Του Κώστα Ιορδανίδη
Η ιδιορρυθμία των επικείμενων εκλογών σε Ελλάδα και Τουρκία είναι ότι διεξάγονται σε μια περίοδο μοναδικής ρευστότητος, που όμοιά της δεν γνώρισε η Ευρώπη από τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σε περιφερειακό επίπεδο, το γεγονός αυτό οδήγησε σε αναδιαμόρφωση της βάσεως επί της οποίας εκτυλίσσεται η πολυετής ελληνοτουρκική αντιπαράθεση.
Στα τρία χρόνια της πρωθυπουργίας του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη υπήρξε μια δραματικότατη επιδείνωση στις σχέσεις Αθηνών και Αγκύρας. Παράδοξο από μιαν άποψη, αφού στα χρόνια της Μεταπολιτεύσεως οι μείζονες ελληνοτουρκικές κρίσεις προέκυψαν το 1987, επί Ανδρέα Παπανδρέου, και το 1996, επί Κώστα Σημίτη, αν και όχι με ευθύνη της Ελλάδος. Ισως δεν θα ήταν περιττό να επισημανθεί ότι μετά την τουρκική εισβολή και την κατάρρευση του δικτατορικού καθεστώτος, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος δεν επέλεξε τη στρατιωτική εμπλοκή με την Τουρκία με το επιχείρημα ότι «η Κύπρος κείται μακράν», απέσυρε την Ελλάδα από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ και εγκαινίασε πολιτική του «ανοίγματος προς Βορράν» – στις κομμουνιστικές χώρες της Βαλκανικής. Επρόκειτο για κινήσεις «ανυπακοής» προς τους Συμμάχους.
Με την έναρξη του ρωσοουκρανικού πολέμου, η ελληνική κυβέρνηση συνέπλευσε ενθουσιωδώς και άνευ όρων με τις ΗΠΑ, εν αντιθέσει προς την Αγκυρα. Προχώρησε εκ παραλλήλου η Αθήνα σε εντυπωσιακές αγορές πολεμικού υλικού και υιοθέτησε μιαν άκρως καταγγελτική πολιτική προς την αναθεωρητική Τουρκία – έναντι της Ουάσιγκτον, του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Βεβαίως και δεν αδρανεί η Τουρκία. Πέραν των καταγγελτικών επικρίσεων Τούρκων αξιωματούχων για την πολιτική των Αθηνών, η Αγκυρα κατηγορεί πλέον τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. ότι ενθαρρύνουν την «επικίνδυνη» ελληνική πολιτική. Από «διμερές θέμα», η ελληνοτουρκική διαμάχη αρχίζει να μετεξελίσσεται σε θέμα που αφορά τις σχέσεις της Τουρκίας με τη Δύση.
Επί της ουσίας, η Αγκυρα καλεί τη Δύση να τοποθετηθεί στην ελληνοτουρκική διαμάχη στη βάση του ειδικού στρατηγικού βάρους των δύο αυτών χωρών-μελών του ΝΑΤΟ. Και ως ένδειξη ανεξαρτησίας και ανυπακοής, προετοιμάζει η Τουρκία είσοδο στρατιωτικών της δυνάμεων στη βόρεια Συρία για να συντρίψει τους Κούρδους συμμάχους της Ουάσιγκτον. Εκλογικόν, τέλος, το έτος 2023, και ο «πατριωτισμός» είναι ένα θέμα που συγκινεί τους ψηφοφόρους – και όχι μόνο στην Τουρκία. Ας μη μας διαφεύγει και αυτό.
