Όταν κυκλοφορεί το 1971 το «imagine» του Τζον Λένον, ο Αβέρωφ Νεοφύτου ήταν δέκα χρονών αγόρι. Ένα τραγούδι που το γέννησε η παγκόσμια θλίψη για το αμερικάνικο έγκλημα στο Βιετνάμ, το συνέλαβε ως ιδέα και το κληροδότησε στην ανθρωπότητα ως αντιπολεμικό ύμνο η καλλιτεχνική ιδιοφυία του ηγετικού μέλους των θρυλικών σκαθαριών. Ο Τζον Λένον μάς καλούσε να φανταστούμε όλους τους ανθρώπους κάτω από τον ίδιο ουρανό, έναν κόσμο χωρίς χώρες, χωρίς αιτίες πολέμου, μα με ελπίδα την ειρήνη. Ήταν ονειροπόλος, ομολογούσε, μα πίστευε πως δεν ήταν ο μόνος.
Φαντάσου, λοιπόν, τον Αβέρωφ Νεοφύτου μικρούλη στο θρανίο. Ναι, ακόμα και ο Αβέρωφ υπήρξε μικρούλης. Και θα είχε ανάγκη από παρέα και αποδοχή. Φαντάσου τον να παίζει στην αυλή. Ίσως να μη χόρεψε το «Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν γερά τα χέρια, ο κύκλος θα γινότανε πολύ πολύ μεγάλος κι ολόκληρη τη γη μας θα αγκάλιαζε θαρρώ», γιατί ο Κηλαηδόνης το τραγούδησε πολύ πιο μετά χρονικά, μα κάποιο παρόμοιο παιδικό τραγουδάκι θα χόρεψε. Κάποιος δάσκαλος θα πρέπει να του έμαθε να ανοίγει αγκαλιά για όλα τα παιδιά της γης.
Δεν γίνεται να ήταν από παιδί η ζωή του όλο αριθμοί. Δεν γίνεται από παιδί να υπολόγιζε τους ανθρώπους σαν αριθμούς. Τι συνέβη στην παιδική ηλικία του Αβέρωφ και μεγαλώνοντας θέλησε να στήσει φράκτη σε όλο το μήκος της ουδέτερης ζώνης; Από πότε ο μικρούλης Αβέρωφ Νεοφύτου «ψήλωσε» τόσο και θεωρεί πως έχει τη δύναμη να υψώσει περίφραξη στο νησί και να διαφημίζει σε προεκλογικές εκστρατείες στην Πάφο αυτή του τη δύναμη; Ποιους θέλησε να «γοητεύσει» με τη ρητορική του αποκλεισμού; Σε ποιον θεό και σε ποια ιδεολογία πιστεύει ο μικρούλης Αβέρωφ Νεοφύτου τώρα που έχει πια ψηλώσει; Πόσο δεξιά ονειρεύεται να οδηγήσει το καράβι του Δημοκρατικού Συναγερμού και σε ποιο πολιτικό βάθος θα βυθίσει την Κυπριακή Δημοκρατία, αν αναλάβει καπετάνιος; Ποιος θα βάλει φράκτη στον ρατσιστικό χείμαρρο που θα ξεχυθεί, αν ο μικρούλης Αβέρωφ ντύσει με φράκτη το φιλόξενο νησί της Αφροδίτης;
Όταν ο Αβέρωφ Νεοφύτου εκλέγεται δήμαρχος Πόλης Χρυσοχούς τον Δεκέμβριο του 1991, τον ίδιο ακριβώς μήνα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνεδρίαζε στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας και ενέκρινε τη νέα Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα υπογραφόταν επίσημα δύο μήνες μετά και θα γκρέμιζε τα σύνορα, τους τοίχους, τους φράκτες των χωρών της Ευρώπης. Ακόμα κι αν οι πολιτικοί ηγέτες των χωρών δεν ήταν τόσο ρομαντικά ονειροπόλοι όσο ο Λένον, ωστόσο αναγνώριζαν πως η κοινωνικο-οικονομικο-πολιτική ενοποίηση συνέφερε όλους. Όπως και να ’χει, η πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαίωσε αυτόν που την πρωτο-ονειρεύτηκε, τον γεννήτορά της, τον Ρομπέρ Σουμάν, πως «η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί διά μιας ούτε βάσει ενός μοναδικού σχεδίου. Θα οικοδομηθεί μέσα από απτά επιτεύγματα, που πρώτα θα δημιουργήσουν μια πραγματική αλληλεγγύη». Ο συλληφθείς και φυλακισθείς από τους Ναζί, Ρομπέρ Σουμάν, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τα τερατοειδή «επιτεύγματα» (!) του φασισμού και του ναζισμού, ονειρεύτηκε έναν άλλο κόσμο, άκρως διαφορετικό από τη χιτλερική «νέα τάξη πραγμάτων». Αυτή η «νέα τάξη πραγμάτων» που ονειρεύτηκε ο Αδόλφος Χίτλερ έστηνε φράγματα ανάμεσα σε «ανώτερους» και «κατώτερους» λαούς, μάντρωνε ανθρώπους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, εφάρμοζε «τελικές λύσεις» για την επικράτηση των «Αρίων», διοργάνωνε «Νύχτες Κρυστάλλων» και λέκιασε την ιστορία της ανθρωπότητας, βυθίζοντάς την σε ποταμούς κτηνωδίας.
Ως εκ τούτου, όταν αυτοδιαφημίζεται κανείς ως φίλος της Ευρώπης και των ευρωπαϊκών ιδεών, οφείλει σε κάθε του επίσημη παρουσία σε κοινό να αποδεικνύει λόγω και έργω αυτές τις ιδέες. Με φράκτες δεν μπορείς να είσαι φίλος της Ευρώπης. Με φράκτες δεν μπορείς να είσαι Ηγέτης! Ηγέτης και σπουδαία πολιτική φυσιογνωμία, υπήρξε ο οραματιστής της ευρωπαϊκής ενοποίησης, Ρόμπερ Σουμάν. Άλλο πρόεδρος και άλλο ηγέτης. Ο ηγέτης έχει όραμα συμπεριληπτικής κοινωνίας, παράγει ιδέες που συνενώνουν ανθρώπους και λαούς. Μόνο συμπλεγματικές πολιτικές φιγούρες χρησιμοποιούν χαμαιλεοντικά κοστούμια αναλόγως του κοινού στο οποίο απευθύνονται.
Δεν χρειάζεται όλοι οι πρόεδροι να είναι ονειροπόλοι ή ρομαντικοί. Δεν χρειάζεται να φανταστούν αυτό που φαντάστηκε ο Λένον ή ονειρεύτηκε ο Σουμάν. Μα χρειάζεται να σέβονται την αξία κάθε ανθρώπινης ζωής. Όσοι μιλούν δημόσια και διεκδικούν εξουσία, απαγορεύεται να καλλιεργούν μίσος και ρατσισμό, γιατί ο ρατσισμός και η ρητορική για φράκτες είναι αντικοινωνικά και αντιδημοκρατικά στοιχεία. Ο ψυχικά υγιής ηγέτης που γνωρίζει ιστορία και έχει πολιτική αυτοπεποίθηση και βαθιά εκτίμηση σε κάθε ανθρώπινη ζωή, δεν θα χρειαστεί να καταφύγει σε ρατσιστική ρητορική για να αντλήσει ψήφους από ακροδεξιές δεξαμενές. Θα μείνει πιστός στα πιστεύω του και ουδέποτε θα «συλληφθεί επ’ αυτοφώρω» να τα προδίδει.
Εκτός κι αν αυτό το φλερτ με το ακροδεξιό στοιχείο δεν είναι τόσο περιστασιακό, αλλά έρωτας από το παρελθόν.
Η κα Κούλα Στυλιανού είναι φιλόλογος.
