Θου, Κύριε!

Θου, Κύριε!

Ό,τι και να ειπωθεί για τον κ. Ανδρέα Θεμιστοκλέους είναι λίγο, και μάλλον άσκοπο, αφού ο άνθρωπος προφανώς επιδιώκει να γίνεται το επίκεντρο για όλους τους λάθος λόγους και δεν φαίνεται τίποτε να τον πτοεί. Η ιταμή επίθεσή του προς τη βουλεύτρια των Οικολόγων κα Αλεξάνδρα Ατταλίδου μετά την ποινικοποιήση των θεραπειών μεταστροφής ήταν μία ακόμη χυδαία στάση. Ο απαίσιος λόγος του βουλευτή Θεμιστοκλέους βέβαια δεν φαίνεται να ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων από όλες τις γυναίκες που στο παρελθόν έχουν γίνει ή πιστεύουν ότι έγιναν στόχος σεξιστικών σχολίων… Βλέπε την πρόεδρο απάντων των θεσμών κα Αννίτα Δημητρίου, που μάλλον δεν το άκουσε καθαρά και γι’ αυτό ώς την Παρασκευή το βράδυ, όταν γραφόταν η στήλη, ετηρείτο σιγή ιχθύος…

Την παρτίδα έσωσε ο βουλευτής Λευκωσίας του ΔΗΣΥ Δημήτρης Δημητρίου και πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών της Βουλής των Αντιπροσώπων, ο οποίος με επιστολή ζήτησε την απομάκρυνση του Ανδρέα Θεμιστοκλέους από την Επιτροπή Θεσμών.

Εκκλησία του 21ου αιώνα

Αντιλαμβάνομαι ότι η επίσημη Εκκλησία δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί τις πραγματικότητες του 21ου και να συμβαδίσει με αυτές χωρίς να έρθει σε σύγκρουση με τις πατερικές διδασκαλίες και φυσικά τον ευαγγελικό λόγο. Όμως, θα πρέπει κάποια στιγμή να δει πώς θα συγκεράσει τον θείο λόγο με τις αλλαγές που συντελούνται στην κοινωνία. Επίσης, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει σε κάθε ανακοίνωση της Εκκλησίας να υπάρχει και εθνικός λόγος, που δεν έχει σχέση με το ζήτημα, όπως η πρόταση: «Ο πνευματικός εκφυλισμός της κοινωνίας δεν είναι το καλύτερο για ένα λαό που αγωνίζεται για την εθνική του επιβίωση», όπως αναφέρει η ανακοίνωση Ιεράς Συνόδου για την πρόταση νόμου για την πρόταση του νόμου για ποινικοποίηση των «θεραπειών» αλλαγής φύλου. Μάλλον τα πυρά της Εκκλησίας για το εθνικό ζήτημα θα πρέπει να κατευθύνονται προς την πολιτική ηγεσία, αλλά και εν είδει ενδοσκόπησης.

Όχι πια κάδοι!

Νενικήκαμεν, έφυγαν τελικά από την είσοδο της Κυπριακής Βιβλιοθήκης οι κάδοι σκουπιδιών. Δεν ξέρω ποιος καλός θεσμός το αποφάσισε, αλλά το σωστό είναι να το πούμε και να το διατρανώσουμε. Μικρό το καλό, θα πείτε, και ίσως έχετε δίκιο, αλλά από τα μικρά να ξεκινάμε και πού θα πάει, θα φτάσουμε και στα μεγάλα. Ένα μεγάλο θα είναι ας πούμε η δημιουργία μιας σύγχρονης Κυπριακής Βιβλιοθήκης, όπως έχουν όλες οι άλλες χώρες. Γιατί μην ξεχνάτε, και Ακαδημία δεν είχαμε, ενώ είχαν οι υπόλοιπες χώρες και φτιάξαμε και τόσες ωραίες εκδηλώσεις κάνουν…

Έτσι, λοιπόν, θα ήταν ωραίο να φτιάξουμε και μια σύγχρονη εθνική ή κρατική βιβλιοθήκη, μια Κυπριακή Βιβλιοθήκη που θα είναι κόσμημα για τη Λευκωσία και την Κύπρο ολόκληρη. Μπορούμε, χρειάζεται μεράκι και όραμα και φυσικά χρήμα. Το μόνο σίγουρο είναι πως χρειαζόμαστε ένα σύγχρονο Αρχείο Κυπρίων Λογοτεχνών, σύγχρονες εγκαταστάσεις και συνολική πολιτική για το βιβλίο…

Πάλι στο μεϊντάνι

Και μιας και λέμε για πολιτικές που αφορούν τον πολιτισμό, και αυτή τη βδομάδα το υφυπουργείο Πολιτισμού απασχόλησε τη δημόσια συζήτηση για όλους τους λάθος λόγους. Αυτή είναι μία κατάσταση που δεν πρέπει να συνεχίσει, διότι όπως πάμε θα λέμε πολιτισμός και θα εννοούμε άλλα πράγματα. Καλό θα είναι ο κ. Χατζηγιάννης να αντιληφθεί τον θεσμικό του ρόλο, να σταματήσει τα βιντεάκια και να αρχίσει να παράγει ουσιαστικό έργο.

Πάντως, μάλλον στο υφυπουργείο Πολιτισμού βρήκαν τους κωδικούς και στο site έχουν αναρτηθεί δύο πρόσφατες δραστηριότητες του κ. υφυπουργού. Σιγά-σιγά να αρχίσουμε και εμείς οι πολιτιστικοί συντάκτες να ενημερωνόμαστε για τα του υφυπουργείου, διότι κι εμείς εργαζόμενοι είμαστε και έχουμε ανάγκη για υπεύθυνη και επίσημη πληροφόρηση.

Εκτός και αν περιμένουν από το υφυπουργείο να μας ενημερώσουν πακέτο για όλα –κάρτα νέων, φορολογικά κίνητρα, καθεστώς καλλιτέχνη και ένταξη Τμήματος Αρχαιοτήτων– τον Ιούλιο.