Του Κώστα Ιορδανίδη
Περίπου πέντε μήνες μετά την έκρηξη του ρωσοουκρανικού πολέμου, οι εικόνες φρίκης της πρώτης περιόδου έχουν αρχίσει πλέον να φθίνουν. Τόσο που έπαψαν να μεταδίδονται από τους τηλεοπτικούς σταθμούς της Δύσεως.
Τα θέματα που κυριαρχούν στις δημοκρατικές χώρες είναι οι επιπτώσεις των κυρώσεων που επέβαλαν η Ουάσιγκτον και η Ε.Ε. στη Μόσχα και οι οποίες πλήττουν πλέον βάναυσα το σύνολο των δυτικών κρατών, ενώ η Ρωσία φέρεται να έχει εξασφαλίσει πλεονάσματα δισεκατομμυρίων.
Κάτι δεν πήγε προφανώς σωστά στους στρατηγικούς υπολογισμούς της Ουάσιγκτον. Αλλά όπως κατ’ επανάληψιν έχει διαπιστωθεί, μια υπερδύναμη έχει τη δυνατότητα να σφάλει. Το ερώτημα, βεβαίως, είναι έως ποιο σημείο μπορεί να συμβαίνει αυτό.
Σήμερα η Ευρώπη –με πρώτη φυσικά τη Γερμανία– ζει με το άγχος της διακοπής της ροής φυσικού αερίου από τη Ρωσία, που προδικάζει την έλευση ενός εφιαλτικού χειμώνα. Βεβαίως, οι ευθύνες θα αποδοθούν αμέσως και αποκλειστικώς στον πρόεδρο Πούτιν. Αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα.
Σε τελική ανάλυση, πόλεμος βρίσκεται εν εξελίξει μεταξύ της Δύσεως και της Ρωσίας, με την ένοπλη αντιπαράθεση να διεξάγεται στο πεδίο των μαχών από τους Ουκρανούς, ενώ η συνασπισμένη Δύση επιχειρεί την οικονομική συντριβή της Ρωσίας και την αποκαθήλωση του κ. Πούτιν από την εξουσία.
Πρόκειται για έναν πόλεμο μάλλον ιδιότυπο. Η εξαρχής διακηρυχθείσα απόφαση του Αμερικανού προέδρου Μπάιντεν να μην εμπλακεί στρατιωτικώς με τη Ρωσία ενεθάρρυνε τον πρόεδρο Πούτιν να εισβάλει στην Ουκρανία. Πίστευε ο κ. Μπάιντεν στην αποτελεσματικότητα των κυρώσεων εναντίον της Μόσχας.
Μέχρι στιγμής οι αρχικές εκτιμήσεις του κ. Μπάιντεν δεν φαίνεται να επαληθεύονται. Και πέρα από αυτό, πριν από λίγες μόνον ημέρες ο πρέσβης της Ρωσίας στο Λονδίνο Αντρέι Κελίν δήλωσε ότι εάν συνεχιστεί η επιβολή κυρώσεων, τότε οι Ρώσοι «θα κάνουμε μια μεγάλη στροφή προς την Κίνα και την Ανατολή».
Εάν δεν πρόκειται «για λόγια του αέρα» της «μαύρης προπαγάνδας», τότε οδηγούμεθα σε μείζονα στρατηγική μεταβολή των παγκοσμίων δεδομένων, με απρόβλεπτες συνέπειες. Δίχως καμία δυνατότητα διαμορφώσεως των παγκοσμίων εξελίξεων, ας τα αφήσουμε όλα αυτά αργότερα. Περίοδο διακοπών διανύει, άλλωστε, η Ελλάς.
