Τα Ιουλιανά
«Μη φανταστείτε υπερβολές. Απλώς τολμήστε μερικές ροζ πινελιές στην αποχαιρετιστήριά μας σύναξη πριν από τις διακοπές» είπε η Ιουλία. «Τουτέστιν;» αναρωτήθηκε η Ευγενία η Καλαμαρού. «Τουτέστιν, δεν χρειάζεται να υποδυθείτε και τις αδελφές Δημητρίου για να απογειώσετε τον σοσιαλιτέ ρόλο. Διαβάστε όμως και κάνα site για να ξεστραβωθείτε μάνα μου. Εδώ ζούμε ημέρες πρωτοφανούς ροζ υστερίας!».
Και να θέλει κανείς ν’ αγνοήσει την εκκωφαντική επιτυχία της ταινίας Barbie δεν μπορεί. Οι ηρωικές σοσιαλιτέ, στα χαρακώματα της λεμεσιανής ριβιέρας, δίνουν μάχες σώμα με σώμα για λίγα λεπτά δημοσιότητας στο Instagram και όχι μόνο. Μια τέτοια πληθωρική (sic) στιγμή ήταν και το πάρτι γενεθλίων της Ινώς Αναστασιάδη, η οποία τίμησε τη νέα φρενίτιδα με μια ροζ υπερπαραγωγή, όπου έλαμψαν οι διαχρονικές κοσμικές παρουσίες του στρουμφοχωριού που υποδύεται ανεπιτυχώς την κανονική χώρα.
Η Ιουλία πάλι, ως οικοδέσποινα του gathering πριν από τις θερινές διακοπές, περιορίστηκε στο ροζ κραγιόν της υπέρτατης Iris Apfel και σε μερικές ακόμα ροζ πινελιές για να νοστιμίσουν κάπως την επετειακή σύναξη των κυριών του διευρυμένου καρέ: ροζ σαμπάνια και ροζ μπάλες γιαπωνέζικου παγωτού Moshi, ενώ από το πικάπ ξεχύνονταν οι μελωδίες του εμβληματικού «La vie en rose» της Εντίθ Πιάφ.
«Η Ρενέ Κυπαρίσσι γιατί συμπεριφέρεται σαν κλαίουσα ιτιά;» ρώτησε η Λητώ Περιστέρη Μουσουπέττη. «Έχει πάρει κατάκαρδα το κράξιμο του Κασουλίδη στο ΔΗΚΟ» σχολίασε η σιεροκουτάλα η Κούταλου. «Είδες ο Γιαννάκης; Και δεν του το είχα…» παρενέβη η Μαργαρίτα Πεύκου Hazelwood, η οποία χρόνια τώρα υποστηρίζει πως «Ο Ιωάννης είναι για την πολιτική ό,τι το φάρμακο Αταράξ για τα νεύρα». Και για ακόμα περισσότερο εφέ, διάβασε την ιδιοσυγκρασιακή ανάρτηση της Κατερίνας Χριστοφίδου με αφορμή τις ΔΗΚΟμαχίες: «Το ΔΗΚΟ δημιουργήθηκε από την ελπίδα για δικαιοσύνη, ελευθερία και δημοκρατία, που αναζητούσε ο λαός μας μέσα από το χάος της προδοσίας και τα ερείπια του πολέμου». Οι κυρίες γέλασαν με την καρδιά τους…
Με το κέφι ανεβασμένο και τον ροζ καμπανίτη να ρέει άφθονος, οι κυρίες πέρασαν στον σχολιασμό των μικροπραγμάτων που επέπλευσαν στον αφρό της επικαιρότητας. Όπως οι φωτογραφίες του βουλευτή Σταύρου Παπαδούρη με μαγιό, στον οποίο η πανταχού παρούσα Θέα Νικολάου της ΔΗΠΑ απέδωσε τον τιμητικό τίτλο «Mr Souvlaman». Ή η συνέχεια της Χασαποπούλου Οδύσσειας, με τη δημιουργία της Νέας Ομάδας Στήριξης Γενικού Ελεγκτή. «Ανδρέας Χασαπόπουλος, το ατέλειωτο comeback» σχολίασε η Ιουλία. «Αν και ουδείς συγκρίνεται με το comeback της Βαλεντίνας!».
Σε αυτό το σημείο όμως, καλύτερα να αφήσουμε ν’ ακουστούν τα δημοσιογραφικά τα λόγια τα μεγάλα: «Η Βαλεντίνα Σοφοκλέους επιστρέφει. Η αγαπημένη Κύπρια ηθοποιός, η οποία δεν μεγαλώνει ποτέ, και παραμένει μια λαμπερή παρουσία στον χώρο της υποκριτικής κάτι ετοιμάζει!». Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η σέξι Βαλεντίνα θα ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα όχι μόνο της τηλεόρασης αλλά και του θεάτρου. «Αγαπάμε Βαλεντίνα!» αιφνιδίασε το καρέ η συνταξιούχος θεολόγος Θεοπίστη Θεοδούλου.
Σε αυτό που συμφώνησε επίσης το καρέ ήταν ότι η καλύτερη ατάκα των ημερών πιστώνεται στον τέως υπουργό Κωνσταντίνο Πετρίδη, ο οποίος από τότε που άφησε το Οικονομικών φαίνεται να ξαναβρήκε όχι μόνο το κέφι του αλλά και το χιούμορ του. Η ατάκα που «έγραψε» ήταν στο Όμικρον, όπου είπε στον Θανάση Φωτίου το επικό: «Γίναμε όλοι “για τον άνθρωπο” και “ανθρωποκεντρικοί”! Τι πάει να πει αυτό; Εμείς τι είμαστε; Γαϊδουροκεντρικοί;». «Chapeau, Κωνσταντίνε» απέδωσε τα εύσημα η Ιουλία.
Εκεί που διχάστηκε το καρέ ήταν με την περίπτωση του Χριστόφορου Τορναρίτη, επιχειρηματία, συγγραφέα και περσόνα των social media, ο οποίος έκανε μια ανάρτηση που ξεκίναγε ως εξής: «Αγαπητέ Πρόεδρε, θα ήθελα να μοιραστώ δημόσια κάποιες σκέψεις μου μαζί σου. Φαντάσου λοιπόν το κράτος σαν μια δημόσια εταιρεία και τον λαό σαν τους μετόχους της εταιρείας αυτής!». Συνέχιζε με κάποιες ελληνικούρες που έβγαζαν μάτι («είθιστε», «πεμπαλιωμένες») και κατέληγε με τη σοφή προτροπή: «Φέρε ανθρώπους ικανούς κοντά σου, εδώ και τώρα!! Πάντα με αγάπη – Νέβερσαρέντερ». «Τι ζούμε και δεν το μαρτυρούμε» είπε η Ιουλία και το καρέ εντέλει υπερθεμάτισε.
«Άλλη για Τρόοδος τράβηξε πήγε κι άλλη για Μυτιλήνη» είπε θλιμμένα η Καλαμαρού καθώς πλησίαζε η ώρα του αποχαιρετισμού. Οι κυρίες τσούγκρισαν τα ποτήρια με τη ροζ σαμπάνια και σιγοτραγούδησαν τους στίχους που στιγμάτισαν τη νεότητά τους: «… Quand il me prend dans ses bras, qu’il me parle tout bas, je vois la vie en rose». «Είναι όμως και κάτι ακόμα» τους ανακοίνωσε η οικοδέσποινα χαμογελώντας με νόημα.
Κουίζ για δυνατούς λύτες, διά χειρός Κατερίνας Ηλιάδη: «Συμμαθητές νυν υπουργού θυμούνται δυο νεαρούς, στην Δ’ Γυμνασίου στο Πρακτικό (τότε δεν είχε Λύκειο), να “απαλλοτριώνουν” γραπτό εξετάσεων, να τους πιάνουν οι καθηγητές τους στα πράσα και να τους αφήνουν στην ίδια τάξη. Ο ένας είναι νυν υπουργός, που καθόλου στάσιμος δεν παρέμεινε στην καριέρα του… ελισσόταν σαν το χέλι μέσα στο νεράκι». Ακολούθησε μια μακρόσυρτη σιγή. Ώσπου έλαμψε το πρόσωπο της αριστερής (με την καλή έννοια) Κουλλίτσας Κυριακού. «Είναι απλό, κοπέλες» είπε. «Αν πήγαινε Πρακτικό και είναι παλιά καραβάνα που ελίχθηκε σαν χέλι, αναζητήσατε μάλλον τον Νέστορα της παρέας». Και μ’ αυτόν τον πικάντικο επίλογο, οι κυρίες ευχήθηκαν «εις το επανιδείν».
