Τα Ιουλιανά
Η Ιουλία δεν μπόρεσε ν’ αντισταθεί στην πρόταση της ξαδέλφης της Ευφημίας Παλαιολόγου Τσαμπά για ένα σύντομο ταξίδι στην Αθήνα. Όχι μόνο για την υπερπαραγωγή που θα παρακολουθούσαν από τις θέσεις VIP του Καλλιμάρμαρου, αλλά και για το reunion με τις συμμαθήτριές της από τα παλαιολιθικά χρόνια του Αρσάκειου. Οι κυρίες κατηφόρισαν την Ηρώδου Αττικού κι όταν επιτέλους έφτασαν στη λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου αντίκρισαν το μέγα πλήθος.
Σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες το γκρουπ των υπέργηρων Αρσακειάδων κατάφερε να εντυπωσιάσει τους χιλιάδες φανς. Οι κυρίες κρατώντας rainbow umbrellas (αξιοποίησαν το ψιλόβροχο για το πολιτικό statement) έγιναν δεκτές με επευφημίες από το νεανικό κοινό. Έτσι λοιπόν άνοιξε ένας διάδρομος προς την είσοδο του γηπέδου και η Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον ηγήθηκε της διόλου σεμνής πομπής φορώντας Vivian Westwood μάξι φούστα κι ένα λευκό T-shirt με το εύγλωττο σλόγκαν: «Ανήκομεν εις την Βίσσην».
Τα γεγονότα μετέφερε στη στήλη η ίδια η χήρα, με τη σημείωση ότι τα πνευματικά δικαιώματα της παράφρασης της ρήσης του Κωνσταντίνου Καραμανλή («Ανήκομεν εις την Δύσιν») ανήκουν στον Γιάννη Πρετεντέρη (Βήμα, 2008). «Αντιλαμβάνεσθε το ευαίσθητο του πράγματος, αγαπητέ». «Απολύτως, κυρία Ουίλσον. Πείτε μου όμως κάτι παραπάνω…». «Για την iconic συναυλία έχουν λεχθεί όλα. Δεν θα σταθώ λοιπόν ούτε στο ρεκόρ των 65.000 θεατών, ούτε στο μέγεθος της παραγωγής, η οποία θύμιζε αντίστοιχα θεάματα του εξωτερικού. Για μένα το πιο σημαντικό ήταν άλλο. Το vibe που κατάφερε να δημιουργήσει αυτή η μοναδική γυναίκα, εντυπωσιάζοντας τους πάντες στο στάδιο. Έχουμε ταλαιπωρηθεί με τους γελοίους διαχωρισμούς, λες και το να ακούς το ένα είδος μουσικής αποκλείει το άλλο. Στις κερκίδες άλλωστε είδα από τον Δημήτρη Παπαϊωάννου μέχρι τον Γιώργο Καπουτζίδη. Πρόκειται λοιπόν για κομπλεξισμούς κι εδώ βάζω μια τελεία, καθώς τα μαθήματα ποιότητας είναι πλέον παρωχημένα».
Διά του λόγου το αληθές, μου περιέγραψε το εικαστικό τουρ που έκανε τις επόμενες δύο ημέρες, προτρέποντάς με να επισκεφθώ την έκθεση «The space of togetherness» του ΝΕΟΝ, στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου συμμετέχει με τρία σπουδαία έργα και η δική μας Μαρία Λοϊζίδου. «Αν πάτε στην Αθήνα μη χάσετε επίσης τη Cindy Sherman στο Κυκλαδικό και τον Henri Cartier-Bresson στο Μουσείο Γουλανδρή». «Επιστρέψατε γεμάτη, κυρία Ουίλσον…». «Και προσγειώθηκα ανώμαλα!».
Η επιστροφή της Ιουλίας στα πάτρια εδάφη συνέπεσε με το ξέσπασμα (sic) του Κρις Τριανταφυλλίδη για το γεγονός ότι ο Φειδίας ανάρτησε φωτογραφία όπου φοράει μπουρνούζι και καπνίζει ναργιλέ στην Κερύνεια. Ο γνωστός για την εξωστρέφεια του δικηγόρος, τον στόλισε με διάφορα επίθετα (καραγκιόζη – παλιόπαιδο) καταλήγοντας στην εθνικοπατριωτική κορώνα: «Ντροπή σου ρε». Ακολούθησε σοσιαλμιντιακός εμφύλιος! Με τους γνωστούς ελληνόψυχους να σκίζουν τα ιμάτιά τους υπερασπιζόμενοι τον Κρις και όψιμους υποστηρικτές του Φειδία να ολοφύρονται για τα μαθήματα Ιστορίας που παραδίδει ο νεαρός με τα βιντεάκια του. Με δύο λέξεις: Σοβαρότης Μηδέν.
Τι του λείπει του ψωριάρη; Φούντα με μαργαριτάρι. Εν προκειμένω, η φιλοξενία του Φειδία στο πρωινάδικο του Λιάγκα. Το ωραίο της ιστορίας είναι ότι δεν γελοιοποιήθηκε ο νεαρός (όπως ενδεχομένως θα περιμέναμε) αλλά το δημοσιογραφικό πάνελ με τον Βαγγέλη Περρή να σέρνει πρώτος τον χορό («Είναι δυνατόν να κάνετε το αίμα likes;»). Ένα ρεσιτάλ λαϊκισμού και αμορφωσιάς, με κορυφαία στιγμή όταν ο μικρός τους ρωτούσε επίμονα «Τι έγινε το 1963;» και οι αστοιχείωτοι δεν είχαν να πουν τίποτε. «Να δείτε που αν συνεχίσουν έτσι θα συμπαθήσουμε στο τέλος τον Φειδία» είπε η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού για να λάβει την αποστομωτική απάντηση της Καλαμαρούς: «Το γελοιωδέστερο δεν καθιστά το γελοίο λιγότερο γελοίο, μάνα μου».
Μια μικρή πινελιά στο κακόγουστο σόου έδωσε και ο celebrity (που μας αξίζει) Μαυρίκιος Μαυρικίου, ο οποίος πλατσούρισε πρόθυμα στα απόνερα της εκπομπής του Λιάγκα λέγοντας ότι: «Εγώ ως Κύπριος σας ευχαριστώ για τον τρόπο που απαντήσατε και διαχειριστήκατε αυτά τα λόγια». Εμείς πάλι, ως Κύπριοι, κάνουμε υπομονή αλλά δεν ξέρω για πόσο. Να τα ακούει αυτά η Αννίτα Δημητρίου για να ξέρει τι να απαντήσει όταν ο Δίπλαρος προτείνει τον Μαυρίκιο υποψήφιο βουλευτή το 2026.
Η ανώμαλη προσγείωση της Ιουλίας στην σκληρή κυπριακή πραγματικότητα σημαδεύτηκε επίσης από δύο γεγονότα ήσσονος πολιτικής σημασίας. Στο πρώτο ο Χρύσανθος Σαββίδης του ΔΗΚΟ, σε μια ακόμα έξαρση ψεκασμένης πολιτικής, ζήτησε να μεταφερθεί κεραία 5G μακριά από δημοτικό σχολείο γιατί θα είναι επιβλαβής για τους μαθητές και τους κατοίκους της περιοχής. Στο δεύτερο, ο (σύντομα κομματάρχης) Χριστόφορος Τορναρίτης ξανακτύπησε: «Δηλώνω επίσημα ότι το κράτος Κύπρος και ό,τι αυτό συνεπάγεται αυτή τη στιγμή βρίσκεται πάνω στους ΤΑΚΚΟΥΣ». Δεν ξέρω αν φταίει το νερό, αλλά κάτι ανησυχητικό συμβαίνει τελευταία στη νήσο των Αγίων.
«Στην Ελλάδα βεβαίως συμβαίνουν χειρότερα, αν σκεφτούμε ότι ο υποψήφιος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Απόστολος Γκλέτσος πρότεινε να φέρουν ιερόδουλες από τα μέρη των μεταναστών ώστε να εκτονώνονται, γιατί οι δικές μας δεν τους δέχονται επειδή μυρίζουν. Γι’ αυτό η τεστοστερόνη τους γίνεται όπλο, λέει. Τι ακούμε, μάνα μου!» ξέσπασε η απελπισμένη Καλαμαρού. «Μόνο η αγάπη μας σώζει» απάντησε η Ιουλία, και το καρέ αυθόρμητα σιγοτραγούδησε εκείνο το παλιό τραγούδι της Άννας: «… μα πίσω απ’ τα λάθη, τ’ ανθρώπινα πάθη, πάνω απ’ όλα υπάρχει μόνο ή αγάπη».
