
Αρκετά βιβλία έχουν γραφτεί για την κρητική κουζίνα, όμως οι δραστήριοι νέοι παραγωγοί και ιδιοκτήτες μικρομεσαίων επιχειρήσεων εστίασης ή βοτανικών πάρκων περηφανεύονται για τη δημιουργικότητά τους, αφού τονίζουν ότι δεν περιορίζονται σε συγκεκριμένες τυποποιημένες συνταγές, αλλά στην αυθόρμητη δημιουργία εδεσμάτων με συστατικά από τους κήπους, τα περιβόλια και τις φυτείες. Ένα απλό κρητικό γεύμα συνοδεύεται συνήθως με καλό, ποιοτικό κρασί από τοπικούς οινοπαραγωγούς, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια έχουν προωθήσει μέσω των οινοποιείων τον οινοτουρισμό και αγροτουρισμό. Οι επισκέπτες στα τοπικά οινοποιεία της Κρήτης έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν στον τρύγο, να ποδοπατήσουν τα σταφύλια όπως γινόταν παλιά, να γευτούν τον μούστο, να δειπνήσουν στα παραδοσιακά εστιατόρια των οινοποιών, να απολαύσουν φρέσκο και παλαιωμένο κρασί και να προμηθευτούν αρκετές φιάλες για τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Η Κύπρος θα πρέπει όχι μόνο να παραδειγματιστεί από άλλα γειτονικά νησιά, αλλά να εντάξει στο διατροφολόγιο των κατοίκων και των επισκεπτών την παραδοσιακή κυπριακή κουζίνα ως μέρος της μεσογειακής διατροφής. Αρχίζοντας, πρωτίστως, από το κυπριακό πρόγευμα το οποίο θα πρέπει να βασίζεται στο περιεχόμενο της βούρκας του παραδοσιακού βοσκού, δηλαδή στις ελιές, στις ντομάτες, στα αγγουράκια, στο χαλλούμι, στα αβγά και στο φρέσκο χωριάτικο ψωμί.
Η νέα τάση των καταναλωτών είναι η επιστροφή στις ρίζες μας και στον παραδοσιακό τρόπο διατροφής που βασίζεται στα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, στο ψάρι, στα τυριά και στο άσπρο κρέας για όσους δεν είναι χορτοφάγοι. Η πανδημία του κορωνοϊού, το άγχος, το στρες και η μόλυνση του περιβάλλοντος έχουν ευαισθητοποιήσει τους καταναλωτές, οι οποίοι επιζητούν πιο πολλά βιολογικά ή τοπικά προϊόντα, τα οποία προμηθεύονται από τις λαϊκές αγορές και τους παραγωγούς.
Το κράτος θα πρέπει να στηρίζει τις τοπικές αρχές που προωθούν μέσω των τοπικών αγορών, των εστιατορίων ή των αγροτουριστικών καταλυμάτων την κυπριακή μεσογειακή κουζίνα, δίνοντας έμφαση στην ποιότητα αντί στην ποσότητα. Η Κύπρος, ως μεσογειακό νησί, δεν μπορεί να αγνοεί τις σημερινές απαιτήσεις των επισκεπτών, γιατί άλλες ανταγωνιστικές μεσογειακές χώρες μάς έχουν ξεπεράσει και οδεύουν σε μια νέα τουριστική στρατηγική, συμβαδίζοντας πλήρως με τις νέες διατροφικές συνήθειες της επισιτιστικής βιομηχανίας και της καταναλωτικής κοινωνίας.
Ο κ. Άντρος Γ. Καραγιάννης είναι δήμαρχος Δερύνειας.
